Laatste kans

09.

Geschreven door AjaxLady

'Je weet wat we hebben afgesproken he?' Josh vroeg het nog een keer voor de zekerheid. 'Ja Josh ik weet het. Mag ik nu gaan? Straks mis ik de trein.' Zei Sam. 'Ga maar. Doe voorzichtig he. En bel mij als er wat is.' Josh keek haar aan. 'Altijd.' Sam stapte uit de auto en Josh keek haar na. Hij was er niet helemaal gerust op dat Sam alleen ging reizen met de trein.

Nadat Sam uit het zicht verdwenen was reed Josh terug richting huis. Hij, Ginnifer, Zoey, Oliver en Hugo gingen zometeen naar de winkel om nieuwe meubels voor Sam en Zoey hun kamers te kopen. Ergens was Josh wel teleurgesteld dat Sam niet mee ging. Hij wou zo graag haar vertrouwen winnen en voor haar zorgen. Soms wou hij het gewoon iets te graag en dat merkte Sam ook waardoor ze nog meer afstand van hem nam.

Zoey was wel wat meer betrokken bij het gezin. Oliver en Hugo waren dol op haar en ze deed erg haar best. Wel was ze erg verlegen en begon ze nauwelijks een gesprek. Als Josh of Ginnifer tegen haar praatte kletste ze wel terug maar het bleef altijd een oppervlakkig gesprek.

Josh had er alle vertrouwen in dat het bij beide meisjes goed zou komen. Het kostte alleen wat tijd. Ondanks ze er pas een dag waren voelde het alsof ze er al veel langer waren. Het voelde meteen goed. Ook Oliver en Hugo vonden het geweldig dat ze nu grote zussen hadden en keken erg tegen de meiden op.

Inmiddels was Josh thuis gekomen en hij parkeerde de auto. Nadat hij geparkeerd had liep hij de achtertuin in. Ginnifer zat op een stoel een boek te lezen. 'Is het gelukt?' Vroeg ze toen ze Josh zag. Josh knikte. 'Ik heb haar afgezet bij het station.' Zei hij. 'Mooi! Zullen wij zometeen dan maar naar de winkels gaan? Als we dan terug zijn kunnen we meteen in de kamers aan de slag.' Zei Ginnifer. 'Goed idee. Ik ga de kinderen wel halen.' Zei Josh.

Josh liep verder de tuin in en bij de schommels trof hij Zoey, Oliver en Hugo aan. 'Jongens, we gaan naar de winkel. Komen jullie mee?' Vroeg hij. 'Ja!' Oliver en Hugo renden gelijk richting Ginnifer en Zoey en Josh liepen er op hun gemakje achteraan.

'Heb je al wat in gedachten voor je kamer?' Vroeg Josh. 'Nee, eigenlijk niet.' Schudde Zoey verlegen haar hoofd. 'Is er iets wat je leuk vind?' Vroeg Josh. Zoey dacht even na en ze haalde toen haar schouders op. 'Zoey, je mag kopen wat je leuk vind. Ginny en ik hebben er het geld voor en we willen dat jij en Sam je hier thuis voelen. Dus als je straks in de winkel iets ziet wat je leuk lijkt vertel het ons. We willen niks liever dan jou je hier thuis laten voelen.' Zei Josh.

Ze waren inmiddels aangekomen en ze stapten in de auto. 'Hoelang moeten we rijden?' Vroeg Oliver. 'Een kwartiertje. We zijn er zo.' Antwoordde Ginnifer. 'Mogen wij ook iets voor onze kamer uitzoeken?' Vroeg Hugo. 'We kunnen wel eventjes kijken of we wat leuks zien maar we gaan vooral voor Sam en Zoey.' Zei Ginnifer. 'Maar Sam is er niet eens.' Antwoordde Oliver. Josh en Ginnifer keken elkaar even kort aan. 'Sam komt vanavond weer. Sam is bij een vriendje.' Antwoordde Josh. Oliver zei niks meer en hij keek uit het raam naar buiten.

Na een kwartiertje rijden kwamen ze aan bij het winkelcentrum. In het winkelcentrum stond een grote meubelwinkel en de familie Dallas liep naar binnen. 'Moet ik een winkelkarretje pakken?' Vroeg Zoey. 'Doe maar. Dan pak ik er ook eentje.' Antwoordde Ginnifer. Zoey pakte een winkelkarretje. 'Mag ik er in zitten?' Vroeg Oliver. 'Tuurlijk.' Zoey tilde Oliver op en ze zette hem in het winkelkarretje.

'Mama, mag ik er ook inzitten?' Hugo liep naar Ginnifer haar winkelkarretje. 'Tuurlijk schat.' Ginnifer tilde Hugo op en ze zette hem in haar winkelkarretje. 'Is iedereen zover? Dan gaan we op jacht naar spullen voor de kamers.' Zei Josh. Iedereen knikten. 'Laat de zoektocht maar beginnen..'