02

150 101 23
                                    

KABANATA 02
ⁱⁿˢᵘˡᵗ

From: +6399485*****
/ Hey this is Ashton. I just borrow a phone, go to the cafeteria later ok? Take care. /

Papunta na ako ngayon sa cafeteria o canteen pagkatapos ng tatalong subject namin

Ayaw na ayaw ko talaga ang pumupunta ng cafeteria kasi natatakam ako sa mga pagkain lalong lalo na't nagtitipod ako.

Mas gusto ko pa ang tumambay sa library at magbasa kaysa maggastos ng pera para makakain

Agad akong dumiritso sa counter pagkapasok ko sabay order ng isang cold mineral water at isang slice ng chocolate cake with strawberry icing.

Agad ko rin namang binayaran ng maibigay na ito saakin sabay hanap kong saan si Abo.

Nang makita ko na ay akma na sana akong maglakad ng may nabangga ako. Nagulat ako ng matapon ang chocolate cake ko pero mas ikinagulat ko kong saan iyon natapon

"What the heck!"

"S-sabrina" utal na may halong takot na sambit ko sa kanyang pangalan

"Yeah its me, what did you do? Akala mo ba na malilinis mo ito?!"

Nataranta agad ako sabay kuha sa panyo ko sa aking palda at pupunasan ko sana ang kanyang damit na natapunan ng agad niyang tinabig ang kamay ko

"Don't touch me! You bitch!"

"Pano ka nga ba nakapasok dito? You're so cheap, you don't even belong here" Narinig kong sabi ni Ryza, isa sa dalawang kaibigan na kasama ni Sabrina ngayon. Pero katulad niya, hindi ko din alam kung bakit ako nandito.

Pero isa lang ang nasa isip ko hanggang ngayon. Si ate Hera

Noong nabangga siya ni Luigi nong papunta kami sa palengke, tapos niyaya niya kami. Nagpakilala siya saamin

Matapos ang dalawang araw simula noong nabangga ko siya ay may pumunta sa bahay namin, sinabihan ako, kami, ni Luigi na makapag-aral kami ng libre sa unibersidad na ito

"Ahh!" tili ko ng maramdaman ko ang mslamig na inumin na binuhos sa aking ulo

"Yan! Yan! Bagay yan sayo. Sa pagiging tanga mo!"sigaw niya saakin sabay tapon sa meniral water na binuhos niya saakin na hinawakan ko pa nga kanina

Masyado akong lutang para mamalayan na nakuha na pala niya

"Sabi nga nila, pag mahirap t-a-n-g-a at ikaw yun!" wala akong nilabas na galit na kahit pinagtatawanan na ako ng halos lahat dito sa loob ng cafeteria.

"Mahirap kalang ako mayama--"hindi ko na hinintay na matapos siya sa kanyang sasabihin ng sinampal ko ito

"Tanga na ako kong tanga. Mahirap nga ako tapos ikaw mayaman, pero ang tanong mabait kaba? Mabait kaba sa iba? May respeto ka? Kahit nga matatanda lalo na ang principal natin ay sinigawan mo. Bakit hindi mo tingnan ang sarili mo sa salamin, baka ikaw ang tanga"diin kong pagkasabi sa kanya

"Puta! Ano yun?! Sabrina, talo ka pala sa mahirap eh" -Jaehyun

Sinamaan niya ako ng tingin at ng makita ko na sasampalin niya ako ay agad akong pumikit

"Try to slapped her, hindi ako mag dadalawang isip na paalisin ka. Try me Sabrina, try me"madiin at malamig na sabi ni Ashton na kinawala takot ko

"Ughh kainis! She insult me Raiven tapos kinampihan mo pa talaga siya?"

"Wala akong kinampihan, you are my girlbestfriends. I don't wan't to see the two of you are fighting. Ang liit lang ng rason para pag-awayan niyo" sabi niya sabay walk-out

"Taray pre! Nag walk-out ka pala!" -Black

"Sabrina naman kasi, yan tuloy ang mahal mo kuno nagalit sayo" - Dark

"Ang sakit sakit non. Sam, Sab, ano? Girlbestfriends lang daw! Haha walang pag-asa" -Black

"Kayong tatlo napakielemero niyo! Your giving me a headache and this is beacuse of you Samantha!"sigaw niya saakin sabay dugtong

"Hindi pa tayo tapos. Magkakamatayan man ako parin ang pipiliin niya, mahirap kalang. Hindi ka matatanggap ng pamilya niya" dugtong niya na nagpasikip ng aking dibdib

Totoo naman, pero bakit masakit?

Bakit ako nasasaktan?

                            ______
                            -====-

"Ano sabi niya? Putang babae yun! Bat hindi mo sinampal ng tudo, pag ako talaga pwede ng lumabas dito sasampalin ko talaga iyon. Anong karapatan niyang tawaging tanga ang mga mahirap"

Nandito ako ngayon sa hospital para sabayan si Luigi mag tanghalian

"Kaylan ka ba kasi makakalabas dito? Palagi na nila akong inaaway, tapos wala ka. Wala akong kakampi"sumbong ko sa kanya

"Syempre mamayang hapon, kaya dapat dito ka dumaan ha. Si mama ang susundo saakin kasi si papa bukas pa ang uwi niya galing sa palawan" tango lang ang sinagot ko sabay subo ng pagkain

"Luigi yung bayad mo sa pagkain na iyan ha. Bayaran mo ako"

"Aba aba tong babaeng ito, ako pababayarin mo? Pwes hindi! Magdusa ka"

"Luigi naman ehh, pambayad ko iyan sa gamot ni nanay eh. Pasalamat kanga dahil binilhan kita ng pagkain"

"Haysss kong hindi lang talaga kita kaibigan, mamaya magbabayad ako"

"Salamat"

Friendship FallenDove le storie prendono vita. Scoprilo ora