“Naku Uno! Sana sumikat ang banda niyo ‘no?”





“Sana nga po.” He said with a smile. Tiningnan niya ko sabay kindat kaya naman muntik na ‘kong mabilaukan sa ginawa niya.





I composed myself before continuing in eating our breakfast. Pagkatapos naming kumain ay nagpa-alam na ‘rin kami ni Uno kanila Mama. Andami pa ngang echos na sinabi ni Mama sa’ming dalawa. Jusko po!





Sumakay kami sa kotse niya. Nasa backseat ang gitara niya. Sinuotan pa niya ako ng seatbelt dahil nakalimutan ko sa sobrang kilig! Sobrang lapit ng mukha niya sa mukha ko! Ramdam ko ang init ng hininga niya. Amoy sinangag dahil sa breakfast namin. Ang bango ‘rin niya! Kung mataas lang talaga ang confidence level ko, hinalikan ko na ‘to! Char!





“Let’s go?” he asked me. I just nodded at him.





Tahimik lang kami pareho. He always hold my hand while driving, minsan pinipisil pa at tumitingin sa akin at ngumingiti. Ako naman ay sobrang kinakabahan at kinikilig! Jusko feeling ko mahihimatay na ako sa pinag-gagagawa niya.





Pano ko kaya ‘to sasabihin kay Dani? Siguro magwawala ‘yun kapag nalaman niya na kami na. Worst, baka i-chismis niya pa. Parang nagmumura na ‘yung ngala-ngala ko sa mga iniisip ko.





“I can almost hear you thinking right now.” He said, habang traffic. “What is it? Hmm?





I looked at him. Sasabihin ko ba? I let out a deep breathe.





“What if people…judge us?” I said, almost a whisper. “What if…”





“I don’t give a fuck about them.” He cut me off. “I don’t care about what they think about me or us, as long as I have you. That’s all I need.” He seriously said then hold my hand tightly.





I nodded at him like a kid. He ruffled my hair and gave me an assuring smile before facing the road to drive.





“Don’t mind them. Remember that I love you, always.” He said.





It warms my heart when he said that. I feel like I’m assured and sure about him.





“I love you.” I uttered to him.





Nakita kong natigilan siya at muntik na kaming mabangga sa bumper ng kotse sa harapan naming. Mabilis siyang bumaling sa’kin na mukhang gulat. Nakita ko ‘rin na pumula ang tenga at parte ng leeg niya. Siguro kinilig?





“Hahalikan na kita, Gabbie!” sabi niya.





Tumawa ako at tiningnan siya.





“Ganun mo ba talaga ko ka-gusto?” I asked him.





Tumango siya.





“Ikaw ‘rin naman ah.” He fired back.





Tumawa na lang kami pareho habang papunta ng campus. Nang makarating kami sa UPD ay madami na agad ang tao. Karamihan ay ang gustong manood ng event mamaya. Magsisimula ang program mamayang hapon, meron ‘ring nag-tayo ng tent sa may Sunken Garden. Magsisimula sa may Palma Hall ang event hanggang sa ma stage sa labas ng campus kung saan magpe-perform ang Paraiso.





“Ano kakantahin niyo mamaya?” tanong ko sa kanya.





“Secret lang.”

Through Days and NightsWhere stories live. Discover now