KABANATA 26

115 5 0
                                    

XXVI.

"Don't take seriosly si Grandma, Syd," biglang sabi ni Rev pagka-labas namin ng kwarto ng Lola nla. Agad akong niyakap ni Sir Heath papunta sa kaniya at sinamaan ng tingin ang pinsan.

"Let's go home," sabi ni Sir Heath at bahagyang humalik sa noo ko.

Tumaas ang balahibo ko dahil ginagawa na naman niya 'yung bagay na nagbibigay sa 'kin nang kakaiba'ng pakiramdam. Ilang beses niya nang hina-halikan ang gilid ng noo ko pero madalas sa noo ko mismo duma-dampi ang malambot niya'ng labi. Nag-simula 'to no'ng pangatlo'ng araw na namin dito sa Davao. Naramdaman ko ang halik niya habang naka-higa ako sa sofa at nagba-bantay sa Lola nila, nakatulog ako noon dahil sa pagod dahil kahit nasa Davao kami ay gina-gawa namin ang trabaho. Hindi ko rin naman gusto'ng mapabayaan ni Sir Heath ang kanilang kumpanya. Araw araw din ako'ng tuma-tawag kay Gab para maki-update kung ano'ng nangyayari sa kumpanya. Mabuti na nga lang ay maayos naman sila roon.

"You okay?" Biglang tanong ni Sir Heath habang nasa elevator kami at hawak niya ang kamay ko. "You seem bothered, is this about earlier?"

Gusto ko man um-oo pero ayoko nang dagdagan ang problema niya.

Gusto ko siyang tulungan pero hindi ko alam kung paano.

"Wala. Ano'ng ulam ang gusto niyo Sir Heath?" Sabi ko na lang. Kaka-fastfood lang namin kagabi kaya naisapan ko'ng magluto ngayon.

Nag-bihis lang ako saglit at bumaba ulit ako para pumunta sa store o kung saan malapit na pagbilhan ng lulutuin kong ulam.

Habang naglalakad ay iniisip ko 'yung sinabi ni Lola Madam kanina. Noong una ay akala ko nagbibiro lang siya kaso dinagdagan niya nang baka raw hindi na niya kasi kayanin. Tuma-tanda na raw siya at sigurado naman daw siya na magpapa-kasal talaga kami ni Sir Heath.

Hindi kami agad nakapag-salita sa sinabi ni Lola Madam kaya si Rev ang nag-kumpirma kung tama ba kami nang narinig, bahagya pa nga sila'ng nagalit dahil kung ano-ano raw nag sinasabi ni Lola Madam.

"Wedding?" I thought.

Hindi naman siguro sasang-ayon si Sir Heath doon. Seryoso ang pagpapa-kasal kaya alam ko'ng tatanggihan 'yun ni Sir Heath, he takes everything seriously.

"But what if?" I secondly thought.

Mahal na mahal ni Sir Heath ang Lola niya. Would it be possible kung papayag siya? Realizing how much he loves his Grandma, baka possible rin.

E, ako? Papayag kaya ako kung posible man na pumayag si Sir? Ano'ng sasabihin ko sa magulang ko? Dahil for sure, gagawing engrande 'yan ng pamilya nila– kakalat 'yun at makakarating sa pamilya ko. Hindi ko naman pwede'ng sabibin na; we're getting married because his Lola wants to see us before anything happens to her... Baka atakihin sa puso ang Mommy ko.

Nang makabili na ako nang gagamitin para sa lulutuin ko dahil may malapit pala rito na public market– so, um-akyat na 'ko nang matapos ako'ng mamili.

Pagpasok ko sa unit ay nasa harap ng laptop si Sir Heath at naka-kunot ang noo. Buti na lang ay magluluto ako– pangpa-wala ng kunot na noo na 'yan!

Hinugasan ko na ang mga gulay. He mentioned earlier that he craved for hot soup kaya naisipan kong tinolang manok ang lutuin ko.

I chopped every ingredients at tina-tabi ko na sa gilid. Ang hirap mag-hiwa dahil maliit lang 'tong na-bigay no'ng kasambahay nila Lola Madam sa mansyon nila. Habang naghi-hiwa ay tinali ko muna ang buhok ko, naramdaman ko'ng nasa bandang counter top si Sir Heath.

He's topless.

Damn.

Naging consious tuloy ako sa gina-gawa ko. Tinignan ko siya at nakita'ng naka-ngisi!

His Fake Fiancee (Completed)Where stories live. Discover now