My special roommate

!28!

p.o.v Charlotte

De volgende dag zit ik bij de training van Caleb en Jake. Football is een van de weinige sporten die ik wel interessant vind om naar te kijken. En nu is een training wel heel anders, maar zelfs dat is wel te verdragen. Het is best wel leuk om die jongens zo te zien rennen en sporten.

Er hangt wel een hoop spanning, en bij de kleinste aanrakingen vallen Jake en Caleb elkaar aan. De trainer is ook flink woedend aan het worden door die 2. 'Guys, jullie zijn een team. Hou op met dit gedrag naar elkaar. Ruzie om wie de meid krijgt doe je maar in je eigen tijd' roept hij. 'Daar hoeft geen ruzie om te komen hoor want die strijd heeft hij toch al verloren' roept Jake.

Hij is zeker weten een opschepper ben ik achter gekomen. Caleb wordt weer ontzettend boos van die opmerking en rent weer op Jake af. Maar de trainer pakt hem vast en wijst naar de kleedkamers. Jake kijkt, een beetje tot mijn
afschuw, trots dat Caleb wordt weggestuurd.

Waarom zijn ze toch zo vijandig naar elkaar toe? De training gaat weer door, dit keer normaler dan daarvoor.

Na 10 minuten komt Caleb naar buiten lopen in zijn normale kleren. Hij loopt naar de tribunes waar ik op zit en gaat naast me zitten. 'wat was dat?' vraag ik aan Caleb. 'Niks. Hij is gewoon een vervelende klootzak'.

Ik weet niet goed hoe ik daar op moet reageren dus laat ik het voor wat het is. 'En, weet je al wat je gaat doen met de vakantie?'. 'Nee, ik wil echt graag met jou mee, maar ook met hun'. 'Je kunt er maar een kiezen'. 'Kun je niet gewoon mee op vakantie' vraag ik aan Caleb. Hij kijkt me zeer verbaast aan. 'Zie jij Jake en mij al samen op vakantie gaan?'. 'Nou nog niet helemaal. Maar het zou een mogelijkheid kunnen zijn. Please denk er over na, dan vraag ik aan Austin of het mag'.

Ik kijk hem extreem smekend aan. 'Nou oke dan. Maar ik ga dan niet mee om de hele vakantie alleen gelaten te worden he. Of met meneer klootzak samen te zitten'. Ik maak een blij geluidje en omhels hem kort. 'komt helemaal goed, echt waar'. Samen kijken we naar de rest van de training.

In de avond zit ik samen met Austin in zijn kamer. Jake hebben we weggestuurd en Caleb is op onze kamer met Pj en Tyler. 'En, hoe is het nou om de jongens om je te zien ruziën?' vraagt Austin grijnzend. 'Om mij ruzien? Nou dat vind ik wat groot gezegd. Caleb is gewoon bang dat hij niet genoeg aandacht krijgt. En Jake is gewoon ontzettend Jaloers. Maar ja, het is niet dat ik er echt van geniet ofzo. Ik zou gewoon zo graag willen dat ze normaal doen tegen elkaar'.

'Jaa, snap ik. Hier thuis is Jake ook alleen maar aan het zeuren over Caleb. Ik weet niet wat het is tussen die twee maar ze zijn echt water en vuur' zegt Austin.

'O jaa Austinnnn. Ik heb een vraagje'. Ik kijk hem met puppyogen aan. 'O god. Deze smeekogen voorspellen al niks goeds' lacht hij. 'Ik heb met Caleb overlegt voor de vakantie, en hij was nog al teleurgesteld omdat hij heel erg graag met mij op vakantie wou. Nou heb ik dus wat gedacht en overlegd, en ik wou aan jou vragen of Caleb misschien ook gewoon mee mag op vakantie'.

Austin zijn ogen worden wat groter zodra hij mijn voorstel hoort. 'En hoe zie jij dat helemaal voor je? Een afgebroken huisje en 2 jongens in het ziekenhuis is mijn beeld namelijk'. 'Het zal soms wat ruzie sussen zijn maar ik wil hem hier niet achter laten. Ik zorg wel dat ze geen ruzie krijgen. Echt waar'.

Weer kijk ik hem met mijn puppyogen aan. Meestal werkt het wel hoor. 'Ja nou ja. Als jij denkt het geregeld te krijgen vind ik het helemaal prima. Maar denk je niet dat Jake dit idee gelijk bekritiseerd wanneer hij het hoort?'. 'Natuurlijk. Dus daarom vertel ik het hem niet. Zo simpel is het'. Austin schud zijn hoofd met een gezicht dat half lacht en aan de andere helft bezorgd is.

Natuurlijk is dit vragen om problemen maar het komt wel goed. Misschien gaan de jongens elkaar zelfs wel leren waarderen. Of misschien komen we er wel achter waar die diepgewortelde haat vandaan komt. 'Jij regelt het allemaal maar. Ik zeg niks tegen Jake'.