Boss အဆိပ္​မျပင္းလြန္းနဲ႔...! [Zawgyi]

၇။ ေ႐ႊေပၚျမတင္ (၇)

"ေကာင္မစုတ္ေလး၊ ေယာက်ာ္းေလးကို အိမ္ေခၚလာတယ္ေပါ့"

သူ ေအာ္ၿပီးကာမွ ခ်ဴထန္း၏ မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာျမင္လိုက္ေတာ့၏။ 'ေဟ၊ ဒီေကာင္ေလးက ဟိုေန႕က ေကာင္ေလး မဟုတ္လား၊ ဟုတ္သား ခ်ဴထန္းဆိုတာပဲ'

သူ မ်က္လုံးေတြ ျပဴးက်ယ္သြားၿပီးေတာ့မည္သို႔မည္ပုံ တုံ႕ျပန္ရေကာင္းမွန္း မသိသည္အထိ စိတ္လႈပ္ရွားမိသြားေတာ့ေလသည္။

"မစၥတာ ခ်ဴပါလား"

ခ်ဴထန္းက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးၿပဳံးျပလိုက္ကာ ႏႈတ္ဆက္သည္။ "ဥကၠ႒႐ႊီကို ေႏွာင့္ယွက္သလိုမ်ား ျဖစ္သြားလားမသိ"

"ျပႆနာမရွိပါဘူး၊ ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ မစၥတာခ်ဴ ဘာမဟုတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေလးကို လာေရာက္ေပးတာနဲ႕တင္ ဂုဏ္ယူစရာ ျဖစ္ေနၿပီ၊ ထိုင္ပါဦး... ေကာင္မစုတ္ေလး၊ ဘာေၾကာင္ရပ္ေနတာလဲ၊ လက္ဖက္ရည္သြားျပင္ေလ"

ရွီရွန္းတစ္ေယာက္ လုံးဝ ဆြံ႕အသြားမိေတာ့ေလသည္။

'အေဖ ခုနကေလးတင္ ကြၽန္မကို ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚေခၚလာလို႔ဆိုၿပီး ဆူေနတာမဟုတ္ဘူးလား...! ေလသံက ဘယ္လိုေတာင္အေျပာင္းအလဲျမန္ရတာလဲ၊ ကြၽန္မအေဖရင္းေရာ ဟုတ္ေသးရဲ႕လား'

ရွီရွန္း လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ သူမဖခင္ႀကီးႏွင့္ ခ်ဴထန္းမွာ စကားလက္ဆုံက်ေနေခ်ၿပီ။

သူမ အဝတ္အစားသြားလဲသည့္ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာေတာ့ ႐ႊီေဖေဖႀကီးသည္ ခ်ဴထန္းကို မစၥတာခ်ဴဟုပင္ မေခၚေတာ့ဘဲ ေရွာင္ခ်ဴဟု ေျပာင္းေခၚေနေလ၏။ အထူးဆန္းဆုံးက ေရွာင္ခ်ဴ - အဲ ခ်ဴထန္းက အေခၚအေဝၚကို ျပန္မျပင္ဘဲ ျပန္ထူးေနေလသည္။

'ငါ အကၤ်ီသြားလဲေနတုန္း ဘာျဖစ္သြားတာလဲဟ...! သူတို႔ ဆက္ဆံေရးက ေစာက္က်ိဳးနည္းႀကီး မတရား ရင္းႏွီးသြားပါလား'

ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ အခ်ိန္မေတာ္ျဖစ္ေနၿပီမို႔ ခ်ဴထန္းႏွင့္ အၾကာႀကီး စကားဆက္ေျပာေနရန္ မသင့္ေတာ္ေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ႐ႊီအေဖႀကီးသည္ ခ်ဴထန္းအတြက္ အိပ္ခန္းတစ္ခန္း ျပင္ဆင္ေပးရန္ ရွီရွန္းအား ခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္။ သူမကိုယ္သူမျပင္ဆင္ဖို႔အခ်ိန္ေလးနည္းနည္းရလိုရျငားဟု ေတြးဟန္ ေပၚသည္။ သူမအေဖကေတာ့ ရွီရွန္းကို ခ်ဴထန္းလက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္ခ်င္ပုံရေလသည္။