~~~ Everything For You ~~ <completed>

part(8)

ပြောပြစရာတောင်မလိုပါဘူးး
ပိုင်လေ.....

ပိုင်တစ်ယောက်ကတော့ ခေါင်းတခါခါဖြင့် စူးရဲ့အကြည့်တို့ကြားမှာ....

- နောက်ကျော ဓားထိုးခံလိုက်ရသလိုဘဲ...ကိုကိုမှတ်မိသေးလားးအဲ့နေ့က ပြောခဲ့တာ.. ဒီလို့နေ့ဘယ်တော့မှရှိမလာစေရဘူးဆိုတဲ့စကားလေ...
အဟက်..အဲ့စကားတွေက ဒီနေ့မှာတော့ အားလုံးပြတ်စီးသွားပီ ကျေးဇူးတင့်ပါတယ် ညာပေးခဲ့တဲ့အတွက်..

-စူးးး!!

မျက်ရည်တို့ကြားမှ ပြောချင်တာပြောပီးထွက်သွားတဲ့ စူးကြောင့် ပိုင့်ခေါင်းတခုလုံးပူထူနေခဲ့သည်...
ဘေးမှာရပ်နေတဲ့ စိုင်းညှို့ကို မျက်ရည်တို့ကြားမှစူးစိုက်ကြည့်ရင်းးး

- မုန်းတယ်...ငါမင်းကိုမုန်းတယ် စိုင်းညှို့ရှင်...

စိုင်းညှို့ရဲ့ နှခမ်းပါးက ထပ်မံပြုံးလိုက်ပြန်သည်..

- မင်းကိုယ့်ကို ချစ်ဖို့မလိုဘူးးပိုင် ငါဆိုတဲ့ စိုင်းညှိရှင် မင်းကိုချစ်နေရင် လုံလောက်ပီ

- မုန်းတယ်..မုန်းတယ်..မုန်းတယ်..ငါမင်းကိုအရမ်းမုန်းတယ်..ဟင့်ဟင့် မုန်းတယ် ထွက်သွား မတွေချင်ဘူးး ထွက်သွားပေးပါ...ဟင့်ဟင့်ဟင့် ထွက်သွားကြ...အဟင့်

မျက်မှန်အနက် တပ်ဆင်လိုက်ကာ..စိုင်းညှို့ထိုအခန်းထဲမှ ထွက်ခွာသွားလေသည်...

......

မှောင်တောင်လာခဲ့ပီလေ.....ခုထက်ထိ စူးသွားတက်တဲ့နေရာမှန်သမျှ ကျနော်လိုက်ရှာခဲ့ပီးပီ ရှာမတွေလို့ ကျနော်စိတ်ပူနေမယ်ဆိုတာ စူး တကယ်ပဲမသိတာလားး?? ဒါမှမဟုပ် ကျနော့ကို မုန်းသွားပီလားး??

ဆောင်းဦးရာသီ ဝင်နေပီမို့ လေအေးတို့က တိုက်လု့ဆဲဆဲ...အိမ်ပြန်လမ်း မီးထွန်းထားသောလမ်းတစ်လျှောက် ပိုင့်ရဲ့ခြေလှမ်းတို့က ပြော့တိ လျော့ရဲ..စိတ်မပါလက်မပါ စွာလျှောက်လှမ်းနေရင်းမှ..ဓာတ်တိုင်တခုအနားအရောက်
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်းပီး ဒူးပေါ် မျက်မျက်နှာအုပ်ကာ..တရှုံရှုံဖြင့် စငိုလေတော့သည်...

အချိန်တွေ ခဏကြာတော့..ထိုင်ငိုနေတဲ့ ကောင်လေးရှေ့ ခြေထောက်တစ်စုံ လာရပ်လိုက်ကာ ထိုကောင်လေးအပေါ် ဂျာကင် အိင်္ကျီတို့က ခြုံပေးလျင်သားး