Yetişkin okurlar içindir ⚠️
Yanına yaklaşıp en alttaki düğmeyi ben kapattım ve yanağına da küçük bir öpücük bıraktım. Aldığım karşılık ise Onur'un beni iki kolumdan tutup duvara yapıştırması ve seri bir şekilde dudaklarıyla dudaklarımı birleştirmesi...
Merhabalar, yeni bölüm geldi gördüğünüz üzeree :))
Satır arası yorumlarınızı okumak çok hoşuma gidiyor, satır arası yorum yapmayı unutmayın.💜
---
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Nikâh bittikten sonra herkes birer birer çıktı salondan. Babası gelmemişti, sadece ağabeyi gelmişti. Salondaki diğer kişileri ise tanımıyordu bile, Berk'in arkadaşları olmalıydılar.
Hayal ve ağabeyi dışında herkes salondan çıkmıştı, kocaman salonun içinde şuan sadece onlar vardı.
"Bunu babam için yapmadım ağabey, bilmeni isterim." dedi ağabeyinin yüzüne bile bakmayarak. Ağabeyinin ellerini kendi ellerinde hissettiğinde hemen bir adım geri çekildi.
"Yaklaşma bana! Benim senin gibi bir ağabeyim yok artık. Benim için bir yabancıdan farksızsın. Amacına ulaştın, şimdi istediğin kadar sevinebilirsin!"
"Hayal, yapma böyle. İstediğim bu değildi."
"Bu değildi de neydi ha, neydi? Hayatımı mahvetmekten başka bir amacın yoktu ki senin! Daha önce de söylediğim gibi, benim senin gibi bir ağabeyim yok artık. İstediğini yap, umurumda bile değilsin." Gelinliğini tutarak salondan çıkmak üzereyken arkasını dönüp ağabeyine baktı ve tekrardan konuşmaya başladı.
"Babama da selam söyle, geçmiş olmasın dileklerimi iletirsin. (!)"
Salondan çıktı. Birol ise kocaman salonda yalnız kalmıştı. Kaşlarını çatarak, sinirle çıktı o da salondan. Kardeşinin iyiliğini isteyen bir ağabey olduğu söylenemezdi evet, fakat kardeşine bir zarar gelsin istemezdi. Berk'le konuşması gerektiğini düşünerek onu aramaya başladı. Hayal'le birlikte gelin arabasına binmek üzereydiler. Onlara yetişip Berk'e kaş göz işareti yaptı. Bu, konuşmak istediğinin bir göstergesiydi.
"Ne oldu Birol, ne istiyorsun?"
"Bana bak," diyerek işaret parmağını Berk'in gözüne sokarcasına salladı Birol. "Kardeşime senin yüzünden bir zarar gelirse seni asla affetmem, anladın mı? Amacına ulaştın işte. Şimdi o parayı benim hesabıma devredeceksin, duydun mu?"
Berk başını salladı. "Anlaşmalara her zaman uyan biriyimdir, şüphen olmasın. Lakin Hayal'in iyiliğini düşünüyor olman beni oldukça şaşırttı Birol. Neler oluyor sana? Nikâhta da pek iyi görünmüyordun."
"İstediğim kişinin iyiliğini düşünürüm ya da düşünmem, bu seni ilgilendirmez. Tek diyeceğim, ona zarar verme!"
Arkasını dönüp uzaklaştı. Eve yürüyecek gidecekti. O gittikten sonra Berk de içinden ya sabır diyerek arabaya bindi. Şoföre evlerine gideceklerini bağırarak söyledikten sonra Hayal'e yöneltti bakışlarını. Gözlerinden süzülen yaşları gördükçe mutlu oluyordu ve şuan tam o anlardan birisiydi. Hayal ağladıkça, Berk gülüyordu. Bu iki eylemin birbirine zıt olduğu kadar zıttılar birbirlerine. Ama Berk bunu anlayamıyordu. Günü geldiğinde çok acı bir şekilde öğrenecekti...
