Laatste kans

04.

Geschreven door AjaxLady

'Waarover praten?' Vroeg Sam. 'Gewoon. Over dit alles. Ik kan mij best voorstellen dat er ineens veel op je afkomt.' Antwoordde Ginnifer medelevend. 'Dat ben ik wel gewend. Ik ben al zo vaak verhuisd naar andere pleeggezinnen.' Mompelde Sam. 'Maar dat betekend niet dat het je niks hoeft te doen.' Zei Ginnifer zachtjes. Sam staarde voor haar uit.

'Ik denk dat jullie het niet helemaal goed begrijpen. Zoey is degene hier die zich rot om alles voelt en liefde kan gebruiken. Ik hoef jullie liefde niet. Ik geloof erin dat ik binnenkort weer bij mijn moeder woon en dat alles weer is zo word als dat het vroeger was. Ik wil hier niet wonen en jullie zijn mijn ouders niet.' Schreeuwde Sam boos uit. 'Ho Sam. Rustig maar.' Ginnifer probeerde het meisje te kalmeren.

'Ik ben rustig.' Zei Sam nu op iets zachtere toon. 'Nee, dat ben je niet. Sam, ik snap je emoties echt heel goed. Echt waar. Josh en ik willen absoluut niet jouw ouders vervangen. Het enige wat we willen is jullie een onderdak en liefde geven. En het zal tijd kosten om elkaar te leren kennen maar blijf dan in ieder geval bij ons wonen totdat jullie moeder weer in staat is om voor jullie te zorgen.'

'Mijn moeder is in staat om voor mij te zorgen. En voor Zoey.' Boos keek Sam Ginnifer aan. 'Dan zal ze vanzelf wel een keer hier op de stoep staan. Het komt allemaal goed Sam.' Beloofde Ginnifer aan. 'Maak geen beloftes die je niet waar kunt maken.' Snauwde Sam.

'Wat?' Gekwetst keek Ginnifer het meisje aan. 'Maak-geen-beloftes-die-je-niet-kan-waarmaken.' Woord voor woord sprak Sam de zin uit. 'Kijk, voor mij maakt het niet uit. We zijn het gewend. Maar voor Zoey vind ik het erg. Zoey is zo verlegen en onzeker en toch moet ze er altijd mee dealen dat mensen ons voor rot vuil op straat zetten. Om mij hoef je je geen zorgen te maken. Let liever op mijn zusje.' Sam stond op van het bankje en ze liep naar binnen.

Verward van de woorden die Sam zei bleef Ginnifer achter. Het was allemaal heel wat. Ginnifer had het idee dat Sam al haar gevoelens bij haar zusje probeerde af te schuiven zodat haar eigen pijn niet op viel. Ginnifer stond op en ze zuchtte. Er was heel wat werk aan de winkel maar ze was ervan overtuigd dat het ging lukken. Zij en Josh konden de twee meisjes helpen.

Ginnifer liep het huis weer binnen en iedereen was inmiddels weer beneden. Ginnifer ging op de stoel zitten in de woonkamer en ze luisterde naar het verhaal wat Oliver aan Zoey en Sam aan het vertellen was. Eigenlijk was het meer gericht aan Zoey, want Sam liet duidelijk merken dat ze er geen interesse had.

'Hebben jullie eigenlijk nog vragen aan ons? Wij weten inmiddels wel wat over jullie, maar over ons weten jullie eigenlijk bijna niks.' Ginnifer keek de tweeling vragend aan nadat Oliver was uitverteld. 'In welke films of series spelen jullie?' Vroeg Zoey nieuwsgierig.

'Once upon a time, manifest en Thor!' Zei Josh meteen. 'Oh. Ik ken het alle drie niet.' Zei Zoey. 'Dan gaan we er de komende weken maar is voor zorgen dat je het kent. Geloof me, je gaat het fantastisch vinden.' Zei Josh enthousiast. Zoey glimlachte zwakjes. 'Wie weet.'

'Ik heb in best veel films gespeeld maar ik denk dat de meeste mensen mij kennen van de serie once upon a time.' Zei Ginnifer. 'Kennen jullie elkaar door dat ene once upon a time?' Vroeg Sam. Josh en Ginnifer keken elkaar aan en Ginnifer bloosde. 'Ik speelde Snow White en hij Prince Charming.'

'Hoe cliché. Maar wel schattig.' Vond Sam. 'Als jullie hier echt wonen gaan we met z'n alle de eerste aflevering kijken. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden.' Zei Ginnifer. 'Is goed. Ik ben ook benieuwd.' Knikte Sam. 'Het is toch geen gekke horror serie he?' Zoey keek hun angstig aan. 'Nee hoor. Maak je daar maar geen zorgen over. Het gaat over sprookjes.' Antwoordde Josh. 'Sprookjes?' Zoey fronste. 'Ja hèhè. Ze zeiden toch net al dat ze Snow White en Prince Charming speelden.' Riep Sam. 'O ja.' Mompelde Zoey. 'Haha. Het maakt niet uit hoor. Jullie gaan het allemaal zien en het komt allemaal goed..'