~~~ Everything For You ~~ <completed>

part(21)

- ကြၽီ

ဖြင့္လာတဲ့ တံခါးေပါက္ႏွင့္အတူ လက္ထဲ၌ လင္ဗန္းတစ္ခု ပါလာခဲ့ရင္း ၿပဳံးရီေနတယ့္ စိုင့္ညွို႔ရဲ႕ႏွခမ္းတို႔က ေက်နပ္ပီတိ မႈကိုျဖစ္ေနေစခဲ့သည္..
သူေပ်ာ္ေနတာ..
တနည္အားျဖင့္
သူ႕ရဲ႕အနားမွာ ပိုင့္အၿမဲေနသြားရပီးဆိုလို႔ သူအေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနတာ....ဒီအေပ်ာ္ေတြကေရာ..ဘယ္အခ်ိန္ထိ ေတာင့္ခံနိုင္အုံးမွာလဲ...ေရေရရာရာမသိေပမဲ့...ဒီအေပ်ာ္က ခဏတာသက္သက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္ဆိုတာ...
စိုင္းညွို႔ မသိခဲ့သလားး??

ယူလာတဲ့ ထမင္း ဟင္းေတြကို စားပြဲေပၚခ်လိဳက္ရင္း

- ထမင္းစားမယ္ ပိုင္ ကိုယ္မင္းအတြက္ မင္းႀကိဳက္တတ္တဲ့ ဂဏန္းစြပ္ျပဳပ္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လုပ္လာတာ...မင္းအားရွိဖို႔လိုတယ္ေလ..

ပိုင့္ဆီမွ တုန့္ျပန္သံမၾကားရ ေတာ့ ေခ်ာက္တြင္ကပ္ေနတဲ့ ပိုင့္ဆီ..ေျခလွမ္းတို႔ တလမ္းခ်င္းဆီ..
ထို႔ေနာက္ ပိုင့္ေရွ႕ထိုင္ခ်လိဳက္ပီး ပုခုံးေလးကို ေျဖညင္းစြာ လႈပ္ရမ္းလိုက္သည္

- ထမင္းစားမယ္ေလ ပိုင္ေနာ္ မင္းညကတည္းက ဘာမွမစားရေသးဘူးမို႔လား လာ ကိုယ္ခြန့္မယ္..

- ဟင့္အင္ ေၾကာက္တယ္ ကယ္ပါ ငါ့ကိုကယ္ေပးပါ ေဆြး ငါေၾကာက္တယ္..

အသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးဂိုမွ ႏွစ္ကိုယ္တူၾကားနိုင္သေလာက္ အသံေလးး ဒါ ပိုင့္ရဲ႕အသံေလ....
စိုင္းညွို႔ေရွ႕ ေဆြးလို႔ေတာင္းတမိလိုက္တဲ့ပိုင့္အတြက္ေတာ့..စိုင္းညွို႔ရဲ႕ ေဒါသကို သူမသိေလခဲ့ေလသလား...
မ်က္ႏွာ ခက္ထန္သြားတဲ့ စိုင္းညွို႔သည္ ပိုင့္ရဲ႕ပုခုံးကိုစုပ္ကိုင္ထားသည္ လက္တို႔က တင္းသထက္ တင္းၾကပ္စြာ စုပ္ကိုင္ထားမိရင္း ထိုအခ်ိန္ထိ သူ႕အားမၾကည့္ေသးတဲ့ ပိုင့္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းညိုတို႔ေၾကာင့္ စိတ္တို႔က အနဲငယ္ လႊတ္ခ်င္သလိုလို...

- အားးး ကယ္ေပးပါ...ငါေၾကာက္တယ္ ေဆြးး အားး

သူနာေနပီ..သို႔ေပမဲ့ သူစိုင္းညွို႔ကို မၾကည့္ခဲ့ဘူး. ..နာေနမွန္းသူသိေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕ အေမွာင္ကမၻာဘက္ကေန႐ုန္းမထြက္နိုင္ဘူးျဖစ္ေနသလိုလို...
မ်က္ရည္တို႔က က်ဆင္းေနသည္ကားပိုင့္ရဲ႕ နာက်င္ေနမႈကို ျပေနခဲ့တာမလားး