Bir Gece|Kim Namjoon

17

NAMJOON'un Ağzından
Söylediklerim ve onun söyledikleri bir türlü aklımdan çıkmıyordu. Ona paragöz damgası vurmuştum. O da beni yakamdan yakalayıp kapıya yapıştırmıştı. Aslında hiç güçlü görünmeyen narin,ince uzun bedeni sinirlendiğinde bir kaplan gibi beni sabitlemişti.

O öfkeden yanan bakışlara baktığımda beni yasladığı duvara onu mıhlamamak için kendimle adeta bir savaş vermiştim. O kızarmış dudaklarına kendi dudaklarımı bastırmayı ne çok istediğimi hatırladıkça kendime hakim olamıyordum.

Neden şimdi,böyle oluyordu. Noe'den aylar sonra neden böyle hissediyordum? Hem de bizi daha da büyük bir çıkmaza sokmuşken? Onunla hiçbir şans bırakmamak için neler söylemiştim. Başımı ellerimin arasına alıp düşünmeye çalıştım.

Mantığıma uzandığım her an neden kalbim böyle heyecanla çarpıyordu? O gece ona öyle davranmasaydım,düzgün ayrılsaydık bir şansımız olur muydu diye düşünmeden edemememin sebebi neydi? Ve neden şimdi böyle hissediyordum? Onunla delicesine kavga etmişken ve onun bakışlarındaki nefreti görmüşken?

Yavaşça şakaklarımı ovuştururken delirmemeyi umdum. Son sözleri kalbimi bir bıçak gibi delmişti. Bana bakışlarımın ve boyumun ona benzediğini söylemişti. O olduğumu bir bilse neler yapardı kim bilir.

Öğrenmemesi için ve benden hoşlanması için herşeyi yapacaktım. Ve eğer bizim için bir şans bulursam,son kez bir kadına kalbimi verecektim.

Şirkete kabul ettiğini ama para teklifini geri çevirdiğini söylediğimde menajer hyung omzumu patpatlayıp onun iyi bir kadın olduğunu söylemişti. Bunu anlamıştım zaten. Beni kapıya yasladığında aksini düşünmemi imkansız hale getirmişti. Noe gibi biriydi. Tek bir farkla,bunu noeye yapsam kafamı koparırdı.

Onun daha uyumlu olması işime gelirdi gerçi,böylece çok uğraşmazdım değil mi? Şirket açıklamayı yaptığında Hoseok ile Twitter'da geziniyorduk. Dünya gündemine girmiştik. Army'lerden bazıları beni güldüren yorumlar yapmıştı.

-Namjoon da gitti. Hoseok'u koruyalım. Onu da kaptırmak istemiyorum.
-Herkes sevgili yapınca yalnız kalan hobiemiz için birini bulalım.
-Ben j-hope'a talibim arkadaşlar.

Bu yorum ikimizi de güldürmüştü.
"Peki ne zaman birini bulacaksın?" Diye sorduğumda omzuma bir yumruk geçirdi.
"Bulsam da sizin gibi aksiyon peşinde koşmayacağımdan emin olabilirsin." Kahkahamı bastırıp arkama yaslandım.
"O kadar emin olma. Ben de aksiyon istemezdim dostum. Ama ikinciye aksiyon yaşamak üzereyim."

Gülüp oturduğu yerde dikleşti.
"Demek sonunda ondan hoşlandığını kesin olarak kabul ettin ve savaşmaya karar verdin ha?" Savaşmak. Çok güçlü bir kelimeydi ama bizim için uğraşacaktım. Kırdığım şeyleri tamir etmem gerekiyordu.
Başımı sallamakla yetindim.
"Sonunda birinizin hoşlandığını kabul etmesi güzel." Yalnızca mırıldansa da onu çok iyi duymuş ve koltukta ona doğru eğilmiştim.

"Benden mi hoşlanıyor?" Kendimi tutamayıp büyük bir hevesle sorduğum soru Hoseokun gözlerini kaçırmasına neden oldu.
"Söylesene Hoseok. Benden mi hoşlanıyor?" Eğer benden hoşlanıyorsa,bu her şeye rağmen bizim için bir umut var demekti ve ben bu umut için dünyayı karış karış gezmeye de razıydım.

"İlgisini çektiğini söyledi. Bu kadar." İlgisini çekiyor olmak da bazı şeylerin başlangıcıydı. Şimdilik bana yeterdi ama aklıma gelen şeyle kaşlarım tekrar çatıldı.
"Bunu ne zaman söyledi? Son çekim gününden önce mi sonra mı?" Tek kaşı havaya kalksa da soru sormadı.
"Önce." Omuzlarım çöktü. Aynı ben gibi. Yaptığımız konuşma bütün dengeyi bozmuş,benden nefret etmesini sağlamış olabilirdi.

Dilimi tutamadığım için kendimi yumruklamak istiyordum. Nasıl böyle aptalca konuşarak büyük bir hata yapabilirdim? Jimin'le konuşup corniyi nasıl geri aldığı hakkında bilgi edinmeliydim. Ama bunun için o ağzında bakla ıslanmayan tatlı şerefsize her şeyi anlatmam gerekecekti. Yine de yapmak zorundaydım. Kalkıp jiminin odasına giderken telaşlıydım. Herkese söylerse onu nasıl döveceğim hakkında uzun bir nutuk hazırladım ve kapıyı çaldım.

Beni nelerin beklediğini bilmek bütün kaslarımı geriyordu ama ona ihtiyacım vardı. Ashe'in benim olmasına ihtiyacım vardı.