Bugün dolunay vardı. Acaba Endymion da görmüş müydü dolunayı. Selene'nin aklına Endymion'dan sakladığı sırrı geldi. Sessizce güldü, derin bir nefes aldı ve kocaman kütüphanesinden yarım bıraktığı kitabını aldı eline. En son kaldığı sayfanın son cümleleriydi şunlar "Bir gün ay tanrıçası Selene ve çoban Endymion birbirlerine sırılsıklam aşık olurlar..."
Yüzünde güller açmış gibi bir tebessüm ile tekrar tekrar okuduğu bu cümleyi kısık bir ses ile yineliyordu. Hayat bir tesadüften mi ibaretti yoksa tesadüfler bir hayattan mı?
Selene dayanamayıp her şeyini hazırlayıp evden kaçacaktı onu görmek için. Kitaptan o sayfayı yırtıp çantasına sıkıştırdı.
Irmağın başında bekliyordu Endymion tesadüfen. Fakat bu sefer elinde bir demet papatya tutuyordu, belki de şafak vaktini bekliyordu. Arkasında Selene'yi gördüğü zaman şaşırdı. Selene "Sana bir şey göstermem lazımdı, dayanamadım geldim" Endymion tek kaşını kaldırdı. Selene çantasına sıkıştırdığı kağıdı çıkardı, eli ile son cümleyi işaret etti. Endymion cümleyi okuduktan sonra tüm dişleri ile gülümsedi ve "Biliyor musun Selene bir japon efsanesine göre eskiden japon erkekler sevdiği kadına, ondan hoşlandığını söylemek yerine, bugün ay çok güzel değil mi? dermiş. Peki şimdi bana söyle bugün ay çok güzel değil mi?" Selene öylece Endymion'un aşk dolu gözlerine bakıyordu. Endymion eli ile Selene'nin saçını kulağının arkasına verip, "Sen benim ruhumun diğer eşisin..." Selene hakim olamadığı göz yaşlarını silerek "Değil mi ya Endymion, sen de bana değer veren tek ve ilk kişisin"
Biliyor musunuz bir efsaneye göre Zeus bir gün dört kollu ve dört bacaklı insanları ikiye bölmüş. Ve herkesin diğer yarısını yıldızlar gibi karmaşık bir düzende dünyanın farklı taraflarına yerleştirmiştir. O gün bugündür herkes diğer yarısını ararmış. Selene ile Endymion ise tamamen tesadüfler ile karşılaşmış, ve tamamen tesadüfler ile dolu bir hikayenin ana karakterleri olan aynı ruhun farklı bedenleriydi.
Irmağın çağlayan sesi, çimenlerin birbirine çarpışı... Yine aynı sesleri duyuyordu Selene ama farklı hissettiriyordu, o sıkıcı evde tek başına zar zor işitebildiği o sesleri şimdi ruhunun diğer yarısı ile dinliyordu. Herşey aynıydı ama dünya daha bir renkliydi. Her taraftan farklı ve diline dolanan bir melodi duyuyordu. Sanki artık beklemekten bıkmış, tozlu ve unutulmuş bir yapbozun son parçasını rengarenk bir çiçek tarlasının arasında bulmuştu.
YOU ARE READING
Safe and Sound
RomanceHer ne kadar büyümüş olsa da hala içinde bir çocuk besleyen, zengin bir ailenin üçüncü kızının bir çobana aşık olması, çoban ile arasında ilginç ve tesadüflere dayalı olan bir hikayenin bulunması ancak ailesinin hiçbir şekilde desteklemediği aşkını...
