benim hikaye

Barış

Yaptıkları toplantının ardından Eslem'i tamamen kaybetmektense yokluğuna bir ay daha katlanmaya karar veren Exo şimdi son gazla kendi albümlerine odaklanmışlardı. Yakında geri dönüş yapacakları için günleri oldukça yoğun geçiyordu. Bu esnada Eslem de hastanede araştırmanın son safhasını tamamlamaya gayret ediyor ve iyiden iyiye onları özlüyordu.

bu durumdan en çok memnun olan kişi şüphesiz Ömer'di. Her gün Eslem'i görmeye alışmış ve ayrılık vaktinin yaklaşıyor olmasında huzursuzdu. İki taraf için de yoğun geçen bir ayın sonunda nihayet araştırma sonlandırılmış ve Eslem Ömer'i son kez görmeyi umduğu teşekkür yemeğine gitmek için evde hazırlanıyordu. Üzerine tam oturan şık bir kırmızı elbise giymiş ve bu kombinini siyah topuklu ayakkabıyla tamamlamıştı. Evden almasını babsından rica etmiş onun gelmesini bekliyordu. Kapı çaldı. karşısında janti takımıyla duran o çok sevdiği yaşlı adamın koluna girdi ve arabaya bindi. Yol boyunca pek konuşmasalar da babası Eslem'in bu işten kurtuluyor olduğuna ne kadar çok sevindiğini gözlerinden anlıyordu. Gece bir olay çıkmaması için içinden dua ediyordu.

Ömer çoktan yemek alanına gitmiş insanlarla muhabbet ederken bir yandan da kapıdan girenleri göz ucuyla tarıyordu. Evet Eslem'in gelmesini sabırsızlıkla bekliyordu. Ve nihayet o güzel elbisesinin içinde zarif bir şekilde içeriye girdi. Sanki o gelince etraf aydınlandı, renkler canlandı, arkada kısık çalan müziğin notaları daha hoş gelmeye başladı. Yanına gitmek için fırsat kollamaya başladı. Hemen dibinde bitip onu rahatsız etmek de istemiyordu. Ömer'in aksine Eslem etrafına bakınmadan babasının peşinden gitti. Orada bulunan başka kimseyle ilgilenmiyor bir an önce gecenin bitmesini bekliyordu.

Bu yemekten Baekhyun'un da haberi olmuştu. Oturduğu yerde duramıyor kalkıp sürekli odayı turluyor arada bir eline telefonunu alıp mesaj yazıyor gönder tuşuna basmadan silip tekrar telefonu sinirle fırlatıyordu. Aradan geçen bir ay boyunca Eslem'le üç dört defa görüşmüşler onda da uzun konuşmalar olmadan hal hatır sormaktan öteye geçmemişlerdi. Hem uzun uzun konuşmak istiyor hem de bu sefer ilk adımı onun atmasını bekliyordu. Her seferinde ona koşan taraf olmaktan asla yorulmamışken bu sefer sadece bir sefer onun kendisine gelmesini istiyordu. 

Eslem etraftakilere kısa cevaplar verirken sürekli telefonunu kontrol ediyor sanki baekhyunun aramasını ve onu buradan kurtarmasını bekliyordu. Bir taraftan da Ömerin yanlarına yaklaşmaması itinayla göz temasından kaçıyordu. Uzunca denebilecek bir süre bunu başardı da. Fakat Ömer de vazgeçmeye niyetli değildi. Geccenin sonlarına doğru nihayet Eslem'e doğru yürümeye başlamıştı. Eslem tam ayaklanıp gitmeye karar vermişti ki babası kolundan usulca tutup biraz daha oturmasını rica etti. Böyle konularda onu hiç zorlamayan adamın şimdi neden böyle bir hareket yaptığına anlam veremeden Eslem oturmaya devam etti. Fakat o da ne? Babası ona oturmasını söyledikten sonra kendisi kalkmış ve Eslem'e doğru gelen Ömer'in kolundan tutup onunla beraber dışarı çıkmıştı. Eslem peşlerinden gitmek istese de babasının ricasını kırmamak için yerinden kalkmamıştı. Bir süre sonra Ömer içeri girdi. Ardından da babası geliyordu. Babası Eslem'in kulağına hafifçe eğilerek artık gitmekte özgürsün güzel kızım dedikten sonra Ömer de çoktan gözden kaybolmuştu. Eslem eve gitmek üzere taksi çağırdı. Babasının biraz daha orada durup ilişkilerini sağlamlaştırması gerkiyordu. Politik ortamlara hiç bir zaman anlam verememiş hiç bir zaman da alışamayacaktı. Taksiye bindiğinde hala telefonunu kontrol ettiğini fark etti. Evet hala ondan bir telefon bekliyordu. Onunla konuşmayı çok istiyordu. Neden sonra aklına eski anılar gelmeye başladı. her defasında kapının önünde baeki buluyor her canı sıkkın olduğunda onu teselli eden o oluyor git demesine rağmen inatla yanında duruyor ve her defasında onu güldürmeyi başarıyordu. Taksi evinin önüne gelip durduğunda kapıyı açıp da inemedi. Her defasında ona gelen Baek olmuştu. Bu sefer ona kendisi gidecekti. Taksiciye yeni bir adres verdi. 

Saat oldukça geç olmasına rağmen Baek hala telefonlar cebelleşmeye devam ediyordu. Yatağa bir kez daha fırlattıktan sonra sinirle saçlarını karıştırdı. Tam o esnada kapı çaldı. Bu saatte kimin geldiğini merak ederek kapıya yöneldi. Karşısında kırmızı elbisesiyle o duruyordu. Aniden yüzünde bir sıcaklık hissetti. Akan göz yaşlarıydı.Eslem'i hızla içeri çekti ve sımsıkı sarıldı. Ağlamasını görmesini istemiyordu ama kendini de durduramıyordu.  Eslem de sıkıca sarıldıktan sonra yüzünü görmek için biraz geriledi. Gözyaşlarını şefkatle sildi. Ardından dudaklarını küçük kısa bir öpücük kondurdu. Gözlerinin içine baktı ve gülümsedi. Bu tebessümün anlamını Baek çok iyi biliyordu. "Ben sadece seninim. Ne kadar uzakta olursam olayım sadece sana geri döneceğim." Bu sefer de Baek öpmeye başladı ama bu Eslem'inki kadar kısa sürmedi.   

İki aşık nihayet kavuşmuş ve susarak birbirinden af dilemiş karşılıklı affedilmişti. Birbirlerinin her şeyiyle barışmışlar o gece her şeyiyle birbirlerini kabullenmişlerdi. O gece tüm hesaplar kapanmış ve yeni yepyeni bir güne beraber uyanmışlardı.

Sıra exo ile kavuşmaktaydı...