- ကြၽီ

မိုးခက္ တံခါးဖြင့္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ..မိုးခက္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းတို႔ အနဲငယ္ျပဴးက်ယ္ သြားသေရာင္..

- ေမာင္..ဒီအခ်ိန္ႀကီးး

- ဘာလဲ..ကိုယ့္ရဲ႕ ဇနီး ဆီလာတာ ဒီအခ်ိန္ႀကီးလဲ မလာရဘူးလားး

မိုးခက္ စြံအ ေနမိသည္က အမွန္ တခါမွ ဒီလိုစကားမေျပာခဲ့သလို..ရပီးကတည္းက လင္မယားအေရာမေျမာက္ ခဲ့တဲ့အျပင္..အခန္းေတာင္ ခြဲအိပ္ခဲ့ၾကတာ..သူမ ရဲ႕ အခန္းထဲေတာင္ စိုင္းညွို႔ဘယ္ေသာအခုမွ တခါမွ်ေတာင္ဝင္လာျခင္းမျပဳခဲ့..အခု..အခုဘာျဖစ္သြားရတာလဲ...ငါ.အိမ္မက္မ်ားမက္.ေနတာလား...အို မဟုပ္ဘူး ဒါက ဒါကတကယ္.. အစစ္အမွန္..

စိုင္းညွို႔ မိုးခက္ကို ေက်ာ္ကာ..အခန္းထဲသို႔ဝင္လာခဲ့ေလသည္..ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ရပ္ေနေသာ အေပါက္ဝေရွ႕တြင္ မိုးခက္ သည္အစိမ္းေသေနသလားပဲ..မလႈပ္မယွပ္ ရပ္ေနခဲ့သည္ေလ..

- ကိုယ္ ဒီည ဒီမွာအိပ္မယ္..ရမလား

- ေမာင္ တကယ္ေျပာေနတာလားး

မိုးခက္ အံ့ၾသပီးရင္း အ့ၾသ ေနတဲ့ သူ႕အျဖစ္..

- အင္းး ကိုယ္မင္းနဲ႕ အတူတူ ဒီတစ္ည ျဖတ္သန္းခ်င္တယ္..ဘယ္လိုလဲ..ခြင့္ျပဳမွာလားး

စိုင္းညွို႔ မိုးခက္ရဲ႕ နားနား.အားကပ္ကာ..ေျပာေလေတာ့..မိုးခက္.ၾကက္သီးတို႔ေတာင္ ထသြားသလို..
သူမ ၿပဳံးလိုက္မိတာေတာ့.. ခင္ဗ်ား တို႔ျမင္ၾကလားး

မိုးခက္ စိုင္းညွို႔ဘက္ မ်က္ႏွာခ်င္းနီးကပ္စြာ အေနအထားမွာေနလိုက္ပီး လည္ပင္းအားး သူမတြယ္ခ်ိတ္လိုက္သည္။...

- ေမာင္..ခြင့္ေတာင္းေနစရာေတာင္ လိုေနေသးလို႔လားး မိုးက နဂိုကတည္းက ေမာင့္ကို အရႈံး ေပးပီးသားပဲဟာ..ေမာင့္သေဘာပဲ...

စိုင္းညွို႔ စပီးး မိုးခက္ရဲ႕ လည္တိုင္သားေလးေတြးအားး နမ္းရွိုက္ေလအပီးး..
မထင္မွတ္ထားေသာ..စိုင့္ညွို႔ရဲ႕ မ်က္ဝန္းတို႔မွာ..ပုံမွန္မဟုပ္ေသာ..အၾကည့္တို႔က...ထို႔ေနာက္ မဲ့ၿပဳံးတခ်က္ၿပဳံးလိုက္ရင္းး..

မိုးခက္ ကို ကုတင္ေပၚ လွဲလိုက္ေလသည္။..

မိုးခက္ မစဥ္းစားမိသည္က..႐ုပ္တရက္ စိုင္းညွို႔သူ႕အေပၚ ဘာလို႔ေကာင္းလာခဲ့လဲဆိုတာ..
အခုေတာ့..မိုးခက္ရဲ႕စိတ္ေတြ..စိုင္းညွို႔ရဲ႕ နမ္းရွိုက္မႈတို႔မွာ..နစ္ဝင္႐ုံမွ လြဲပီးးး
စိုင္းညွို႔ သူမအေပၚအုပ္မိုးလိုက္ကာ..မွိတ္ထားေသာသူမ ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚ...

- အြန္းးးးးးးအြန္းးအြန႔္းးး

ေခါင္းအုံး ကိုေဘးမွ ဆြဲယူလိုက္ပီးး..သူမ ရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚ ဖိကပ္ထားကာ..အသက္မရႈနိုင္ေအာင္..စိုင္းညွို႔ရဲ႕လက္ေတြက မလႊတ္ေပးခဲ့...
တစ္အြန္းအြန္းျဖင့္ ေအာက္မွ ေအာ္ေနေသာ မိုးခက္ရဲ႕ အသံတို႔က..အသက္ကို လုရႈေနရသလို...ကုတင္စတို႔အားး လက္ျဖင့္ကုတ္ျခစ္ေနေသာ..သူမရဲ႕လက္တို႔က..တေျဖးေျဖးး အားေလ်ာ့သြားသလိုလို..
ခဏၾကာေတာ့..ေခါင္းအုပ္ေအာက္မွ..မိုးခက္ရဲ႕ အသံတို႔က ထိုအခမ္းထဲဝယ္ ေျပာက္ကြယ္သြားပီး..ကုတင္စတို႔ကို စြဲစုပ္ထားေသာ သူမရဲ႕လက္တို႔က ေျပက်သြားခဲ့ပီ...
ဒါဆို..
ဟုတ္တယ္...သူေသသြားပီ...

ေခါင္းအုံးကို ခုထိမဖယ္ေသးေသာ စိုင္းညွို႔ရဲ႕ မ်က္ဝန္းတို႔မွာ..စိတ္လႊတ္ေနသလိုလို..ႏွခမ္းပါးတို႔အားးေကြးၫႊန့္ထားတဲ့ စိုင္းညွို႔သည္..ထိုအခ်ိန္ဝယ္..ေသြးေအးလြန္းေနပုံမွာ..ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္ေလသည္။...

- ဒါက..ပိုင့္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္တဲ့..မင္းရဲ႕အပစ္ဒဏ္ပဲ..အဟက္..

Coming Soon part - 16

#HSU

~~~ Everything For You ~~ <completed>Where stories live. Discover now