!32!

148 3 0
                                    

p.o.v Caleb

De volgende dag loop ik om half 3 naar de kleedkamers toe. Om 3 uur begint mijn training namelijk. Met mijn sporttas om mijn schouder duw ik de deur van de kleedkamer open en gooi mijn tas neer op de bank.

Er is nog niemand maar dat ben ik gewend. Ik ben liever te vroeg dan te laat, al denk ik daar op school anders over. Mijn shirt is uit en mijn broek heb ik al verwisseld wanneer de deur open gaat. Mijn meeste gevreesde vijand komt door de deur. En misschien denk ik gelijk het slechte van hem maar zo gaat het met vijanden. Want is het niet heel bijzonder dat hij normaal op de valreep binnen komt en nu ineens zo vroeg is? Dat is toch vragen om problemen?

'Daar is mijn vriendin loze teamgenoot' zegt hij met de meest vieze grijns die je je kunt voorstellen. Ik probeer hem te negeren maar het is erg lastig. Ik wil hem het liefst gewoon zo hard slaan dat hij niks meer kan zeggen. Maar ik weet dat ik het dan verknal bij Charlotte. 'Nog steeds zo aan het huilen omdat je Charlotte niet hebt en ik dus wel?'. Met mijn rug naar hem toe houd ik me lipbijtend in.

'Hou gewoon op met me uitdagen en kleed je om'. 'Iemand kan duidelijk niet tegen zijn verlies. Weet jij ook eens hoe het voelt als je liefde naar een ander loopt he. Je kunt niet altijd alles krijgen wat je wilt'.

Met een ruk draai ik me om naar hem en kijk hem verward aan. 'Wat bedoel je daar nou weer mee?' vraag ik hem geïrriteerd. 'Doe niet alsof je het niet weet want je deed het expres, gewoon voor de kik'.

Nog steeds verward kijk ik hem aan. Ik weet oprecht niet waar hij het nu weer over heeft. Dat hij liefdesverdriet lijd is niet echt mijn probleem volgens mij. 'Nou je bent nog gekker dan ik dacht. Ik heb echt oprecht geen idee waar je het over hebt namelijk'.

Hij kijkt me kwaad aan, de rollen een keer omgedraaid. Normaal ben ik degene die kwaad is op hem. 'Geen idee waar ik het over heb!? Je hebt mijn hele fucking leven verpest vorig jaar. Hoe kun je niet weten waar ik het over heb!?'. Hij verheft zijn stem en kijkt me kwaad aan. Maar hoe hard ik ook denk, ik weet het nog steeds niet.

Waar maakt hij zich zo boos over? Ik kende hem alleen van football maar verder sprak ik hem nooit. Hoe moet ik zijn leven dan verpesten? Die jongen is niet alleen vervelend maar ook niet helemaal goed. 'Je bent echt een gore zak gewoon. Ken je Feline misschien nog, of moet je even nadenken welk nummer ze had in je lijstje?'.

Ik denk hard na. Feline, Feline... Ohh ja, Feline. Een tweedejaars die ik een keer tegen kwam op een feestje. En na een avondje praten samen zijn we naar bed gegaan. Zo eindigde mijn avonden eigenlijk altijd vorig jaar. Wat had ik anders te doen?

'Ja, ik herinner me Feline nog wel. We hebben een avond samen doorgebracht' beken ik hem. 'En je herrinert je zeker niet dat ze mijn vriendin was, als sinds het 2de jaar van de middelbare school?'.
'Hoe moet ik dat weten gast? Ik kan er niks aan doen dat ze mij blijkbaar liever heeft dan jou'.

Dreigend zet hij een paar stappen in mijn richting. 'Je hebt mijn fucking liefde afgenomen en hebt er absoluut geen berouw van. Ze vind het fijner om te denken aan hoe ze jou deed dan een relatie met mij te hebben en dat alleen maar door die kut avond met jou. Jij verdiend geen liefde, jij verdient helemaal niks in je kut leven. En nu zorg ik dus dat je geen liefde meer krijgt'.

'Ik weet niet wat ik er aan had moeten doen hoor. Ze heeft jou nooit genoemd en om eerlijk te zijn was je gewoon een loser vorig jaar dus hoe moet ik weten dat jij een relatie hebt?'. Hij wilt me aanvliegen maar ik ontwijk hem en duw hem op afstand.

'Maar je wil me dus mijn liefde afnemen. Hoe ga je dat doen?'. 'Denk je dat ik gek ben? Zelfs een blinde ziet dat jij verliefd bent op Charlotte. En hoe kan ik je dan het meest pijn doen? Om haar van je af te nemen. Zo simpel is het'.

Hij grijnst nog steeds terwijl mijn woede oplaait. 'Je gebruikt haar om mij pijn te doen door een dom voorval van vorig jaar?'.

Mijn lijf lijkt uit elkaar te spatten van woede. 'Natuurlijk. Er is helemaal niks aan die griet van jou en knap is al helemaal een groot woord. Maar zolang ik jou je liefde kan afnemen blijf ik haar wel doen'.

Oke fuck it. Ik neem een sprintje en duw hem tegen de muur aan. Maar voordat ik hem een klap kan geven wordt ik naar achter getrokken door teamgenoten. 'Gedraag jullie nou eens' roept Charles. 'Hij gebruikt meiden' roep ik. 'hij neukt andermans vriendinnetjes' roep Jake terug. 'Het interesseert me niet. Jullie zijn een team dus gedraag je er ook naar'.

Boos ruk ik me los uit Charles zijn armen en ga terug op de bank zitten. 'Jullie zijn echt zo kinderachtig' zucht een andere teamgenoot. De coach komt binnen dus snel zet ik een normaal gezicht op voordat hij me nog uit het team zet.

My special roommateOnde histórias criam vida. Descubra agora