MASAL'IN AŞKI (TAMAMLANDI)

30.Bölüm

               Karanlığın içinde

Özledim evet. Çünkü canımdan çok seviyorum onu. Birini kendi canınıdan çok sevmek nasıl bir duygu, yaşadınız mı hiç bu duyguyu?
Ben yaşıyorum, Ali'yi kendimden, herkesten, her şeyden çok seviyorum. Keşke oda beni böyle sevebilseydi.
O zaman beni başka bir şeye tercih edip gitmezdi hayatımdan, yok olmazdı hatıralarımdan.

Ablam şaşkın bir ifadeyle yüzüme bakıyordu hala. Bende çok şaşkındım, konuşmuştum. Ablam yavaş adımlarla yanıma gelip ellerimi tuttu.

-Kimi özledin Masal?

Ablam'ın sorusuyla bakışlarımı cama doğru çevirdim. Özledim, hemde çok özledim.

-Masal kimi özledin dedim.

Bakışlarım tekrar ablamı bulduğunda sessizce mırıldandım.

"Ali'yi."

-Ali kim?

Ali kim mi?
Kalbim.

"Ben uyumak istiyorum, yarın terapim var. İzin verir misin?"

-Tamam ama yarın konuşacağız.

Ablama başımı onaylar şeklinde salladım.
Ablam odadan çıkarken bende başımı yastığa gömüp düşünmeye başladım.
Ali'yi özlemiştim. Bu bir gerçekti, acı bir gerçek.
Beni terketti, beni ardında bırakıp gitti ama ben hala onu özlüyor, düşünüyor ve çok seviyordum.
Aşk bu muydu?
Daha fazla düşünüp beynime zarar vermek istemiyorum, gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım.

***

-Öykü kızım kardeşini uyandır, doktora gidecek bugün.

Annem'in sesiyle gözlerimi yavaş yavaş araladım.
Ablama sesleniyordu ama ablama gerek bırakmadan kendi uyandırmıştı beni.
Yatağımdan kalkıp giyinmek için giysi dolabıma yöneldim. Bulduğum ilk kot pantolonu ve tişörtü üzerime giyinip salona doğru yol aldım.

-Masal, günaydın anneciğim.

"Günaydın anneciğim."

Annem şaşkın bir ifadeyle yanıma hızla yaklaştı.

-Kızım konuşuyorsun sen.

"Evet anne, konuşuyorum."

-Ömer kalk bak Masal konuşuyor, doktora gerek kalmadı artık.

Nasıl ya doktora gitmeyecek miyim artık? Hemen araya girip konuştum.

"Hayır, ben gitmek istiyorum doktora hala."

Bunu ilk gün sorsalar asla istiyorum demezdim ama gün geçtikçe bana ne kadar iyi geldiğini anladım, gitmek istiyordum. İçimi dökmek istiyordum.
Bana bu zamanlar iyi gelen tek şey Canan hanımdı.
Babam hızla yanıma yaklaşıp sıkıca sarıldı bana.

-Canım kızım benim. Konuşacağını biliyordum, bak doktor iyi geldi.

Ablam salona geldiğinde hızla araya girdi.

-İyide Masal yeni konuşmadı ki, dün gece benimle de konuştu.

Annem ablama hayretle baktı.

-E bize neden söylemiyorsun Öykü?

Öykü ablam anneme yaklaşıp yanağına küçük bir öpücük bıraktı.

-Sizinle de konuşmasını istedim.

Annem bana bakıp gülümsedi.

-Konuştu ya, başka bir şeyin önemi yok.

Babam;