İsyan başlamak üzere, birbirinden habersiz 7 adam 7 mıntıkada hayatlarını feda etme pahasına görevler üstleniyor. Ve bir gün 1.mıntıkadan yük alımı sırasında Jungkook'un dikkatini bir mücevher çekiyor.
#Jinkook #Vmin #Sope Jinkook Vmin Sope
°°°
1.mı...
Merak etmeyin favori beyiniz bu bölüm sahnelere geri dönecek. Yani Jeon Jungkook. Ama onu yazmak çok zor çünkü tutku ve enerjiyle dolu bir çocuk. Seokjinle ne zaman bir araya gelseler duygular içinde boğuluyorlar bu yüzden havaya girmem lazım yazmadan önce :"( bu TMI sonrası sizi bölümle başbaşa bırakıyorum.
Medya: And I'm here. Jungkook, Seokjin'i gördüğünde ve onunla çatıda buluştuğunda hislerine bu şarkı uyuyor.
Bölüm için hatırlatmalar: -Katniss ve Peeta, bu senenin Açlık Oyunları'nın galipleri. 16 yaşındalar. Isyan umudunu mıntıkalara tekrar aşıladılar.
-Finnick, önceki Açlık Oyunları'nın galiplerinden biri. Jungkook'tan 1 yaş büyük. Başkent'te oldukça ünlü yakışıklı genç bir adam. Jungkook'un ailesini tanıyor. Zaman zaman yardımlaşıyorlar.
-Zafer Turu: Açlık Oyunlarının o seneki galipleri tüm ülkeyi gezip mıntıkalara konuşma yaparak onları selamlarlar. Buna "zafer turu" denir.
-Haymitch, daha önceki Açlık Oyunları galiplerinden biri. Katniss ve Peeta ile aynı mıntıkadan. Açlık Oyunlarında onlar arenadayken sponsorlarla anlaşıp onlara yardım gönderdi. (Yeni karakter kilidi açıldı😂) Seokjin ile alakasını görmek için hikayeyi okumaya devam ediniz.
Bu bölüm Jungkook:
ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
°°°
1.mıntıka ▪︎ Kim Seokjin
"Seokjin... Seokjin..? SEOKJIN!"
Annemin sesi girdiğim transtan çıkmamı sağlarken bakışlarım bir kez daha önümdeki dolaba döndü fakat bu sefer beynim analiz işlevini yerine getirebilecek kadar uyanıktı.
Annemin istediklerini sesli bir şekilde tekrar edip tek tek bulurken onca şeyi düşürmemek için maksimum bir çaba harcıyordum. Titreyen ellerim babamın yetişmesiyle serbest kaldı, o hızlıca gerekenleri benden alıp anneme taşırken ben de öylece bakakaldım. Olanların hızına yetişemiyor, yalnızca insanları takip ediyordum.
Annem odaklanmış bir halde koltuğa yatırdığımız abimi tedavi ederken şu anki dünyasında sadece abim ve ona yardım eden babam olduğunu biliyordum.
Kendimi karşı koltuğa atarken olayları zihnimde sıraya koymaya çalışıyordum.
Barış Muhafızı ayrılır ayrılmaz abime dönmüş ve her şeyi unutmuş bir halde sadece abimi oradan kurtarmaya odaklanmıştım.
Bileklerini saran düğümleri çözmeye koyuldum, abim yere yığıldı.
Sedye yoktu ama kıyafet tezgahındaki kadın, tezgah olarak kullandığı tahtayı bize sattı. Eşi fabrikada çalışıyordu, mıntıkanın öbür tarafında -Hazel'ın evinin yakınlarında- yaşıyordu.
Meydandaki dükkan sahipleri korkulu ve bazısı da kibirli gözlerle dükkan içinden bizi izlerken kadın telaşla eşyalarını topladı. "Nereden aldığınızı sakın söylemeyin" diyerek ayrıldı.
