~~~ Everything For You ~~ <completed>

part(22)

" အဟင်းး ကံကြမ္မာက ငါ့ဘက်ရှိနေသေးတာပဲ..."

သူ လောကကြီးကိုစိတ်ကုန်နေပုံပဲ...
ဘယ်လောက်တောင် တစ်ယောက်ထဲ အထီးကျန်နေခဲ့မလဲ...သိပ်သနားစရာကောင်းလိုက်တဲ့ ပိုင်ရယ်...

တံခါးပေါက်ကနေ ထွက်ရန် အပြင်မှ အရိပ်အခြေ ကြည့်နေသည့် ပိုင်သည်..တခုခုကိုတော့ စိုးရိမ်နေမိတာ အမှန်...
အပြင်မှ မည်သူတစ်ယောက်မျှမတွေ့တော့ ပိုင် အခန်းအပြင် ထွက်လာခဲ့တယ်...
ဟုတ်တယ်...တကယ်ဆို တစ်ယောက်မျှရှိမနေခဲ့ဘူးး ဒါက ထူးဆန်းနေပြန်တယ်မဝုပ်ဘူးလား...
သို့ပေမဲ့ ပိုင် လွှတ်ဖို့သာ တွေးနေခဲ့ရင်း အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာလေသည်...
ရုပ်တရက် လှေကား နောက်ဆုံးတထစ် ဆင်းမည့်အချိန်...
ရှေ့တည့်တည့် လာရပ်နေခဲ့သူက...

ဟုတ်တယ်..
တခြားသူမဝုပ်ဘူး စိုင်းညှို့ရှင်ပဲမို့လား...
အဟက်....

ရှေ့ကလူကို မော့မကြည့်လိုက်ခင်မှာပဲ...
ပိုင် ထိုနေရာတွင်ချက်ခြင်းပဲသေသွားပစ်လိုက်ချင်သည်..
သူမော့ကြည့်စရာပင်မလို...သိနေခဲ့တယ်....

- ကိုယ့်အနားက ထွက်ပြေးဖို့ ကြံစည်နေခဲ့တာလား အဟင်းး..

- အ့

လှေကားပေါ်ကနေ စွဲတွန်းချလိုက်တော့..
အားမရှိတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး ကြမ်းပြင်ပေါ်ဝယ် ပစ်ကျသွားသည်...
စိုင်းညှို့ရဲ့အကြည့်တို့က ထိုတစ်ကြိမ်မှာ နားလည်ရခက်နေမိသည်မှာ...လက်တစ်ဖက်တွင် သံတုတ် ကိုကိုင်ထားသည့် စိုင်းညှို့ရဲ့အပြုအမူက...
ဘယ်လိုနားလည်ရမလဲ...
မဟုပ်မှ..သူ..သူ ပိုင့်ကို

- ဒုန်း...အားးးး

- အားး..ဟင့်ဟင့် အားးးအ့

မထင်မှတ်လိုက်ခင်...သံတုတ်ကိုင်ထားသည့်စိုင်းညှို့ရဲ့ လက်တို့က ပိုင့်ရဲ့ ခြေထောက်ပေါ်ဝယ်...
အဆက်မပြတ် ကျရောက်နေတဲ့ ရိုက်ဒဏ်တို့သည်..ပိုင် ထိုနေရာတွင် အသက် ပြောက်ချင်လောက်သည့်အထိ...ပါးပြင်ပေါ်တွင် မျက်ရည်စတို့က စိုရွဲနေခဲ့တာ..စိုင်းညှို့ မမြင်ချင်ယောင်ပဲဆောင်နေခဲ့သလားးဟင် အော်ဟစ်နေခဲ့သော အသံတို့ကရော..ထိုအိမ်ကြီးထဲတွင် ပြည့်ညှက်နေခဲ့သည်မှာ...
နားမလည် နိုင်တဲ့ လုပ်ရက် စိုင်းညှို့လုပ်နေခဲ့သည်...