Βάλε φαντασία 2 : Τον... κλάψαμε τον μακαρίτη

18.

Η συνεργασία είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει. Η συγγραφή για εμάς εκτός από μια σοβαρή υπόθεση, αποτελεί και ένα δημιουργικό παιχνίδι που κατά καιρούς μας αρέσει να το μοιραζόμαστε και με άλλους. Αυτή τη φορά, προσκαλέσαμε την Nτένια Χρυσοπούλου να ενωθεί με την τρέλα μας και το αποτέλεσμα στα δικά μας μάτια ήταν αρμονικό και, θα τολμούσαμε να πούμε πως η έκπληξή μας ήταν μεγάλη, καθώς μπήκε στη ροή και το ύφος της ιστορίας με άψογες περιγραφές τόσο του σκηνικού όσο και του χαρακτήρα που επέλεξε να αναπτύξει -ως Ζήλια Τσιμπούκα- αλλά και όπου χρειάστηκε να περιγράψει τους ήρωές μας, που φαίνεται να τους έχει μάθει πολύ καλά. 

Ντένια μας, σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για τις όμορφες και διασκεδαστικές στιγμές που μοιραστήκαμε. Αλήθεια... είχαμε καιρό να γελάσουμε τόσο και είμαστε σίγουρες πως το αποτέλεσμα θα σου αρέσει όσο άρεσε και σ' εμάς. Αυτό το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο σε εσένα, μέσα από την καρδιά μας. 

Ευχόμαστε να γελάσετε κι εσείς όσο γελάσαμε κι εμείς. Καλή ανάγνωση και σας ευχαριστούμε τον καθένα ξεχωριστά για τη συντροφιά σας, που αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Να είστε πάντα καλά!!! 🖤😍😘

DeniaChrisopoulou... Ευχαριστούμε και πάλι! 

------------------------------------------------------------------------

Πριν θεραπεύσεις κάποιον, ρώτησέ τον εάν είναι πρόθυμος να αφήσει όλα εκείνα που τον κάνουν να αρρωταίνει.

Ιπποκράτης, 460 - 370 π.Χ., θεμελιωτής της ορθολογικής ιατρικής

--------------------------------------------------------------------------

Η Τασία, επί τέσσερις ημέρες, έμενε και πάλι στο σπίτι που έζησε για τριανταπέντε ολόκληρα χρόνια, γεμάτα με χαρές αλλά και πολλές πικρές. Κάθε μια γωνιά του είχε και μια ιστορία, όπως εκεί, στον πάγκο της κουζίνας όπου ο Πόθος ανέβαινε για να πήδα στο κενό, ενώ ο Ερωτόκριτος περνούσε από κάτω του λίγα δευτερόλεπτα πριν προσγειωθεί στο μάρμαρο. Κάθε φορά που έκαναν τις σκανταλιές τους η ψυχή της έφτανε στο στόμα της όμως εδώ, σε αυτό το σπίτι, μεγάλωσε τα παιδιά της και μεγάλωσε και η ίδια.

Δεν μπορούσε να αλλάξει τίποτα απ' ό,τι συνέβη, όλοι πήραν τα μαθήματά τους και προχώρησαν, εκτός από αυτό το τέρας με το οποίο μοιράστηκε ξανά το κρεβάτι αλλά και τις ημέρες της. Πήρε την πιατέλα με τα φρούτα που μόλις είχε κόψει και τα άφησε στην τραπεζαρία όπου τη στόλιζε το πλούσιο πρωϊνό που ετοίμασε για 'κείνον με βαριά καρδιά.