My Unknown Boss ||COMPLETED||

Chapter 2

Warning: This chapter contains violence and harassment. It isn’t suitable for readers 18 and below. Read it at your own risk.

Koal’s  POV

“Wahh!” Napasigaw ako dahil may tigyawat na naman ako sa aking noo. “Bwiset naman oh, bakit ngayon pa?” pagmamaktol ko habang papuntang opisina.

“Koal andito ka na pal—ano ‘yan? May tigyawat ka na naman?” parang natatawang turan ni Francine sa ’kin. “Sige lang… hayaan mo na, maganda ka pa rin naman pero grabe, para talaga siyang third eye Koal at sa noo mo pa talaga.” Humagalpak pa siya ng tawa with matching pahawak sa tiyan effect pa, letche.

“Maiiyak na ba ako niyan?” puno ng sarkasmong saad ko sa kanya kaya mas lalo pa siyang napatawa. Buwiset talaga ‘tong babaeng ‘to.

“Grabe naman ‘to, hindi na mabiro, joke lang,” Sabay tampal niya ng mahina sa'king balikat. Hay, wala na talaga akong maaasahan sa isang ‘to. Napailing na lamang ako.
Ngunit, ‘asan na pala ‘yong iba?

“Oy Francine, nasa’n na ‘yong iba? Wala pa ba sila? Eh, mag a-alas-otso na ah?” takang tanong ko sa kanya sabay baling ng tingin sa relo ko.

“Gaga, alas singko pa nga lang ng umaga ‘andito na sila lahat eh. Pa’no ba naman, pinapatawag daw sila ni Sir. Mark, kasi bakit daw galit na galit si CEO Grey sa kanya.” Napamulagat naman agad ako sa aking narinig mula kay Francine.

“Talaga? Nakakausap ni Sir Mark, si Boss Grey?” hindi makapaniwalang tanong ko kay Francine. Grabe, I can't believe…ano kaya hitsura niya? No. Erase. Wala kang pakialam Koal, okay? pagkastigo ko sa ‘king sarili.

“Oo, so… hindi pala totoo ‘yong chismiss na multo si Sir. Grey.” biglaang turan ni Francine dahilan upang mangunot agad ang aking noo. “Naniniwala ka sa usaping ‘yon?” hindi makapaniwalang turan ko sa kanya.

“Oo naman, malay ko ba,” wika niya sabay kibit balikat.
But I realized something, dahilan upang mapahinto ako sa aking paglalakad at mapahawak sa mismo kong baba, what the! Bakit ngayon ko lang natandaan ulit ‘yon?

Akala ko panaginip lang ‘yon kagabi? Pero shuta! Totoo nga, anong gagawin ko? Sabihin ko na lang kaya na may nakapasok talagang magnanakaw sa office ng CEO kagabi? Kaso baka ako pa mapagbintangan na magnanakaw.

“Hoy Koal, ano na naman tumatakbo riyan sa utak mo, ha?” biglaang tanong ni Francine sa 'kin dahilan upang mapabalik agad ako sa reyalidad.

“Ahh—haha, wala. Pero b-bakit daw sila pinapatawag?” kinakabahang tanong ko pabalik kay Francine. Ano ka ba Koal, bakit mo pa tinatanong! Alam na alam mo naman kung ano ‘yong dahilan!

“Ewan ko.” Nagkibit balikat ulit ito. “Basta ang sabi nila, galit na galit daw si Sir Grey kay Sir Mark, ‘yon lang narinig ko. Pero teka nga, bakit mo ba tinatanong?” Napakachismosa talaga ng babaitang 'to.

“Bawal ba? Curious lang naman, sige na may gagawin pa ako. Mauna na muna ako sa table ko,” seryosong saad ko at dali-daling umalis na sa harapan ni Francine.

“Problema no’n?” rinig kong saad ni Francine ngunit ipinagsawalang bahala ko na lamang ‘yon.
Sino kaya ‘yon? At saka…baka may nawawalang gamit sa CEO office kaya pinapatawag sila?

“Argh! Kinakain ako ng konsensya ko, shuta!” mahinang bigkas ko sa ’king sarili’t bumalik na lamang sa aking ginagawa.

Nasa harapan ako ng pintuan ng opisina ni Boss Grey ngayon, at nasa kalagitnaan ako ng pagdadalawang isip kung papasok ba ako, o hindi. Baka kasi locked na naman. “Bahala na.” Pikit mata kong binuksan ang pinto ng opisina ng bigla na lang may tumapik sa aking balikat dahilan upang mapasigaw ako sa gulat.