စိုင်းညှို့ မိုးခက်ကို ကျော်ကာ..အခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့လေသည်..ကြောင်တောင်တောင် ရပ်နေသော အပေါက်ဝရှေ့တွင် မိုးခက် သည်အစိမ်းသေနေသလားပဲ..မလှုပ်မယှပ် ရပ်နေခဲ့သည်လေ..
- ကိုယ် ဒီည ဒီမှာအိပ်မယ်..ရမလား
- မောင် တကယ်ပြောနေတာလားး
မိုးခက် အံ့သြပီးရင်း အ့သြ နေတဲ့ သူ့အဖြစ်..
- အင်းး ကိုယ်မင်းနဲ့ အတူတူ ဒီတစ်ည ဖြတ်သန်းချင်တယ်..ဘယ်လိုလဲ..ခွင့်ပြုမှာလားး
စိုင်းညှို့ မိုးခက်ရဲ့ နားနား.အားကပ်ကာ..ပြောလေတော့..မိုးခက်.ကြက်သီးတို့တောင် ထသွားသလို..
သူမ ပြုံးလိုက်မိတာတော့.. ခင်ဗျား တို့မြင်ကြလားး
မိုးခက် စိုင်းညှို့ဘက် မျက်နှာချင်းနီးကပ်စွာ အနေအထားမှာနေလိုက်ပီး လည်ပင်းအားး သူမတွယ်ချိတ်လိုက်သည်။...
- မောင်..ခွင့်တောင်းနေစရာတောင် လိုနေသေးလို့လားး မိုးက နဂိုကတည်းက မောင့်ကို အရှုံး ပေးပီးသားပဲဟာ..မောင့်သဘောပဲ...
စိုင်းညှို့ စပီးး မိုးခက်ရဲ့ လည်တိုင်သားလေးတွေးအားး နမ်းရှိုက်လေအပီးး..
မထင်မှတ်ထားသော..စိုင့်ညှို့ရဲ့ မျက်ဝန်းတို့မှာ..ပုံမှန်မဟုပ်သော..အကြည့်တို့က...ထို့နောက် မဲ့ပြုံးတချက်ပြုံးလိုက်ရင်းး..
မိုးခက် ကို ကုတင်ပေါ် လှဲလိုက်လေသည်။..
မိုးခက် မစဥ်းစားမိသည်က..ရုပ်တရက် စိုင်းညှို့သူ့အပေါ် ဘာလို့ကောင်းလာခဲ့လဲဆိုတာ..
အခုတော့..မိုးခက်ရဲ့စိတ်တွေ..စိုင်းညှို့ရဲ့ နမ်းရှိုက်မှုတို့မှာ..နစ်ဝင်ရုံမှ လွဲပီးးး
စိုင်းညှို့ သူမအပေါ်အုပ်မိုးလိုက်ကာ..မှိတ်ထားသောသူမ ရဲ့ မျက်နှာပေါ်...
- အွန်းးးးးးးအွန်းးအွန့်းးး
ခေါင်းအုံး ကိုဘေးမှ ဆွဲယူလိုက်ပီးး..သူမ ရဲ့မျက်နှာပေါ် ဖိကပ်ထားကာ..အသက်မရှုနိုင်အောင်..စိုင်းညှို့ရဲ့လက်တွေက မလွှတ်ပေးခဲ့...
တစ်အွန်းအွန်းဖြင့် အောက်မှ အော်နေသော မိုးခက်ရဲ့ အသံတို့က..အသက်ကို လုရှုနေရသလို...ကုတင်စတို့အားး လက်ဖြင့်ကုတ်ခြစ်နေသော..သူမရဲ့လက်တို့က..တဖြေးဖြေးး အားလျော့သွားသလိုလို..
ခဏကြာတော့..ခေါင်းအုပ်အောက်မှ..မိုးခက်ရဲ့ အသံတို့က ထိုအခမ်းထဲဝယ် ပြောက်ကွယ်သွားပီး..ကုတင်စတို့ကို စွဲစုပ်ထားသော သူမရဲ့လက်တို့က ပြေကျသွားခဲ့ပီ...
ဒါဆို..
ဟုတ်တယ်...သူသေသွားပီ...
YOU ARE READING
~~~ Everything For You ~~ <completed>
Fantasyဒုတိယမြောက်ရေးသားခဲ့သော ficလေး မို့လို့ အရေးသားညံ့ခဲ့ရင် နားလည်ပေးစေချင်ပါသည်။🙏🙏 Psycho bl fiction Completed #HSU
part(15)
Start from the beginning
