Kabanata 5 - [official]

47 15 12
                                    

"Uhmmm... hehe." Inayos ko ang nagusot kong damit. "Hi." Gusto kong pumikit sa kahihiyan. Pero bakit nga ba ako mahihiya? Nilakasan ko ang loob ko at tumayo ng maayos.

"Andyan kana pala." Ngumiti ako.

Tumaas ang kilay nya. "Oo kanina pa. Hindi mo lang napansin kasi busy sa pa sa pagde-day dream mo." I gulped. "Ano kayang iniisip mo at may pangiti ngiti kapa?" He slowly walked. Dahil sa kaba nanatili lang ako sa kinatatayuan ko.

"Tell me...are you thinking of me?" Hindi ako sumagot. Nanatili akong nakatingin sa kanyang mga mata.

Maya maya pa'y natagpuan ko ang sarili kong tumatawa. I laughed my heary out. "Ang kapal naman ng face mo." Natatawa kong sabi.

"Ako?" Tinuro ko ang sarili ko. "Iniisip ka?" Tumawa ulit ako. "Tss. Hindi kaya." Tawa lang ako ng tawa hanggang sa maubo ako. Napahawak ako sa dibdib ko.

"Ayan kasi." Inalalayan nya akong umupo. Hinagod nya ang likod ko habang pinapakalma ko ang sarili. Tangena naman kasi ehh. Ano bang nagyayari sakin.

"Hiya kapa kasing aminin. Tignan mo tuloy nangyari sayo." Sabi nya nang kumalma na ako. Nakasandal na ako ngayon sa may backrest ng upuan.

Tinignan ko sya ng masama. "Hindi nga kasi ikaw iniisip ko." Tanggi mo kahit tama naman sya. There's no way in hell na aaminin ko yun noh. Magkanatayan na.

"Okay... sabi mo ehh." Sabi nya na may multong ngiti sa labi.

Nag-iwas ako ng tingin. Semi, ano na? Tanong ko sa sarili ko. Nilingon ko Ander. Nakatitig ito sa akin. Kinabahan ako ng mas lumapit sya sa akin.

"Mind telling me why am I here?" Ngumisi sya.

I first hesitated to answer. "I just want to have a date with you." Nasabi ko nalang. Well that's true naman.

"Really?" Natutuwang sabi nya. Halatang pinipigilan nyang hindi ngumiti pero bigo sya.

"Yes. Gusto kitang masolo at gusto ko ako naman ngayon ang gumawa ng suprise." Namungay ang mga mata nya. He stared deeply in my eyes as if he's trying to see my soul.

"Hayy halika na nga. Nagugutom na ako. Kanina pa ako naghihintay dito." Biglang basag ko sa katahimikan.

Hinila ko sya papunta sa may table. Ako ang naghila ng kanyang upuan at pinaupo sya doon. Pagkatapos noon ay dumaretso na ako sa upuan ko.

Nanatili syang nakatingin sa akin. Pansin kong namumula ang mukha nya.

"Wait a sec." My mouth formed an 'O'. "Are you blushing?" Namamanghang tanong ko.

Nag-iwas sya ng tingin. He sighed. "I'm the one whose supposed to do that." Ohh is he talking about the chair pulling stuff. Oh my! Hindi nya din tinaggi na nagblu-blush nga sya! Ahahhaahhaahahha.

"Who said that boys are the only one who can be a gentleman." I coolly said. I winked at him.

"Kumain na nga tayo. Mamaya mo na ako titigan. Marami ka pang time para dyan." I giggled. Sinamaan nya ako ng tingin pero namumula perin ang kanyang pisngi.

Awww so cuteeee!

Nakangiting kumakain ako. Nilasap ko ang sarap ng mga pagkaing nakahain sa amin. Halos lahat ng nakahain ngayon ay ang mga pinakapaborito namin. Hindi mawawala dyan ang buttered friend rice. Sa mga ulam naman ay may nakagmhandang Spicy bulalo and Spicy Chicken salad. And the rest ay iba't ibang spicy seafood na.

Hindi naman halatang mahilig kami sa spicy noh?

Meron ding mushroom soup na pinarisan ng garlic bread na gawa pa ni tita. Suportado talaga si tita sakin. At syempre hindi papahuli ang desserts namin. Ang sa akin ay banana sundae as requested and meron din akong banana chips para may snack ako mamaya. Sa kanya naman ay Vanilla mousse lang.

BYGONE WARMTH: WARMTH DUOLOGY NO.1Where stories live. Discover now