OKYANUS ESİNTİSİ |YARI TEXTİNG| ✓

Özel Bölüm 5: Piknik

"Eser! Çocuğumu gıdıklamayı bırak. Hazırlanması gerek." 

"Ama niye annesi? Bak ne güzel eğleniyoruz işte." dediğinde gözlerimi devirdim.

"Çünkü hazırlanması gerek. Eğer pikniğe gitmek istiyorsanız tabii. İstemiyorsanız hiç gerek yok. Gıdıklamacaya devam edebilirsiniz. Onlar orada top oynar, saklambaç oynar, sohbet eder..."

"Bıyak baba beni ya! Ben pikmiğe gitmek istiyoyum. Can ile top oynayaçağız." 

Eser'in kaşları çatıldı. "Can abi!"

Benim minik meleğim Esinti ise ellerini beline koyarak "Can!" dedi.

"Can abi!"

"Hayıy Can!"

"Hayır abi küçük yaramaz! O senden büyük!"

Araya girdim. "Kıskançlığın sırası değil Eser. Aralarında sadece iki yaş var. Abi demese de olur." 

"Baaak göydün mü? Annem abi demesen de oluy dedi. Hem biz Can ile büyüyünce evlenicez ki. Ona niye abi diyeyim? Annem sana abi mi diyoy?" 

Esinti'nin bu söylediklerine  ben kahkahalarla gülerken Eser kıpkırmızı olmuş bir şekilde öksürmeye başladı. 

"Sen bunları nereden biliyorsun bakayım küçük yaramaz? Ne evlenmesi ya?" 

Gülerek Eser'in yanına gittim ve elimi omzuna koyarak "üzülme kız babası. Evlenince de ziyaretlerine gelir bak, valla." dedim. 

Eser sinirle yüzüme baktı. "Ayıp oluyor Okyanus."

Kıkırdayarak ona sarıldım. "Şaka yaptım hayatım, şaka. Hem o günlere daha çoook var." 

Eser elini oldukça belirginleşmiş karnıma götürüp okşadı. Babasının bu hareketini gören Esinti de yanımıza gelip kardeşini sevmeye başladı. Fazla sevgiden boğulmaya başlamış olacak ki ilk tekmesini attı. 

"Ah!" 

Eser endişeyle yüzüme baktı. Esinti ise şok içindeydi. 

"Ne oldu!"

Güldüm. "Tekme attı." 

Eser de gülerken Esinti'nin "beni dövdü!" demesiyle kahkahalara boğulduk. 

"Kardeşim beni dövdü. Haybuki ben onu çok seviyoydum. Aytık sevmeyeceğim! Çünkü beni dövdü! Poyis abilere şikayet edeceyim." Esinti dokunsak ağlayacak duruma gelmişti. Gülmemi bastırmaya çalışarak önüne eğildim. 

"Ama bebeğim onu seni dövmek isteyerek yapmadı ki. Seni ne kadar sevdiğini göstermek istediği için tekme attı. Annelerinin karınlarındaki bebeklerin tekme atmaları çok güzel bir şey. Bebeklerin ablaları gibi güçlü olduğunu gösterir. Hem bak, ilk sevgisini sana gösterdi." dediğimde Esinti kardeşinin onu dövmediğine ikna olmuş olacak ki  gülümsemeye başladı. 

"Şimdi kaydeşim de benim onu sevdiyim kadar beni seviyoy mu?" diye sorduğunda başımla onayladım. 

"Evet bir tanem, kardeşin de senin onu sevdiğin kadar çok seni seviyor." dedikten sonra ekledim. "Şimdi pikniğe hazırlanma zamanı! Koş bakalım." diyerek onu odasına gönderdiğimde Eser'e döndüm. Şaşkın şaşkın bana bakıyordu.

"Ne? Neden öyle bakıyorsun?" dediğimde "kriz anı ancak bu kadar güzel yönetilebilirdi. Şahsen bana kardeşinin onu dövdüğünü söyleseydi ben hiçbir şey söyleyemezdim, çünkü bir nevi haklı çocuk yani." dedi. 

Gözlerimi devirdim. "Sevinmelisin ki istesen bile böyle bir durum yaşayamayacaksın. Teknik olarak pek mümkün görünmüyor." 

Kahkaha attığında aklıma gelen fikirle gözlerimi kıstım. "Kriz anını ben yönettiğime göre, babası hadi sen de git kızımızı giydir."