Friendship Fallen

11

————

ᶜʰᵃʳᵃᶜᵗᵉʳ ᵖᵒᵛ

"Hindi ka makakatulong sa
pamilya Morgan kong ganyang klase lang rin naman ang mapapangasawa ng bunso nila. Walang mahal si Ashton, sam. Wala. Kahit ako, mahal ko siya pero anong magagawa ko diba? Mom told me yesterday na pagkatapos daw ng pag-aaral ni Ashton dito ay dadalhin ito sa ibang bansa, at siya ang papahawakin ng negosyo nila doon. At ipapakasal rin ito sa isa sa anak ng kaibigan at ka negosyo ng pamilya niya. Hindi ko sinabing layuan mo siya, pero sinasabi ko lang ito sayo para hindi ka masaktan sa pinakahuli. Alam kong magkaaway tayo, pero kahit ngayon lang sam, makinig ka sa mga sinasabi ko. Dumistansiya ka kay Ashton habang maaga pa. Magkaiba ang layuan sa dumistansiya kaya sana maintindihan mo ako sam. Im just advising you this, dahil dalawang buwan nalang at gagraduate na si Ashton. Masakit maiwan sa ere sam, naranasan ko na iyon nong hindi kapa dumating sa buhay ni Ashton. I confess but at the end he rejected my feelings towards him. Subrang sakin tanggihan ng taong limang taon mong kasama at naging kaibigan. Hindi ko naman akalain na mahuhulog ako sakanya pero yon!"

Nandito kami ni Amber sa garden ng bahay ni abo. Wala siya dito pagkatapos niyang mag walk-out kani kanina lang. Si Ashton daw sana ang dahilan kong bakit siya pumunta dito pero nang makita niya ako, ay saakin siya nakipag-usap. Akala ko makikipag-away siya , pero makipagusapin pala.

I didn't expect this. Hindi ko akalain na sa tatlong taong pagdigusto niya saakin ay heto siya nakikipag-usap saakin ng matino.

"Ashton is my first kiss, my first crush and almost my first love. Nandon na sana eh kong hindi kalang umipal. Kunting-kunti nalang at magugustuhan na niya ako pabalik, pero yung akala ko ay akala ko lang talaga. Simula noong tinulungan ka niya sa mga libro mong nahulog sa hallway noon sa unibersidad i can't keep thinking na kong paano kong magustuhan ka niya? Paano kong maiinlove siya sayo? Like what the heck! Napaka imposible nun. I admit that am a bad person, i always hate girls even those gay who always close to Ashton. And until i meet you, parang tumaas yung dugo ko everytime hinahalikan ka ni Ashton sa noo. I never experienced being kiss in the forehead by him. I always ask myself kong anong meron ka na wala ako, we are rich pero para saakin parang nag-iisa ako. I always wish to have a happy family, a complete family. Trabaho lagi ang inaatupag ni mom dahil daw iyon ang bumubuhay saaming mag-ina. Dad died because of heart attack at kasalanan iyon ni mommy dahil niloko niya si Daddy. Dad always told me how to be a good person, a good one, pero ang lahat ng iyon ay nawala simula noong namatay siya. I became a mess, a bad. Mom always explain me kong bakit kaylangan niyang lokohin si dad kasi may babae ito. Palagi niya akong sinasabihan na, 'kapag pumasok ka sa isang relasyon wag kang tatanga-tanga dahil iyong mga ganon ay madali lang maloko.' kaya simula noong nagustuhan ko si Ashton parang ayaw ko siyang bitawan, thats why i hate you so much this 3 years. Nakakaputang-ina yong pagdikit at paghalik mo kay Ashton sa pisngi. I even think that you are slut, funny right? Binabaliktad ko ang kabutihan mo. Subra akong nasaktan ng hindi na ako yong palaging niyayakap niya. May mga kaibigan siyang mga gwapo pero kahit isa doon wala akong gusto. Maybe this is an atraction only na baka lilipas rin ito kong matatagpuan at hahahanap ko na ang aking makakasama sa buhay........ Ang dami kong sinasabi noh?  Alam kong wala kang naiintindihan pero gusto ko lang ilabas kong anong nasa utak at puso ko....... Weeks ago a hired a invetagator gamit ang perang binilin saakin ni dad to investigate your family background. Nakakatuwa kasi ikaw iyong kumakayod para mabuhay kayong mag-ina. I never experience work. I always do shopping, speed much money not knowing na pwede rin pala akong mag donate dun sa mga charity. Napakabait mong tao sam, hindi ko alam kong paano mo inalis ang galit ko sayo dito sa puso ko. I wan't to say Sorry, sorry sa lahat ng nagawa ko sayo specially to your gay bestfriend Luigi. I wan't to have a real bestfriend like you kaya kong mapatawad mo man ako gusto kong makipagkaibigan sayo kahit imposeble." nagulat ako ng lumuhod siya sa aking harapan. " Azriella Samantha Corazon im sorry. Sorry to all. Sorry kasi naging bad person ako towards you. S-sorry kasi n-naiingit ako sayo everytime k-kasama mo si Ashton. May magiging boyfriend o maybe boyfriend na talaga haha, kaya pinapalaya ko na siya hehe."

Naiiyak akong nagsalita, " Amber pinapatawad na kita. Mabait ka namang tao eh pero dahil sa mga ginagawa mong nakakasikip ng puso kaya ka ganyan. Tumayo kana" sabi ko sabay tulong sa kanyang tumayo. Agad niya akong nuyakap ng makatayo na siya. Gusto kong umiyak dahil sa wakas ay magiging maayos na kaming dalawa, pero ng makita ko ang nakataas na kilay ni abo na nakatingin sa amin ay agad akong nag-iwas ng tingin.

"Sabrina"

Agad siyang kumalas sa yakap at nagpahid ng luha sa kanyang pisngi tsaka hinarap si abo ng nakangiti.

"Mabuti at nandito kana Raiven. Ahhmm...... pinapasabi pala ni propesor cronos na sa susunod na linggo, martes, ang deadline ng ipapasa niyo na proyekto. Nasabihan na daw niya yong mga kaibigan at kaklase mo. Hindi daw kasi ma contact ang number ng cellphone mo." aniya na kinatango tango ni abo.

Napabaling ang tingin namin sa cellphone na hawak ni Sabrina ng mag ring iyon.

"Andrew..... Talaga?!.... Yeah sge sge..."

"Ahhh guys,... Mag dadate kami ni Andrew soo aalis na ako" masigla niyang sabi at naglakad sa harap ni abo sabay tapik sa dibdib nito, " aalis na ako"

Yun lang ba ang sasabihin niya? May pa tapik tapik pa talaga sa dibdib ha.

Niyakap niya naman ako pagkatapos ay bumulong, " paano, aalis na ako. Dapat sa sususnod nating pagkikita may makakuha na sa berhin mong labi. Sana all ka talaga pag siya ang nakakuha. Pero mas swerte ako sayo, ako ang nakauna sa labi niya. Ha.ha...... Joke lang!"

Pakembot kembot itong naglakad habang kinakaway ang kanang kamay.

Ng mawala na sa paningin namin si Sabrina ay binalingan ko naman ang lalaking nasa hindi kalayuan saakin.

Nakatingin ito saakin habang nakakunot ang noo.

Magsasalita na sana ako pero agad itong tumalikod saakin at naglakad palayo ka kinatatayuan ko.

Bwesit, may pa walk-out walk-out pang nalalaman.

"Abo! sorry na!!"

"Señorito mahal kita!"

Nagulat ako ng bumalik siya. "Really?! You love me?"

"ha.ha.ha joke lang" peke kong tawa sabay takbo.

Putangina, nakakahiya yun...