Το ημερολόγιο του Ντράκο Μαλφοι

Κεφάλαιο 5

Σήμερα η φάτσα του Μαλφοι φαινόταν πιο ανήσυχη. Σαν κάτι να είχε συμβεί. Ο Χάρι τον παρακολουθούσε όλη μέρα. Από την στιγμή που μπήκε μέσα στην μεγάλη αίθουσα για πρωινό ο Χάρι δεν είχε πάρει τα μάτια του από πάνω του. Θα έλεγε κανείς πως ο Μαλφοι είναι λίγο στην τσίτα σήμερα. Μήπως κατάλαβε πως έλειπε το ημερολόγιο του; Πολύ πιθανό…

Καταταλλα σήμερα η μέρα του δεν ήταν καθόλου ασυνήθιστη. Η Αμπριτζ πάλι τον έπιασε να 'λεει ψέματα' για τον θάνατο του Σέντρικ Ντιγκορι και του έβαλε τιμωρία. Και παρόλα αυτά το μόνο που μπορούσε να σκεφτεί ήταν τι άποψη είχε ο Μαλφοι για το θάνατο του Σέντρικ. Δεν είχε ακούσει ποτέ την άποψη του. Δεν τον ένοιαζε ποτέ η άποψη του σε οποιαδήποτε θέμα, τι άλλαξε τώρα; Αυτό όμως είναι μια ερώτηση για μια άλλη στιγμή… Τώρα το μόνο που σκεφτόταν ήταν τι πίστευε ο Μαλφοι για τον θάνατο του Σέντρικ. Λες να πίστευε ότι ο Βολτεμορτ επέστρεψε ή πιστεύει το ίδιο με τους άλλους… ότι ο Χάρι τα κάνει όλα αυτά για προσοχή; Μετά βέβαια σκέφτηκε πως ο πατέρας του είναι ένας πιστός ακόλουθος του Βολτεμορτ οπότε σίγουρα θα ήξερε πως επέστρεψε. Και πάλι όμως τι γνώμη είχε για τον πατέρα του που ήταν Θανατοφαγους ή για την επιστροφή του Βολτεμορτ; Όλες οι απαντήσεις βρισκόταν μέσα σε αυτό το μαύρο βιβλίο. Αχ πόσα ήθελε να τα παρατήσει όλα και να χαθεί μέσα στις σκέψεις του Μαλφοι…

Σήμερα το απόγευμα είχε προπόνηση η ομάδα του Γκρίφιντορ, όμως ο Χάρι, λόγω της Αμπριτζ, είχε αποκλειστεί από την ομάδα για όλη την χρονιά. Αυτό σήμαινε πως είχε ρεπό για ενα απόγευμα και αυτό σημαίνει ένα πράγμα…

Πάμε για εξερεύνηση στο μυαλό του Μαλφοι!

Ο Χάρι βολεύτηκε στο κρεβάτι του… Άνοιξε το ημερολόγιο με το σύνθημα πράσινα μήλα και συνέχισε εκεί που είχε μείνει…

29 Οκτωβρίου 1992

Πλησιάζει ο πρώτος αγώνας Κουντιτς για αυτή την χρονιά. Έχω κάνει πολύ προπόνηση. Θα τα καταφέρω, έχω ένα πολύ καλό συναίσθημα. Σήμερα συναντήσαμε στο γήπεδο την ομάδα του Γκρίφιντορ. Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που η Γκρειντζερ, αυτή η παλιό λασποαιματη, είπε, βασικά δεν το είπε ακριβώς αλλά υπονόησε, ότι δεν αξίζω την θέση μου στην ομάδα του Σλίθεριν και ότι ο πατέρας μου εξαγόρασε την θέση μου. Τώρα θέλεις ή δεν θέλεις να την σκοτώσεις; Καλά δεν τις είπα και τίποτα το φοβερό βέβαια… λίγο την έβρισα μόνο. Αυτός ο Ουέσλι όμως τα πήρε στο κρανίο. Κάτι πήγε εκεί πέρα να με καταραστεί αλλά με αυτό το ραβδί πού του έχει απομείνει τι νόμιζε πως μπορούσε να καταφέρει. Τέλος πάντων κατέληξε να φτύνει γυμνοσάλιαγκες που ήταν και αστείο και αηδιαστικό ταυτόχρονα. Ο Πότερ κατάπιε μάλλον την γλώσσα του σήμερα, γιατί άχνα δεν είχε βγάλει την ώρα της διαμάχης μου με την ομαδουλα του. Καλύτερα βέβαια, δεν είχα καμία όρεξη να ακούσω την σπαστική φωνή του. Πρέπει να συγκεντρωθώ στο ματς…