Chapter 10

1.9K 122 4
                                    

The wind is thin but sharp, slamming on her face. Her eyes hurt. But she kept on running until she was out of breath. She didn't even know why she'd ran. She's upset, frustrated. But she couldn't explain. Much more with the tears that are rolling persistently on her cheeks.

For this time, she knew, no Rajive will ever run after her because he is with Sanya. He is with the girl he chose. His soon to be wife. The girl who owns everything in him including Lavender's eyes.

Napilitan siyang huminto at hinahabol ang hininga nang hindi na niya matukoy ang lugar na narating. Lumingon siya pero intersection ang nasa kanyang likuran at hindi niya matandaan kung alin sa crossroads na iyon ang pinanggalingan niya.

Bahala na.

Nagpatuloy siya sa mabagal na paglalakad. Hinatak ang neckline ng suot na shirt at pinunasan ang basang pisngi. Madalang ang mga sasakyang dumaraan sa bahaging iyon. May nakita siyang waiting shed. Pumasok siya roon at nagpahinga muna.

Habang pinuputakti ng kalituhan ang utak niya'y may humintong police patrol car sa kanyang tapat at bumaba ang apat na sakay. Armado at naka-uniporme.

Tumayo siya at sumiksik sa sulok.

"Lt. Vanissa, pinasusundo po kayo ni Sir Rajive."

Umalma ang utak niya sa narinig. Ngunit bago pa siya makatanggi ay humambalang ang sasakyan ni Rajive. Bumalya pabukas ang pinto at tumalon pababa ang lalaki. Madilim ang mukha at naninigas ang mga panga.

"Leave her to me, officers. You can go, thank you for the run." He dismissed the uniformed personnel of PNP.

"Highly appreciated, sir, you're welcome."

Nag-akyatan pabalik sa patrol car ang mga ito at sumibad paalis.

And she was left there with him, shaking. Pinilipit niya ang mga kamay at idinaan sa buntong-hininga ang marahas na sikdo sa dibdib.

"Do you even realize there's no way for you to escape from me? What did you run for, Vanissa? And fuck me, on the phone earlier? What is that mean?" binomba siya nito ng sunud-sunod na tanong. "Kung galit ka sa akin, gusto kong malaman ang dahilan."

Napalunok siya. Natantong wala siyang nakahandang paliwanag. Ni hindi niya masagot ang sarili kung bakit ganito ang naging reaksiyon niya sa nalaman na papakasalan nito si Sanya. Kung tutuusin ay wala naman siyang pakialam.

"What? Where's the courage now? Loading and muted?" Sinaklot siya nito sa balakang. "Maybe this one is going to clear your brain." At walang babalang siniil nito ng halik ang kanyang mga labi.

She is unbelievably desperate to return his kisses with equal intensity that it made them both groaned. Igniting the hunger within. Idiniin siya nito sa pagkakasandal sa sulok ng waiting shed at ang mabigat nitong katawan ay tila batong nakadagan sa kanya. Napaigik siya nang pisilin nito ang kanyang dibdib.

The kiss was mind-blowing. Shock embedded her after he let go of her lips and make way of the oxygen to save her from passing out. His lips were slightly open. Red as blood.

"Get in the car," utos nito sa pagitan ng mabilis na paghinga.

"No," tanggi niyang kumapit sa damit nito.

"What do you want me to do, huh?" Hinawakan nito ang baba niya. "You're treating me as Lavender because of these eyes!" matigas nitong angil. "I can't take the role of your brother, I can never be him!"

"That's why you are going to marry Sanya?"

"If not Sanya, then who?" Bumaba ang kamay nito sa kanyang dibdib at binihag ang malusog na umbok sa kanan. "Would you dare to marry me, Vanissa?"

NS 10: SECRETLY TAKEN ✅Kde žijí příběhy. Začni objevovat