Το ημερολόγιο του Ντράκο Μαλφοι

Κεφάλαιο 27

“Ντράκο, να σε ρωτήσω κάτι;”  Βρισκόμασταν στο δάσος, αγκαλιασμένοι κάτω από ένα δέντρο να απολαμβάνουμε την ηρεμία. Ο σκοτεινός ουρανός που απλώνεται ψηλά μας φώτιζε ελαφρά με το φως του φεγγαριού.

“Τι είναι Ποτερ;” Ο Ντράκο ρώτησε, χωρίς κανένα ίχνος ειρωνείας, μόνο με ενδιαφέρον στον τόνο της φωνής του.

“Αν υπήρχε κάποιο πρόβλημα, κάτι πολύ σοβαρό που θα έβαζε την ζωή σου σε κίνδυνο, θα μου το έλεγες, έτσι;”

Μισό λεπτό, πως φτάσαμε εδώ;

Ναι, ίσως πρέπει να πάρω λίγο τα πράγματα από την αρχή...

»»————- - ————-««

Πρέπει να μάθω τι συμβαίνει με τον Ντράκο, αυτή είναι η μόνη προτεραιότητα μου αυτή την στιγμή. Με αποφασιστικότητα γύρισα στον κοιτώνα μου εκείνη την νύχτα και εκεί που ήμουν έτοιμος να ξαπλώσω θυμήθηκα τα λόγια του Νταμπλντορ.

“Είναι σημαντικό να έχεις από κοντά τον Οράτιο Σλάγκχορν” Σαν να μπορώ να ακούσω την φωνή του μέσα στο μυαλό μου. Και έτσι στρώθηκα στο διάβασμα, η Ερμιόνη θα πρέπει να νιώθει πολύ περήφανη για μένα.

Την επόμενη μέρα, στο μάθημα του Οράτιου Σλάγκχορν, έσκισα! Βασικά δεν έσκισα κιόλας, αλλά δεν ήμουν παντελώς άσχετος όπως συνήθως. Ακολούθησα τις οδηγίες που μας είχαν δοθεί και ένιωσα περήφανος για μέτριο φίλτρο που έφτιαξα. Ο Σλαγκχορν από την άλλη που από ότι φαίνεται με έχει ακόμα σε υψηλή εκτίμηση, από τότε που είχα το βιβλίο του Ημίαιμου πρίγκιπα και τα πήγαινα άριστα σε όλα, και είχε αρχίσει να με παρηγορεί λέγοντας πως κανείς δεν είναι τέλειος και πως θα τα πάω καλύτερα στο επόμενο μάθημα. Από ότι φαίνεται δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα για να τον εντυπωσιάσω, με συμπαθεί ήδη.

Να ένας στόχος που σβήνετε από την λίστα μου.

Τώρα το μόνο πράγμα στο οποίο θα πρέπει να επικεντρωθώ, είναι να ανακαλύψω το μυστικό του Ντράκο. Ξέρω πως είχαμε πει πως δεν θα ασχοληθώ με εκείνο το θέμα αλλά πρέπει να ανακαλύψω τι συμβαίνει. Και στην τελική δεν θα καταπατησω και κανέναν όρκο, απλώς νοιάζομαι για το αγόρι μου, αυτό είναι μόνο. Αχ πόσο όμορφα ακούγεται να φωνάζω τον Ντράκο το αγόρι μου. Μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας…

Αρχικά σκέφτηκα να τον παρακολουθήσω, αλλά αυτό το έκανα ούτως ή άλλως... Σε κάθε διδακτική ώρα το βλέμμα μου καρφώνεται τυχαία πάνω του, λες και κάποιος μαγνήτης με τραβάει και με κάνει να κολλήσω πάνω του. Τέλος πάντων από αυτή μου την έντονη παρακολούθηση, έχω καταλάβει πως τουλάχιστον τις πρωινές ώρες δεν συμβαίνει κάτι ύποπτο. Το απόγευμα δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, αλλά και πάλι δεν νομίζω πως κάτι τρέχει ούτε τότε. Η θεωρία μου είναι απλή… Συνήθως η Πάνσι είναι μαζί του, οπότε αν κάτι ύποπτο συνέβαινε εκείνες τις ώρες θα το μάθαινα κατευθείαν. Άρα οτιδήποτε κακό-καλό γίνεται με τον Ντράκο πρέπει να είναι κάποια βραδινή ώρα. Έτσι αποφάσισα σήμερα το βράδυ, μετά από την συνάντηση μας να τον ακολουθήσω. Το σχέδιο μου, για πρώτη φορά, είναι αρκετά καλό, απλά δεν πρέπει να αποτύχει…