Boss အဆိပ္​မျပင္းလြန္းနဲ႔...! [Zawgyi]

၁၂၉ ။ ေဆးမွန္မွန္ေသာက္ (၁၀)

    ......
ရွီရွန္း စံအိမ္ဆီ ျပန္လာခ်ိန္ သူမ အထဲကေန ရယ္ေမာသံမ်ား၊ စကားသံမ်ားကို ျကားလိုက္ရသည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ က်ိေရွာင္ယြီနွင့္ေပက်ယ္က တစ္ေယာက္ေဘးတစ္ေယာက္ထုိင္ေနကာ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္တြင္ေတာ့ အရြယ္တင္သည့္လူျကီးနွစ္ေယာက္ ထိုင္ေနသည္။

ရွီရွန္း အနည္းငယ္ေၾကာင္သြားေသာ္ျငား ေပက်ီ႕မွတ္ဥာဏ္မ်ားကတစ္ဆင့္ သူတို႕မည္သူမည္ဝါျဖစ္ေျကာင္း သိသြားသည္။ ေပမိဘနွစ္ေယာက္ပင္။

'သူတုိ႕တကယ္ျကီး ျပန္လာတာလား။ ဒါေပမဲ့ က်ိေရွာင္ယြီ... သူ႕ေျပာင္းလဲမွုေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးၾကီးလာေခ်လား! ငါမရွိတုန္း က်ိေရွာင္ယြီက သူ႕ကိုယ္သူေကာင္းေကာင္း ျပင္ဆင္ထားတာပဲ ျဖစ္ရမယ္'

က်ိေရွာင္ယြီက ေခါင္းစေျခဆံုး ဘရန္းပစၥည္းမ်ားနွင့္ဆင္ထားသည္။ သူမလည္ပင္းနွင့္ လက္ေကာက္ဝတ္ေပၚမွ အဆင္တန္ဆာမ်ားက ေနာက္ဆံုးေပၚစတုိင္ျဖစ္၏။ သူမက မ်က္နွာေျပာင္ျဖင့္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ မ်က္နွာေပၚတြင္ အကာင္းစားမိတ္ကပ္လူးထားသည္။

သူမအမူအရာနွင့္ ရင္ဘတ္ကို မသိမသာေကာ့ထားတာျကည့္ရရင္ သူမတည္ရွိမွုကို ေျကညာရန္ အရင္ကထက္ပိုျပီး ယံုၾကည္ခ်က္ရွိလာပံုပင္။

သူမက ဘရန္းပစၥည္းမ်ားနွင့္ဆင္ထားေသာ္ျငား စရုိက္လကၡဏာကေတာ့ ေရခ်ိန္အမွတ္မေရာက္ေသး၍ သူမပံုစံက ေၾကာင္ေတာင္နုိင္ေနသည္။

ေပက်ီက ပထမဆံုး ေပက်ယ္ကို ျမင္သြားေသာသူျဖစ္သည္။ သူက မတ္တပ္ရပ္ျပီး ေလ်ွာက္လာေတာ့မည့္ပံုေပၚေသာ္ျငား စားပြဲေပၚက ေရခြက္ကို ေကာက္ယူရန္ ကိုင္းလိုက္ေလ၏။
"ေရေသာက္ဦး"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
က်ိေရွာင္ယြီမ်က္နွာကရဲေနျပီး အရွက္သည္းကာေျပာေလသည္။

"ငတံုးမေလး"
ေပက်ီက က်ိေရွာင္ယြီေခါင္းကို ပုတ္ေပးလိုက္သည္။
"အေဖ၊ အေမ၊ ကြ်န္ေတာ္ ေရွာင္ယြီကို ဟိုဟိုဒီဒီလိုက္ျပလိုက္ဦးမယ္"

"ေကာင္းျပီေလ၊ သြားၾက! ေန႕လယ္စာစားဖို႕ အခ်ိန္မီျပန္လာခဲ့ေနာ္!"
အေမေပက ျပံဳးကာေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ သူမက က်ိေရွာင္ယြီကို အေတာ္ေလးသေဘာက်သည္ထင္၏။