Solar Academy: School for the Tamers

30. Nyx

Nyx and the others' presences filled this field in a snap, that I forgot about the dozens of gifteds that are surrounding us too.

"WHAT'S WITH THE FUCKING ATMOSPHERE?! YOU FREAKING KIDS!" inis na inis na sambit ni Zabeth.

Nanatiling nakatakip ang kamay niya sa isang mata na walang tigil sa pagdurugo at nanggagalaiti siyang nakatingin sa amin. Halos magsiputukan na ang mga ugat niya sa leeg dahil sa sobrang pagkagalit.

"Y-YOU-"

"YOU HAVE THE FUCKING NERVE TO FUCKING IGNORE ME?!"

Mabigat ang paghinga niya dahil sa pagsigaw. Halos magdugo na rin ang labi niya sa diin ng pagkakagat niya dahil sa panggigigil.

"I'LL FUCKING KILL-"

"Hey, Zabeth." Nyx voice stopped her.

Nahinto sa pagsasalita ang babaeng halos isumpa kami dahil sa kalmadong pagsalita ng estudyante sa Solar Academy.

"Why not, let's end the fight here?" mahinahong sambit ni Nyx.

Kunot noo at hindi ako makapaniwalang napatingin sa kaniya.

What? Naririnig niya ba ang sinasabi niya?! He's asking as if this is not a big deal!

"You see, I really care about life. I mean, I'm a child of God, and I pray everyday."

Nakakurba ang labi ni Nyx ngayon sa isang ngiti. Kahit ang mga mata niya rin ay masaya ngayon. He gently touched his chest—his heart.

"I don't like taking the lives of others. . ."

Umawang ang bibig ko dahil sa naririnig. He just freaking killed dozens of gifteds in just a snap— without a freaking warning!

"So, can we-"

"FUCK OFF! WHY WOULD I LISTEN YOU?!" pagputol ni Zabeth sa mahinanong pagsasalita ni Nyx.

Itinuro niya ang hintuturo niya sa lalaking kausap. "YOU'RE FUCKING CRAZY! I HAVE 50 GIFTEDS WITH ME-"

Muling nahinto ang pagsasalita ni Zabeth. Pero ngayon, hindi na dahil sumingit si Nyx sa pagsasalita niya. Kung hindi dahil sa isang iglap, ang hintuturo niyang nakaturo kay Nyx. . . ay parang lobong sumabog.

Nyx opened his eyes, still smiling. "And I killed half of them already. . . didn't I?"

Hindi kaagad naproseso ng utak ko ang nangyari. Natauhan na lang ako nang marinig ko ang malakas at matinis na boses ni Zabeth sa pangalawang pagkakataon.

She's shouting in pain while holding her finger-

Her palm, I guess.

Nanlulumo akong napatingin kay Nyx.

The freaking psychopath is still smiling. . .

Hindi ko alam kung bakit. . . pero sa kabila ng mahinahon niyang pagsasalita, ang ngiti niyang walang bakas ng pananakot. . .

Hindi ko pa rin mapigilang kabahan sa presensya niya.

This man. . . is dangerous.

"Back down, now. . . I'm sure God will still forgive me for the sins I've made today, wag mo na sanang dagdagan pa, Zabeth," muling sambit ni Nyx, hindi pa rin nawawala ang ngiti sa labi.

Hindi nakakibo si Zabeth sa sinabi niya na walang tigil sa panginginig.

I suddenly felt sad for her. I'm freaking sure. . . that this is the most traumatizing day for her.

"May God bless you." Nyx smiled once again as he bid Zabeth a farewell.

Kita ko ang galit sa mata ng babaeng wala ng kabilang mata at putol pa ang daliri. Ramdam na ramdam ko ang galit niya mula sa posisyon ko. . . pero alam kong wala na siyang lakas pa para lumaban.

Tanging pag-ismid na lang ang nagawa niya bago umayos ng pagkakasakay sa malaking leon na nagdala sa kaniya rito. Nilingon niya kami sa huling pagkakataon at itinaas ang kabila niyang gitnang daliri sa amin.

"I-I'll fucking kill all of you next time. . . fucking mark my words!"

Hindi na niya kami hinayaan pang makasagot nang kusang umalis ang leon na sinasakyan niya. Hindi rin nagpaiwan ang mga kasama niyang gifteds at nagsisunuran ang mga ito.

Napako ako sa kinatatayuan ko sa nangyari. Hindi maproseso ng utak ko na tapos na ang habulan namin sa ngayon. . .

It happened so fast. . . and ended real quick.

"Now then," biglaang sambit ni Nyx na nakakuha ng atensyon ko.

Nagsitayuan ang mga balahibo ko sa katawan nang malipat ang tingin ko sa kaniya at sa mga kasama niya. Parang sumikip ang dibdib ko at bumigat ang aking paghinga.

"Looks like our greed found a little stray."