Το ημερολόγιο του Ντράκο Μαλφοι

Κεφάλαιο 2

Όλο το βράδυ δεν πρόσεχα καθόλου, τι έλεγαν τα παιδιά στο βραδινό. Το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν εκείνο το μαύρο δερμάτινο βιβλίο. Ίσως να ήταν ένα απλό τετράδιο που να είχε μέσα σημειώσεις για το μάθημα των φίλτρων. Ίσως να ήταν ένα βιβλίο με σκοτεινά ξόρκια. Ότι κι αν ήταν ανήκε στον Μαλφοι οπότε σίγουρα δεν θα ήτανε κάτι καλό. Ίσως πάλι ήξερε ότι θα έβρισκα το βιβλίο. Μπορεί όλο αυτό να ήταν μία παγίδα που σχεδίαζε εδώ και καιρό.

Μόλις τελειώσαμε το βραδινό έτρεξα πάνω στον κοιτώνα του γκρίφιντορ. Περίμενα μέχρι ο Ρον να κοιμηθεί και τότε άνοιξα την τσάντα μου και έβγαλα από μέσα το μαύρο δερμάτινο βιβλίο.

Περιεργαστικα το εξώφυλλο του βιβλίου, όπου μπορούσα να καταλάβω, από τη υφή του, πως ήταν μάλλον από δέρμα φιδιού. Φτάσαμε μέχρι εδώ σκέφτηκα. Αφού έχω ήδη το βιβλίο στα χέρια μου ας το ανοίξω κιόλας. Όμως τη στιγμή που πήγα να ανοίξω το βιβλίο στα δύο κάτι με σταμάτησε. Το βιβλίο έχει ένα ξόρκι πάνω του. Προφανώς ότι βρισκόταν στο περιεχόμενό του δεν ήθελε να το μάθει κανείς. Άφησα κάτω το βιβλίο το οποίο χτυπιόταν στα χέρια μου. Και μόλις το βιβλίο έπεσε στο πάτωμα μία φωνή βγήκε από μέσα του.

"Ποιο είναι το σύνθημα;" Είπε το βιβλίο. Έπαθα σοκ έπρεπε να δράσω γρήγορα, να μαντέψω κάτι.

"Εμμ..."

"Σλίθεριν" το βιβλίο δεν κουνήθηκε από τη θέση του.

"Εεε... Κουιντιτς" και πάλι τίποτα δεν έγινε. Οπότε άρχισα να λέω πράγματα χωρίς σταματημό.

"Ντράκο Μαλφοι"

"Χόγκουαρτς"

"Σνέιπ"

"Χαζο-Ποτερ"

"Λασποαιματοι"

"Φίδια"

"Κάμαρα με τα μυστικά;"

Το βιβλίο δεν κουνήθηκε από τη θέση του.

"Εμμ... Νυφίτσα"

"Έλα σκέψου τι άρεσει στον Μαλφοι" πραγματικά δεν είχα ιδέα τι μπορεί να άρεσε στο Μαλφοι.

"Θανατοφαγοι;"

"Βολντεμορτ;"

Τίποτα έπρεπε να σκεφτώ κάτι που να αρέσει στον Μαλφοι.

"Βασανισμός του Πότερ;"

"Θάνατος λασποαιματων;"

"Πράσινα μήλα;"

Τότε ξαφνικά το βιβλίο άνοιξε.  Πράσινα μήλα λοιπόν, ποιος να το περίμενε.

Ανοίγω και βλέπω την πρώτη σελίδα που γράφει...

ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑ ΤΟΥ ΝΤΡΑΚΟ ΛΟΥΣΙΟΥΣ ΜΑΛΦΟΙ

Άμα δεν είσαι ο Ντράκο Μαλφοι δεν έχεις κανένα δικαίωμα να διαβάζεις αυτό το βιβλίο και να ξέρεις πως ο πατέρας μου θα ακούσει για αυτό και θα το πληρώσεις πολύ ακριβά.

Χαμογέλασα χαζά στο βιβλίο. Η πιο εικονική φράση του Μαλφοι δεν με εξέπληξε αλλά σίγουρα με έκανε να χαμογελάσω. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι αυτό το βιβλίο ανήκε στο ξανθό αγόρι του Σλίθεριν. Ο γραφικός χαρακτήρας του βέβαια ήταν κάπως πιο αφηρημένος και φαινόταν λίγο πιο παιδικός. Σαν να είχε γραφτεί καιρό πριν. Γύρισα στην επόμενη σελίδα και βλέπω με μεγάλα γράμματα να γράφει....

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΎΣ

Τότε συνειδητοποίησα πως το βιβλίο που κρατάω ήταν το ημερολόγιο του Ντράκο Λούσιους Μαλφοι. Ο Μέρλιν πως δεν το κατάλαβα τόση ώρα; Δεν υπάρχει πια απορία γιατί το καπέλο επιλογής δεν σκέφτηκε να με βάλει στο Ραβενκλοου.

Όμως τώρα τι κάνω; Θα μπορούσα άνετα να το ανοίξω και να διαβάσω όλα τα μυστικά του Μαλφοι. Θα ήταν η δεύτερη φορά που έχω στην κατοχή μου το ημερολόγιο κάποιου άλλου. Βέβαια την προηγούμενη φορά το ημερολόγιο ανήκε στον Βολτεμορτ, τον χειρότερο μάγο όλων των εποχών, ίσως να μην έπρεπε να το διαβάσω λοιπόν. Είχα πάρει το μάθημά μου από την προηγούμενη μου εμπειρία.

Ναι αυτό θα κάνω δεν θα το διαβάσω σκέφτηκα και έκλεισα το βιβλίο και το άφησα δίπλα μου. Αύριο πρωί-πρωί θα πάω στη βιβλιοθήκη και θα το βάλω εκεί που το βρήκα και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Δεν θα ταν άσχημο να μην έχω μπλεξίματα για μία φορά, σκέφτηκα. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και ετοιμάστηκα να κοιμηθώ.

Ωχ μωρέ, πώς να κοιμηθώ; Ποιον κοροϊδεύω; Εννοείται πως θέλω να διαβάσω το ημερολόγιο. Εννοείται πως θέλω να μάθω όλα τα μυστικά του Μαλφοι και να τα τρίψω στα μούτρα του, να τον κάνω να να υποφέρει για όλα όσα έχει κάνει σε εμένα, στην Ερμιόνη και στον Ρον.

Άρπαξα λοιπόν για άλλη μία φορά το βιβλίο στα χέρια μου. Πήγα να το ανοίξω και το βιβλίο έβγαλε πάλι αυτή την φωνή "Ποιο είναι το σύνθημα;"

Και εγώ απάντησα με αυτοπεποίθηση "Πράσινα μήλα"

Το βιβλίο κατευθείαν άνοιξε.  Χωρίς να χάσω πολύ χρόνο άρπαξα το βιβλίο στα χέρια μου και άρχισα να διαβάζω τις πρώτες σελίδες στο ημερολογίου.