CELLAT

Ruhumun en büyük katilleri 25. Bölüm

Ara yorumları unutmayın♥

Multi medyada Sezen Aksu'nun çok güzel bir şarkısı var. Onu açıp okursanız çok sevinirim. Evet kahveleriniz de hazırsa buyurun efendim herkese keyifli okumalar.🥰

Ne cenneti merak ediyorum ne de cehennemi. Çünkü ben annemi gülerken de gördüm ağlarken de...

Özdemir asaf

Cellat'ın ağzından...

Ey dünyadaki en güzel inci tanem beni bırakma, bendeki seni alma.
Bu hayatta ne istemişsem olmadı, ne dilemişsem gerçekleşmedi. Sadece sen ol. Her şeyi hepsini unuturum.
Tüm çektiklerimi, üzüntülerimi üzüntülerini silebilirim. Ama yeterki sen gitme, umutlarımı alma. Beni bu koca dünya da yalnız bırakma. Bütün hayallerim sende kendinde benim, bütün umutlarım sen de gizli.

Bu hayatta biriktirdiğim ne varsa hepsi sen de anlamlı. Mutluluk sen olunca kıymetli. Ask sen beni sevince güzel. Sabahları, sen yanım da olunca güzel; Geceleri sesine sarılınca güzel.
Sen benim ol, başka kimseyi istemiyorum. Sen bana gül, başka mutluluk istemiyorum. Sen beni sev, başka aşk istemiyorum. Ama sen gidersen, yaşama sevincim yok olur.

Avuçlarımın içindeki umutlar kaybolur. Çaresiz kalırım.
Yorgun olurum. Bu sevgine muhtaç̧ ruhum bedenime ağır gelir.
Beni bırakma, tek sen kaldın papatya ne olur, bende ki seni alma.
Kalbimdeki aşka dokunma..

Ölme papatya... elleri papatya kokan katilin olmak istiyorum. Seni bu sefer sonsuza kadar kaybedemem, sana da bir şey olursa, yaşayan bir ölüden farkım kalmaz. Özür dilerim kadınım sana bunları yaşattığım için çok özür dilerim. Ama bunu bil senin canını açıyorken ben çok mutlu değildim, hiç olmadım çünkü benimde hayatımı çaldılar. Beni sonsuz bir karanlığa sessizliğe ve sevgisizliğe mahkum ettiler. Onlar beni böyle duygusuz bir canavara çevirdiler ben böyle kötü, bencil bir insan olmak istemedim.

Sırtımı ameliyat kapısının dayamış başımı etmiş Cemre'nin kurtulması için içimden bildiğim bütün duaları okumaya başlamıştım bir buçuk saattir ameliyataydı. Kimse çıkıp bize bir açıklama yapmıyordu ve biz kafayı yiyecektik. Niye kimse çıkıp da ameliyat çok iyi gidiyor demiyordu. Naliz'in bağırması ile düşüncelerimi bir kenara bıraktım.

"Ya neden kimse bize bir şey demiyor! Kardeşim iyi mi? Amel yat nasıl gidiyor, kafayı yiyeceğim artık! "

Biri onu sakinleştirmeye çalışıyordu ama başımı kaldırıp onlara bakmadığım için kimin sakinleştirdiğini bilmiyordum. Koluma birinin dokunması ile başımı kaldırıp kolumdaki elin sahibine baktım. Alevi yüzüne sahte bir tebessüm oluştu.

"Ben eminim Cemre o ameliyattan sapa sağlam çıkacak. Onun ne kadar güçlü bir kız olduğunu biliyorsun."

Gözlerin mi Alev den çekip hastanenin boş koli durumu bakmaya başladım. Dilimle kurumuş dudaklarına ıslatıp derin bir nefes verdim.

"O lânet ameliyathane den çıkmayacak, beni bırakacak diye çok korkuyorum Alev. O da beni bırakırsa yaşayamam ben."

Dedim gözlerim dolduğu için dişlerimi sıktım. Çocukken kendime verdiğim bir söz vardı, kimse içi gözyaşı dökmeyeceğim diye. O günden sonra kimse için bir damla gözyaşı dökmedim. En son bir buçuk yıl önce Cemre'ye yaşadığım o iğrenç oyundan sonra. Onun için gözyaşı dökmüştüm. Evet ona yaptığım o iğrenç oyun için pişmandım ama ne için pişmandım biliyor musunuz?  Onun gibi mükemmel bir kızı kullandığım için. O bunları asla hakketmemişti Cemre'nin tek bir suçu vardı benim gibi şerefsiz, duygusuz, iğrenç bir insanı sevmek.