Boss အဆိပ္​မျပင္းလြန္းနဲ႔...! [Zawgyi]

၉၂။ ဧကရီ အနက္​ေရာင္​ (၆)

'ဒါဆို၊ ဟိုဇြန္​ဘီ ငါ့ကို သယ္​လာတာလား၊ သူတို႔ IQ ေတြ အဲ့သေလာက္​ ျမင္​့ကုန္​ၿပီလား၊ ေၾကာက္​ဖုတ္​ေကာင္​းလတ္​ထွာ...!'

သူမ၏ ေက်ာပိုးအိတ္​နွင္​့ ဓားကိုေတာ့ မလွမ္​းမကမ္​းေထာင္​့တစ္​ေနရာတြင္​ ထားရွိထားသည္​။ ဇြန္​ဘီ ယူလာေပးတာ ျဖစ္​နိုင္​သည္​။ က်ားျဖဴကေတာ့ အိတ္​ေဘးနားေလးမွာ အိပ္​ေပ်ာ္​ေန၏။

သူမ ေခၚၾကည္​့လိုက္​ေသာ္​လည္​း က်ားျဖဴ ထမလာေပ။ ပံုစံၾကည္​့ရသေလာက္​ေတာ့ က်န္​းက်န္​းမာမာရွိသည္​။ ထို႔ေၾကာင္​့ ေၾကာင္​ကေလးမွာ သဘာဝလြန္​အစြမ္​း နိုးထေနစဥ္​မို႔ အိပ္​ေပ်ာ္​ေနျခင္​းျဖစ္​ေလာက္​ေပသည္​။ 

တိရိစာၦန္​မ်ားလည္​း သဘာဝလြန္​ အစြမ္​းရနိုင္​သည္​။ လူသားမ်ား အစြမ္​းရနိုင္​ေခ်ထက္​ ပို၍ နိမ္​့ျခင္​းသာ။ ရွီရွန္​း သူမ အိတ္​ထဲက ပစၥည္​းမ်ားကို စစ္​ေဆးၾကည္​့လိုက္​သည္​။ တစ္​ခုမွ မေလ်ာ့သြား၊ အကုန္​ရွိေသးသည္​။ သို႔ေပလ်က္​ စားစရာမ်ားကေတာ့ မိုးေရစိုကုန္​သျဖင္​့ ပ်က္​စီးကုန္​ၿပီ။

'ခ်ီမင္​ရႊယ္​့ရာ... ခ်ီမင္​႐ႊယ္​့...! ငါ့ကို တကယ္​ႀကီး လုပ္​ႀကံရဲတယ္​'

ရွီရွန္​း သူမ ပစၥည္​းေတြကို သိမ္​းဆည္​းလိုက္​ၿပီး ဂူထဲက ထြက္​လာလိုက္​သည္​။ အျပင္​ေရာက္​ေတာ့မွ သူမ အံ့အားသင္​့ရေတာ့ေလသည္​။ 'ဂူအျပင္​ေရာက္​ေရာက္​ခ်င္​း ဘာလို႔ ေခ်ာက္​ကမ္​းပါးႀကီးျဖစ္​ေနရတာလဲဟာ၊ အဲ့ဇြန္​ဘီ ပ်ံနိုင္​တာလား ဘာလား'

ဇြန္​ဘီေတြ တကယ္​ပ်ံနိုင္​၊ မပ်ံနိုင္​ကို ရွီရွန္​း မသိ၊ သို႔ေသာ္​ သိပ္​မၾကာခင္​မွာပဲ ထိုဇြန္​ဘီ ဤဂူဆီ မည္​သို႔ သြားလာသည္​ကို သိလိုက္​ရေလသည္​။ 'ဒီေခြးသားေလးက Teleport နိုင္​တယ္​ဟ'

အခုလည္​း သူ ရုတ္​တရက္​ႀကီး သူမ နံေဘးကို ဘြားကနဲ ေရာက္​လာေလသည္​။ သူမ၏ မိမိကိုယ္​ကို ထိန္​းခ်ဳပ္​နိုင္​စြမ္​းသာ မေကာင္​းေနပါက၊ လန္​႔ျဖန္​႔ၿပီး ေတာင္​ေအာက္​ ျပဳတ္​က်သြားေလာက္​သည္​။

"ဟာ ဟာ...!" ဇြန္​ဘီက သူ႔လက္​ထဲက အျဖဴေရာင္​ပန္​းကေလးတစ္​ပြင္​့ကို ရွီရွန္​းလက္​ထဲ ထည္​့ေပးလိုက္​ၿပီး သူမကို လက္​ညိဳးထိုးေလသည္​။ ေနာက္​ေတာ့ ပန္​းပြင္​့ကို လက္​ညိဳးထိုးျပသည္​။