33.Bölüm

197 21 8
                                    

Bu kalp seni unutur mu ?

5 Ay sonra.

Ali Demirsoy

Umut etmek neydi?
Beklemek, sabretmek, inanmak...
Neydi Masal'ım? Cevap versene, duysana beni artık.
Umut sensin Masal, sensin. Sen benim hiç ama hiç kaybetmediğim umudumsun. Sen iyiki varsın koca gözlü kız, iyiki.

-Bak lavanta çiçeği aldım bu defa. Nereye koymamı istersin?
Şurası güzel gibi, tam başucun, kokusuna bayılacaksın.

Aldığım bir demet lavanta çiçeğini Masal'ımın başucuna koyup kenarda duran sandalyeyi çektim ardından Masal'ımın yakınına oturdum.
Yakınına...
Aslında en uzağına.

-Biliyor musun? Bugün Öykü ablanla seni çekiştirdik biraz.
Senin daha dağınık olduğunu söyledi.
Dağınık mısın gerçekten? Hiç bahsetmedin bana kırıldım valaha.

Gülümsedim.
Masal'ım beni duyuyor, hissediyorum bunu.

Yüzüne doğru eğilip kulağına fısıldadım.

-Doktorla konuşmam gerekiyor birazdan geleceğim, seni seviyorum koca gözlü kız.

Odadan çıkıp doktor beyin odasına doğru yürüdüm. Ailesi bana hiçbir şekilde bilgi vermediği için kendim öğrenmeye çalışıyordum.
Beni suçluyorlardı, zaten suçlu bendim. Kabul ediyordum.
Masal'ın ablasıyla hastanede denk gelince konuşuyorduk arada. Açıkçası oda pek sıcak davranıyor değildi.
Haklıydılar.
Masal'ın bütün hayallerini mahvetmiştim ben. Ben onun hayallerini gerçekleştirmek için çabalayan adam değil, onun hayallerini yıkan adam oldum. Özür dilerim sevgilim.
Doktor beyin odasına geldiğimde kapıyı iki defa tıklatıp içeri girdim.

-Merhaba Murat bey.

"Hoşgeldiniz Ali bey, buyurun.

Doktor beyin her zaman işaret ettiği koltuğa geçip oturdum.

-Masal-

"Durumu hala aynı Ali bey, bugünde farklı bir şey söyleyemeyeceğim size. Üzgünüm."

-Üzgünsen bir şey yap o zaman!

İstemeden sesimi yükseltmiştim ama bu doktor alışmıştı buna galiba. Ne zaman bu odaya girsem sinirlenmeden çıkamıyordum.

"Ali bey, Masal hanım büyük bir şok geçirdi bunun sonucunda aylarca komada kalması gayet normal. O kadar maddeyi bir kerede alıp yaşaması bile bir mucize."

-Beş ay oldu doktor! Ömründen beş ay aldım ben onun, daha ne kadar alacağım belli değil, bir şey yapmam lazım.

"Üzgünüm Ali bey, beklemekten başka çaremiz yok."

Gözlerimi yavaşça kapatıp derin bir nefes aldım.
'Başka çare yok.'
Bu kelimeyi duymaktan çok sıkıldım.

Bir şey söylemeden doktor beyin odasından çıktım.
Masal'ım uyanacaktı, bunun için her ne gerekiyorsa yapacaktım. Tıpkı onun benim için yapmak istediği gibi.

Tekrar Masal'ın kaldığı odaya gelip sandalyeme geri oturdum ardından Masal'ın elini avuçlayıp, avucuna küçük küçük buseler bıraktım.

-Biliyor musun Masal'ım, Nazlı ve Yusuf barıştı. Evlenmeyi düşünüyorlar. Hemen hemen hergün soruyorlar durumunu, ben aynı cevabı vermekten yoruldum Masal, uyan artık, aç o koca gözlerini, çok özledim.

Nazlı ve Yusuf'ta benim gibi tedavi olmaya karar vermişlerdi. Gerçeği benim tedavim bitmeden çıkmıştım o klinikten.
Hele Masal'ın kendine bunu yaptığını duyunca bir daha o pisliği içmeyi aklımdan bile geçirmedim.
Ben onun için, onunla güzel bir gelecek kurmak için o pislikten kurtulmaya çalışırken, sevdiğim kadını, kurtulmak istediğim lanete, az kalsın kurban edecektim.
Bununla asla yaşayamam Masal, senin olmadığın bir dünya bana dünya olmazdı artık.

MASAL'IN AŞKI (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now