Το ημερολόγιο του Ντράκο Μαλφοι

Κεφάλαιο 18

Την επόμενη μέρα ξύπνησα ορεξάτος και αποφασισμένος να αποκαλύψω στον Ρον το μυστικό που του κρατάω σχεδόν ένα χρόνο τώρα. Φυσικά εκείνος προηγούνταν, είναι ο καλύτερος μου φίλος έπρεπε να το ξέρει εδώ και πολύ καιρό, δεν είχα όμως ποτέ το θάρρος να του μιλήσω. Ούτε όταν είμασταν στο Μπάροου, τότε που είχα τόσες πολλές ευκαιρίες… Τώρα πια όμως είμαι αποφασισμένος, θα του μιλήσω και… εμ ελπίζω να πάνε όλα καλά.

Την πρώτη ώρα σήμερα την έχουμε κενή, γιατί φέτος δεν θα παρακολουθήσουμε το μάθημα των φίλτρων. Βλέπετε ο Σνέιπ διδάσκει μόνο σε μαθητές του έκτου έτους που έχουν Εύγε στους βαθμούς τους και φυσικά ο Σνέιπ δεν μου έβαλε Εύγε. Πάνε τα όνειρα μου να γίνω χρυσούχος. Ήμουν έκπληκτος που μου έβαλε Υπεράνω Προσδοκιών, πραγματικά το γεγονός ότι καθόμουν με τον Ντράκο πέρυσι βοήθησε πολύ τον βαθμό μου. Τέλος πάντων, την πρώτη κενή ώρα, θα είναι η τέλεια στιγμή να μιλήσω στον Ρον. Ή τουλάχιστον αυτό πίστευα… Από ότι φαίνεται το μάθημα των φίλτρων θα το διδάσκει ο καθηγητής, που μου γνώρισε ο Ντάμπλντορ το καλοκαίρι, ο Οράτιος Σλαγκχορν. Δεν ήξερα τι σόι καθηγητής είναι αυτός, πάντως χειρότερος από τον Σνέιπ δεν πιστεύω να είναι.

Εγώ και ο Ρον ειδοποιηθήκαμε ευτυχώς, νωρίς για αυτήν την αλλαγή, έτσι δεν αργήσαμε καθόλου στο μάθημα του. Για την ακρίβεια, είχα τον χρόνο και έφυγα και λίγο νωρίτερα, μόνος μου, από τον κοιτώνα του Γκρίφιντορ για να κάνω και καλή εντύπωση στον νέο καθηγητή, μήπως και πάρω καλούς βαθμούς φέτος. Έτσι ένα τέταρτο πριν το μάθημα αρχίσει ήμουν στην τάξη. Μπορώ να πω, πως η τάξη ήταν πιο γεμάτη από όσο την περίμενα. Στο βάθος βρισκόταν κάποια κορίτσια από το Γκρίφιντορ που κακαριζοντας μιλούσαν με έναν τόνο ενθουσιασμού, ενώ παραπέρα μια παρέα από παιδιά του Σλίθεριν έκαναν το ίδιο. Άραγε θα φτιάξουν ποτέ οι σχέσεις Γκρίφιντορ-Σλίθεριν; Θα μπορείς άραγε ποτέ να δεις άτομα από αυτούς τους κοιτώνες να κάνουν χαλαρή συζήτηση στους διαδρόμους αυτού του σχολείου; Αναρωτιέμαι μέσα μου. Και εκεί που ήμουν έτοιμος να καθίσω σε μια άδεια θέση, το βλέμμα μου τράβηξε μια σκοτεινή φιγούρα..

Σε μια γωνιά του δωματίου, μπορούσες ξεκάθαρα να παρατηρήσεις τον Ντράκο να κάθεται με μούτρα που φτάνουν μέχρι το πάτωμα. Τι στο καλό έπαθε φέτος; Πραγματικά απορώ. Ίσως αυτό είναι ένα ακόμα μυστήριο που θα πρέπει να ανακαλύψω, αφού φυσικά πρώτα μιλήσω στον Ρον, είπαμε ένα πράγμα την φορά. Παρεπιπτόντως μου έλειψε κάπως να κάθομαι μαζί του… Παρόλα τα άσχημα που μου έχει κάνει ο Σνέιπ, το να με βάλει να κάθομαι με τον Ντράκο αποδείχτηκε το πιο καλό δώρο που μου έχει κάνει ποτέ στην ζωή του, ακόμα και εάν θεωρούσε πως θα δεν διασκέδαζα την συνεργασία μου με τον καλύτερο του μαθητή. Όλα αυτά τι τα σκέφτομαι τώρα; Είπαμε πρώτα θα μιλήσω στον Ρον και μετά θα έχω άπλετο χρόνο να κάνω τέτοιες σκέψεις… Ας καθίσω κάτω λοιπόν, σκέφτηκα.