yavaş kardeşim [taekook]

9

Düz yazı

|Kim Taehyung|

Karşımda ilk konuştuğumuz günlerdeki hırçınlığını bırakmış bucak bucak benden kaçan tavşana baktım.

Aslında foka benziyordu ama söyleyince kırılıyordu. Bir sene önce denendi onaylandı.

Hızlı adımlarla dersliklerden birine girdiğinde arkasından girip kapıyı kapatmasını engelledim. Salak fok kullanılmayan bir sınıfı seçmişti.

Etrafı inceleyip kapana kısıldığına kanaat getirince omuzları çökmüş dudaklarını büzmüştü. Gözlerim oraya kayarken kafamı salladım.

Sapık olmuştum iyice.

"Konuşmak istediğin şey neyse söyle de çıkalım." dediğinde gözlerine dalacak gibi oldum.

"Neden kaçıyorsun?" dediğimde dudaklarını yaladı. Atma şu zehirli oku be kardeşim.

"Kaçmıyorum." dedi kısaca.

"Kaçıyorsun,bunu ikimizde biliyoruz."

"Kaçmıyorum dedim sana!" diye yükseldiğinde kolundan tuttum.

"Öyle mi? Bari kabullen amına koyayım. Geri zekalı mı var karşında." dediğimde 'evet' diye mırıldanmıştı.

Gerilen sinirlerimle onu sertçe duvara yasladığımda ağzından küçük bir inilti kaçtı.

"Ne yapıyorsun lan?" deyip beni itti.

"Wattpad kitabında mı sandın kendini?" dediğinde alayla güldüm.

"Konumuz bu mu şimdi?" dediğimde gözlerini kıstı.

"Konumuz bu değilse ne?" dediğinde belinden tuttum.

"Konumuz tam olarak bu." dedim ve asla pişman olmayacağım bir şey yaptım.

Dudaklarımızı kavuşturdum. İçim kavrulurken,kalbim ölümün eşiğindeymiş gibi hızla atıyordu. Karşılık vermemesine rağmen bunları hissediyorken karşılık verseydi kim bilir ne olurdu aptal bedenime.

Yumuşak dudaklarını yavaşça bırakıp biraz çekildiğimde gözlerini araladı. Elinin tersiyle dudaklarına dokunup hızla beni itti.

Koşar adım dışarı çıktığında iç çektim. Gönlünü almam lazımdı.