Laatste kans

18.

Geschreven door AjaxLady

Wat moest ze nou doen? Zoey ijsbeerde door de kamer. Hoe kon Sam zo dom zijn om naar hun moeder te gaan. Het was ook zover reizen.. Zoey wilde absoluut Josh en Ginnifer hun avond niet verpesten. Zoey pakte der mobiel uit haar zak en ze tikte het nummer van haar zus in.

Sam nam niet op. Zoey ging op de bank zitten. Wat moest ze nou doen? Moest ze Ginnifer en Josh bellen? Ze verpestte dan wel hun avond. Zoey zat op de bank en ze werd steeds nerveuzer. Straks deed haar moeder Sam nog wat aan. Of wat als Sam straks nooit meer bij hun moeder weg wou? Zoey begon te huilen. Ze wist niet wat ze moest doen.

'Zoey, ik kan niet slapen.' Oliver stond in de deuropening van de woonkamer. Zoey draaide zich geschrokken om en snel veegde ze haar tranen weg. 'Wat is er Zoey?' Oliver liep naar Zoey toe en hij ging naast haar op de bank zitten. 'Niks.' Zoey veegde de laatste traan weg. 'Ben je verdrietig?' Vroeg Oliver. 'Een beetje.' Knikte Zoey. 'Weet je wat mijn mama altijd zegt?'

'Nee?' Vragend keek Zoey het jongentje aan. 'Dat ik altijd moet praten over het probleem. Als ik het aan niemand vertel kan niemand mij helpen.' Zei Oliver. Zoey glimlachte zwakjes. 'Hier ben jij nog een beetje te jong voor, Ollie.' Ze keek het jongentje aan. 'Maar mijn mama en papa niet. En mijn papa en mama zijn nu ook jouw papa en mama dus je mag ze altijd bellen.' Zei Oliver.

'Oh maar uhm Josh en Ginny zijn mijn ouders niet. Dat ligt een beetje ingewikkeld.' Antwoordde Zoey. 'Maar jij bent toch mijn zus?' Zei Oliver. Zoey knikte. 'Dan zijn mijn papa en mama ook jouw papa en mama.' Vond Oliver. Zoey glimlachte. 'Zo werkt het niet helemaal Ollie. Kom, ik ga jou lekker naar bed brengen. Morgen word het ook weer een lange dag.' Zei Zoey.

Zoey en Oliver liepen naar boven en Zoey stopte Oliver in bed. 'Slaaplekker Ol!' Zoey deed de deur van Olivers kamer dicht en ze liep terug naar beneden. In de woonkamer zat Digby braaf te wachten op het meisje. Zoey knielde naast de hond neer en ze gaf hem een aai over zijn hoofd. 'Ik ben bang dat ik toch maar Ginny en Josh hun avond moet verstoren.' Zoey haalde haar telefoon uit der zak en tot haar grote schrik zag ze dat Sam haar een appje had gestuurd. Snel opende Zoey whatsapp en ze las de tekst die Sam haar had gestuurd.

Hey Zo!

Sorry dat het via deze manier moet maar ik kon niet anders. Ik vertrek naar mama. Ik heb het hier echt geprobeerd en Josh en Ginnifer zijn ook super aardig maar het werkt niet voor mij. Mama wilt ons terug. Dat heeft ze mij beloofd. Als je je bedenkt kom dan alsjeblieft naar ons toe.

Liefs, Sam.

Zoey las het berichtje nog eens en ze begon te huilen. Huilend zocht ze troost bij Digby. Waarom wou Sam zo graag terug? Waarom had Sam het idee dat hun moeder zo perfect was? Zoey huilde en langzaam huilde ze zichzelf in slaap. Ze was zo ongelooflijk moe..

*

'Zoey? Zoey wakker worden.' Langzaam opende Zoey haar ogen. 'Sam?' Zoey keek verbaasd op. 'Nee, ik ben het.' Bezorgd keek Ginnifer het meisje aan. Zoey begon te huilen. 'Zoey, waar is Sam?' Vroeg Ginnifer. Zoey begon nog harder te huilen.

'Zoey, word eens rustig.' Troostend wreef Ginnifer over Zoey haar rug. 'Sam is niet in haar kamer en de jongens slapen.' Josh kwam de woonkamer ingelopen en hij ging bij Ginnifer en Zoey zitten. 'Zoey, kan je ons vertellen waar Sam is?' Vroeg Ginnifer. Zoey knikte. Ze pakte haar mobiel en ze liet Josh en Ginnifer het gesprek lezen. Vluchtig lazen Ginnifer en Josh het berichtje en geschrokken keek het stel elkaar aan. 'Verdomme.' Schold Josh. 'Josh, rustig. We vinden haar wel.' Zei Ginnifer. 'Kom, ik maak eerst eens wat te drinken voor je.' Ginnifer hielp Zoey overeind en het meisje ging op de bank zitten.

Ginnifer liep naar de keuken toe om drinken te halen en Josh ging naast Zoey op de bank zitten. Zachtjes snikte Zoey. 'Het komt wel goed Zoey.' Troostend sloeg Josh zijn arm om het meisje heen. 'Nee, dat komt het niet. Sam is weg.' Huilde Zoey. 'We vinden haar wel. Weet jij waar je moeder en Sam hebben afgesproken?' Vroeg Josh. Zoey schudde haar hoofd. 'Misschien bij haar thuis.'

'Dan gaan we zometeen daarheen.' Zei Josh beslist. 'Wat? Ik ga niet mee hoor.' Zoey raakte meteen in paniek. 'Ho Zoey, rustig.' Ginnifer kwam aangelopen met een glas water en ze gaf het aan het meisje. Zoey pakte het glas aan en ze nam een slok. Daarna gaf ze het glas terug aan Ginnifer die het glas vervolgens op tafel zette. 'Oké, Zoey vertel. Waar kunnen wij Sam vinden?