Το ρεζιλίκι

Start from the beginning
                                    

- Τι να κάνω ρε; Κι εγώ ρεντικολο έγινα. Μια δουλειά έπρεπε να κάνεις και δεν φτάνει που την έκανες σκατά και σε πέρασαν για ανώμαλο, αλλά την ώρα που πήγα να την μαζέψω εγώ από τον μαλάκα, εμφανίστηκες και κατάλαβε η μικρή τι παίχτηκε! Ηλίθιε!

- Ναι δεν ήξερα να μην έρθω στη δεξίωση επειδή εσύ είσαι κερατάς.

- Δημήτρη σκάσε!

- Σωτήρη κι εσύ το ίδιο!!

- Ουίσκι!
Λέμε και οι δύο και καθόμαστε στο μπαρ κοιτώντας την να σαλιαριζει.

- Όμορφη είναι πάντως.

- Δημήτρη βούλωστο!.

- Καλά.

- Και μην κοιτάς!

- Όχι καλά.

Κοπανάω το χέρι μου στον πάγκο!
- Τέλος! Πάω!

- Που πας;

- Να καθαρίσω το κούτελο μου!!

- Κλινέξ μην ξεχάσεις.

Προσπερνώ την μαλακία του και στρώνω το σακάκι μου.

- Πως δείχνω;

- Κοίτα μία δεξιά και μετά κοίτα και μία αριστερά.
Μου λέει και δεν καταλαβαίνω.

- Είδα. Τι;

- Τι τι; Τι είδες;

- Κόσμος. Και;

- Τι και ρε μαλάκα; Γυναίκες είναι. Εσένα κοιτάνε. Μανάρι είσαι. Σύρε μάζεψε τη γυναίκα σου από αυτή τη μυξα!

Τι κάθομαι και τον ακούω!!

- Πάω!!

- Με τη νίκη!
Προσπαθεί να με εμψυχώσει μα διπλώνεται από τον πόνο, όπως συσπώνται οι μυς του χτυπημένου προσώπου του.
Υπομονή. Χρειάζεται υπομονή.
Την βλέπω να κάθεται όρθια δίπλα του.
Την γνωρίζω πόσο καιρό; Πόσες εβδομάδες;;; Και τόσο άνετη δεν έχει σταθεί μια φορά δίπλα μου!
Τους παρατηρώ δύο ώρες τώρα. Έχουν μιλήσει με κάθε κάθε καλεσμένο. Εγώ εξαιρουμαι φυσικά. Ο τρόπος που κινούνται στο χώρο περίεργος. Τα χέρια της μονίμως πάνω του κι όταν κουρασμένα πέφτουν, την κρατά εκείνος. Δεν ξερω αν το ξέχασε, μα έχει άντρα! Εκείνη χαμογελάει και τον κοιτάει προσεκτικά, όπως εκείνος μιλά. Τι σκατά λέει κι αυτή κοντεύει να πέσει κάτω.
Τώρα έχουν διπλαρώσει τον έμπορα μου με τον οποίο αύριο θα πρέπει να κάνω μια εκτενή συζήτηση και επανεξέταση του συμβολαίου μας! Το χέρι της χαλαρά ακουμπά τους ώμους του και που και που του χαϊδεύει τα μαλλιά. Εκείνος της κρατά τη μέση. Φαίνεται μικρή δίπλα του. Λεπτεπίλεπτη. Δείχνει εύθραυστη. Αναρωτιέμαι αν αυτός ξερει όμως πόσο ατσάλινη είναι πραγματικά μέσα της. Τιποτα δεν την διαπερνά.. όλους όμως τους ξεγελά το παρουσιαστικό της. Αγγελική ομορφιά. Σχεδόν αμαρτωλή. Σχεδόν με προκαλεί. Με προκαλεί να ξεγελαστώ. Μα δεν θα έπεφτα ποτέ σε παγίδα της.

Το ματ των ανόητωνWhere stories live. Discover now