•••
Kim sadık kabuslarından kaçabiliyordu ki ben yakamı kurtaracaktım bu korkudan?
Bütün çabam kurtulmak için değil miydi? Tek isteğim beni hayatta tutacak güce sahip olmak değil miydi?
"Bu işte yalnızız Zeynep."
Ben zaten yalnızdım, dedim içimden...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•jaymes young - indinity•
•••
Uyanmamın nedeni neydi bilmiyorum ama algılarım açılana kadar birden bire açtığım gözlerimle baktığım odanın içi kıpırtısız duruyordu. Çok derinden bir uğultu, ben uyandıkça yükselmeye başlayan güneş gibi etkisini her an daha da yükseltirken, bunun güçlü bir müzik vuruşuna ait olduğunu anlayarak yattığım yerde sırt üstü döndüm.
Perde kapalı olduğu için saatin kaç olduğunu bilmiyordum; az veya çok , öyle derin uyumuştum ki sanki haftalardır uyumamış ve acısını çıkarır gibi diriydim.
Aşağıdaki yüksek sesli müziğin arasında yine duyabileceğim yükseklikte konuşma sesleri gelirken, birbirini duyamayan iki insanın bağırışlı sohbeti olduğunu anladım bunun.
Evin diğer üyeleri de gelmiş olmalıydı. Ata'da gelmiş ve odasını işgal ettiğim için belki de önceki misafirperverliği kadar memnun değildi.
Bunu düşünerek yorganı üzerimden iteleyip sırtımı yatak başlığına yaslamak için doğrulurken bir müzik sesi her geçen saniye daha çok bana yaklaşıyordu. Biraz daha ve biraz sonra kapıyı çalmadan dalar gibi odadaydı.
İpek'in kısık başlayan sesi, "Uyanmış bile." şakıdı resmen ve arkasına bakarak sırıtırken içeri girdiğinde onu , çalan şarkıya eşlik eden Alaz takip ediyordu.
Bir elinde telefonu, diğerinde gürültünün öteki kaynağı ses topuyla öylesine tuhaf görünüyordu ki. Süslenmiş, ışıl ışıl sarı saçlarını savurarak..?
"Kalk hadi."
İpek yorganı bir anda üzerimden çekip odanın ışığını yaktığında ikisinin de giyinmiş süslenmiş haline baktım önce hangisini inceleyeceğimi bilemeyerek. Alaz buna bile fırsat vermedi, bağıra bağıra çalan şarkının sözlerini söyleyerek bana yaklaşırken üzerime eğildiğinde onu iteledim uyku sersemi halimle.
"Alaz!"
Gülerek tekrar bana doğru eğilirken söylediği şarkının ritmine göre işaret parmağıyla burnuma vururken, "Love to hate me, crazy, shady!" Diye bağırdığında bu defa eline vurdum onu itelemek için.
"Ya..!" Beni ve üzerindeki askılı siyah mini elbiseyi umursamadan birden üzerime atladığında onu itmeye çalıştım.
"Bugün onsekizsin tatlı kız! On sekiz. Doğum günün kutlu olsun!" Bağırarak kafasını karnıma koyup kollarını boynuma sardığında, elindeki ses topunun, tam kulağımın dibinde bağırmaya devam edişine aldırmadan buruşmuş suratımla güldüm.
Bu cümleyi onca sene boyunca sadece ikinci kez duyuyordum. Ama en güzeli buydu, kabul ediyorum.
"Hadi kalksana."
"Üzerinden kalkarsan o da kalkacak Alaz. Hadi."
İpek, onu ayağından, beni de kolumdan çekerek banyoya sürükledi.
