Yaşayan Efsane I: İlk Umut

Y.E.37.Gemi II

www.kotulugunefendisi.com

37 Bölüm

Gemi II

Borla etrafında kim varsa öldürüyordu. Biraz önce birbirleri ile savaşan iki taraf artık birbirlerine sırtını dayamış Borla'ya karşı savaşıyordu. Panoz ''Baban çok güçlü bende dünyanın en güçlü kılıç ustası olacağım'' dediğinde Kadran sinirlenmişti ve Panoz'a baktı. Neden sinirlendiğini o da tam olarak bilmese de ''Hayır ben olacağım!'' Dünyanın en güçlü kılıç ustası ben olacağım çünkü babam şey yani o adam dünyanın en kılıç ustası.'' Dediğinde Borla'nın kendi babası olmadığını aklına gelmişti. Gerçek babasının kim olduğunu bilmiyordu Üvey babası hayatı boyunca kılıç bile tuttuğunu sanmıyordu. Borla herkesi öldürdüğünde karşısında iki kaptan kalmıştı. ''Kılıçlarınızı bana verirseniz kader size adalet eder.'' Dedi. Kaptanlar kılıçlarını daha sıkı tuttu. Kaptanların elinde kılıçlar sars kılıçlarıydı.

Borla ani saldırıya geçtiğinde ikisi de istem dışı onu durdurmayı başarmıştı. Borla geri çekilip yerden bir kılıç daha aldı. İki kılıca iki kişi düşmüştü. Her iki Kaptan da aynı anda saldırıya geçmişti. Borla da ileriye atıldı ve hızlıca bir tanesinin kafasını kesip diğerinin arkasına geçti.

''Bir düşmanın kafasını kesip başka düşmanına yolla ki acımasızlığın diyardan diyara yayılsın'' dedi. Kafasını kesilmiş korsanın kafası diğer korsanın ayağına düşmüştü. Kaptan geriye dönü ve saldırıya geçti. Borla sadece saldırıyı savuşturdu. Saldırma sırasının Borla'ya geçmesine izin vermek istemiyordu. Kaptan kılıcını onun kalbine saplamak istedi fakat Borla onun kılıcına vurduğu gibi yere düşürmüştü ve hiç bekletmeden onu öldürdü. Gökyüzüne baktı havada kartallar dolaşıyordu. Bir den fazla kartalın grup halinde dolaşması iyi sayılmazdı. Kaderin kılıcını hazır etme zamanı gelmişti. Borla ''Buraya gelin!'' diye bağırdı. Çocuklar zaten güverteye gelmek zorunda kalmışlardı suların henüz doldurmaya başlamadığı tek yer güverteydi ve o da hızlıca su almaya başlamıştı. Borla ve çocuklar merdivene çıkıp dümenin olduğu yere geçtiler. Gökyüzün de uçan kartal geminin üstüne inmişti. İnsana dönüşürken çocuklar hayret ve korku ile bakıyorlardı. Borla'da herhangi bir tepki yoktu.

''Çocuğunu almak için geri döndüğünü öğrendim bir tane diye biliyordum.'' Deyince ''Bir tane evlat'' dedi ve elini Kadran'ın omzuna attı. ''Neden buradasın evlat?'' diye sordu. ''Burada neden olduğumun bir önemi yok baba Okyanus Efsanesi Askala buraya doğru yola çıktı sizi buradan götürmeliyim'' dedi. Borla ''Evlat Robando bzr başımızın çaresine bakarız'' dediğinde Robando güldü.

''Akasele de buraya doğru geliyor desem'' dediğinde Borla'nın yüzü değişmişti. Robando'nun bile kendisiyle savaşıp savaşmayacağı meçhul ile Askala ve Akasele'nin buraya doğru gelmesi en son isteyeceği şeydi. Borla ''Onların buraya geliş amaçları belli peki sen evlat. Sende buraya ölmek için mi geldin?'' diye sordu. Robando onun yaşına rağmen halen iddialı konuşmaları hoşuna gidiyordu. Karanlığın ordusu yenildiğinde sadece 12 yaşındaydı, aradan geçen bunca zaman sonra efsane olmuştu. Bunda en büyük payı Borla idi. Savaştan önce Borla tarafından eğitilmesi savaştan sonra Karanlığın ordusunun dağılması efsane olma yolu açılmıştı. Bir zamanlar Karanlığın ordusunda olmasaydı, dünyaya korku salan Ölüm akıncılarını kuramayacaktı. Borla

''Sana neden güveneyim?'' diye sordu. ''Robando gerçek niyetini söyle dövüşmek için ne yeri ne zamanı illa da dövüşmek istiyorsan seni denize gömerim. Senin gibi eğittiğim birçok kişiyi öldürdüm.'' Deyince Robando gülmüştü.

''Buraya senin için gelmedim mademki buradasın sana yardımım dokunsun üzerindeki emeklerini silip atamam. Belki eskisi gibi bir baba oğul olamayabiliriz fakat bu iyilik teklifimi kabul et. Sizi en yakın kara parçasına ulaştırayım. '' dedi. Gemi tamamen suya gömülmek üzereydi ayaklarına kadar su varmıştı. Borla başı ile onayladı. Robando gülümsedi ve yukarıdan büyük kartal indi. Borla ve çocuklar o kartalın üzerine çıktılar. Çocuklar sıkıca tutundu ve kartal havalanmaya başladı. Kartal uçarken Robando'da kartal olmuştu.

''Nereye gidiyorsanız götüreceğim. '' dedi. Borla ''Bizi en yakın kara parçasına ulaştır yeter gerisini ben hallederim. '' dedi. Robando ve Kartalları onları kısa sürede en yakın kara parçasına ulaştırdı ve yere bıraktı. Borla ve çocuklar kartalın üzerinden inince Robando gözlerini çocuklar üzerine dikti. ''Seni gideceğin yere bırakabilirdim burada başkaları seni fark edebilir. Borla

''Onları yolculuğa ve yollara alıştırmalıyım.'' Dedi ve çocukları alarak Robando dan uzaklaşmaya başladı. Kadran ''O senin gerçek oğlun mu?'' diye sordu. Borla ''Benim gerçek bir çocuğum yok evlat alıp eğittiklerimi evlat edindim tıpkı sana yaptığım gibi. '' dedi.

2 Ay Sonra

Tarnova Topraklarında Bir Yer

Uzun ve çetrefilli süren yolculuğun sonuna gelinmişlerdi. Artık Tarnova sınırlarının içerisindelerdi. Ormana yakın bir yere kamp kurmuşlardı. Borla kılıcını bileyleyken Kadran ateşi harlıyordu. Panoz ise geyiği çeviriyordu. Aralarında yapılan iş bölümleri harika olmasına rağmen Panoz halen babasını unutamamış ara sıra Kadran'ı boğazlamakla meşgul oluyordu her ikisinin kavgası Borla'nın tokatları ile son buluyor birkaç gün yüzleri uyuşuk dolaşıyorlardı. Kadran ''Artık tam olarak yerleşeceğimiz yere vardık mı?'' diye sordu. Borla ''Evet vardık şimdi ormana gidiyorum ben ormandan ne ses gelirse gelsin bulunduğunuz yerden ayrılmayın ormanın mülkünü almanın zamanı geldi.'' Dedi. Çocuklar onun ne demek istediğini anlamamıştı.