Ben kimdim?
Hiçbir şey bilmiyordum. Hafızam yoktu. Hiçbir şey yoktu. Hatırlamıyorum.
Geçmişim var mıydı? Ailem gerçek miydi?
Bilmiyorum.
Dışarı çıkmakla bir insanın başı belaya girer miydi? Girerdi.
Sanırım ben şansız insanlar arasına giriyordum. Y...
Yeni bir hikaye ile karşınızdayım. Biraz heyecanlıyım. Bu bir gençlik kitabıdır. Seveceğinizi düşünüyorum.
İyi okumalar.
🖤
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Tenha Sokak"
Korkak adımlarla tenha sokakta tek başına yürüyordum. Saat geç olmuştu. Arada bir arkama bakıyordum. Okuldan çıkmış eve doğru ilerliyordum.Bağcılarda oturuyorum. Buraya taşınalı 2 ay olmuştu ama daha alışamadım.
Binamızın önüne gelince derin bir nefes verip içeri girdim. Merdivenlerden hızla çıkıp eve girdim. Annem avukat olduğu için bir süreliğine davası için şehir dışına çıkmıştı. Bende evde tektim.
Çantamı kenara bırakıp banyoya girdim. Kısa bir duş alıp pijamalarımı giydim. Adımlarımı mutfağa yönelttim. Buzdolabının karşısına geçip ne yiyeceğime baktım. Gözüme nutella kayınca hızla alıp masaya oturdum. Kıtlıktan çıkmış gibi nutellayı yiyordum. Açtım!
Yemeğimi yemiş TV izliyordum. Hava yavaş yavaş kararıyordu. Aklıma evde abur cubur olmadığı gelince koşarak odama gittim. Üzerimi değiştirip cüzdanımı ve telefonumu alıp evden çıktım.
Çok olmasa da bir kaç insan vardı. Bu azda olsa içimi rahatlatıyordu. Market 2 sokak aşağıdaydı. Kulaklığımı telefonuma takıp şarkı dinlemeye başladım.
Tenha sokağa girince yine korkum atmaya başladı. Güçlü bir kız değildim. Korkaktım. Bu huyumu sevmiyorum. Güçsüz gibi oluyordum.
Gözüm çöp konteynerine kayınca yerde yatan birini gördüm. Bayılmış mı acaba? Etrafa göz attığımda kimse yoktu. Polisi mi aramalı mıyım?
Yavaşça adama doğru ilerledim. Korkarak adama baktığımda ağzımdan tiz bir çığlık kaçtı.
Adamın kafasının tam ortasında delik vardı. Vurulmuş!
Ambulans mı arasaydım? Telefonumu alıp ambulansın nosunu tıkladım. Tam kulağıma götürecekken telefonum elimden çekilince kafamı oraya çevirdim. Karışımda benden en fazla 1-2 yaş büyük bir çocuk duruyordu.
"S-sende kimsin?"diye sordum.
Bana cevap vermek yerine ifadesizce bana bakıyordu. Korkudan kalkıp inen göğsüm onun göğsüne değiyordu. Neden cevap vermiyor? İki adım ondan uzaklaştım.
"Neden cevap vermiyorsun? Hem bu adamı tanıyor musun? Baksana ölmüş."dedim adama bakarak.
