Nagulat na lamang ako nang bigla akong hawakan sa braso ni Kiel pagkatapos ay mabilis niya akong hinila palabas ng restaurant na iyon.
"Mag-usap tayo!" sabi niya saka niya ako kinaladkad hanggang sa makarating kami sa may parking area ng lugar.
Nakita ko pa na sa amin nakatingin ang mga kumakain sa loob.
"Hey! Bitawan mo si Renz!" sabi ni Jacob na nakasunod pala sa amin.
"Wag kang makikialam dito!" galit na sigaw ni Kiel sa kanya.
Lalapit pa sana si Jacob pero ako na mismo ang pumigil sa kanya.
"Hayaan mo na kami. Mag-uusap lang kami. Hintayin mo na lang ako sa loob." mahinahon ko namang pakiusap sa kanya.
Lumuwag ang pagkakahawak ni Kiel sa braso ko kasabay ng pag-aatubili ni Jacob na iwanan ako sa kamay ng lalaking ito.
Hindi nagtagal ay nagpasya na lamang siya na umalis. Nang tuluyan na itong makalayo ay naiinis akong humarap kay Kiel.
"Ano na naman ba ang problema mo?" bulong ko sa kanya.
"Tinatanong mo kung anong problema ko? Ikaw ang problema ko Renz." iritadong sagot niya.
Napapikit na lang ako saka ako sumandal sa kotse niya habang nakacross arms.
"Sino yung lalaking kasama mo?" inis na taning niya.
Sinulyapan ko siya. "Kaibigan ko. Matagal na kaming hindi nagkikita kaya naisipan namin na magkita dito ngayon." paliwanag ko.
Nagbuga ng hangin si Kiel pagkatapos ay malungkot siyang tumingin sa akin.
"Mahal mo pa ba ako?" bigla ay tanong niya.
Sinalubong ko ang mga tingin niya. Nakita ko ang lungkot sa mga mata niya.
"Kahit kailan ay hindi naman nawala ang pagmamahal ko sayo. Pero hindi ako isang bagay na basta mo na lang iiwanan kapag ginusto mo pagkatapos ay babalikan mo kapag kailangan mo." naiinis kong sagot sa kanya.
Napayuko naman siya pagkatapos ay niyakap niya ako ng mahigpit. "I'm sorry! Kinailangan ko lang ayusin ang mga dapat kong ayusin kaya ako umalis. Sasabihin ko naman dapat talaga sayo ang mga plano ko kaya lang nainis ako sayo nang araw na iyon."
"Nagpaplano na ako para sa future nating dalawa pero parang hindi ka naman seryoso sa akin. I asked you to marry me pero pinagtawanan mo lang ako."
"Hindi pa rin sapat na rason iyon para basta mo na lang akong iwanan doon nang hindi man lang tayo nakakapag-usap ng maayos." sabi ko saka na ako kumalas sa pagkakayakap niya.
"Ano bang kailangan kong gawin para seryosohin mo ako? Lahat na ginawa ko para sayo Renz pero bakit parang hindi pa rin sapat?" tanong niya.
Ilang sandali ko siyang pinagmasdan bago ako sumagot. "Magsimula ka sa simula. Ligawan mo ako. Yung pormal na uri ng panliligaw. Sa bahay. Sa harapan ni Mama." sabi ko saka ko na siya iniwanan ngunit bago pa ako tuluyan na makalayo sa kanya ay nagsalita pa siya.
"Gagawin ko iyon Renz. Masiguro ko lang na sa akin ka na talaga mapupunta. Dahil sa pagkakataong ito. Hindi na ako makapapayag pa na mawala ka sa akin. Not this time." madiin niyang sabi.
Hindi ko na siya sinagot pa at naglakad na ako pabalik sa loob ng restaurant.
Nang makabalik ako sa restaurant ay inusisa ako ni Jacob ngunit nagdahilan na lang ako. Sinabi ko na pinsan ko si Kiel at may hindi lang kami napagkasunduan kaya nagagalit siya kanina.
Base sa kwento sa akin ni Mama ay hindi naman talaga kami magpinsan ni Kiel. Kaya siguro nakaramdam ako ng kakaibang feelings para sa kanya dahil hindi naman talaga kami blood related.
