YANGIN #wattys2023

BÖLÜM YİRMİ:"HİKAYE"

Çok ama çok uzun bir aradan sonra ait olduğum yere dönmek istedim. Sizleri çok beklettiğimin ve üzdüğümün farkındaydım ama bundan sonra buralardayım. Umarım beğenerek okuduğunuz bir bölüm olur. Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın!

Keyifli okumalar<3 

"Bak bana bağırma!" Çağrı, bir eliyle iyiden iyiye uzamış olan saçlarını geriye atarken diğer eliyle de Furkan'ın üzerindeki sweati çekiştiriyordu. "Görüyorsun bak değil mi? Bu ayı, bana bağırıyor sen de anca izle, Furkan. Artık olsan olsan ex aşkım olursun. Zaten hep bana kızın siz!"

"Neden beni arayıp haber vermiyorsun, yavşak? Bir de gelmiş ayağıma dolanıyor. Konuşmuyorum, oğlum seninle." Onat şaşırtıcı bir şekilde trip atıyormuşcasına konuştuğunda Çağrı, sınav stresinden çıktığını iddia ettiği uçukla bütünleşmiş olan dudağını büzdü.

"Ya ama Rüya'ya kızman lazım. Bak Furkan'a, o konuşmuyor mesela. En doğrusunu yapıyor abi, sen de yapsana!" Çağrı, isyan ettiğinde yüzümdeki şok ifadesiyle ona doğru döndüm ve gözlerimi kısarak hafif sinirli bir bakışla ona odaklandım.

"Ne konuşmaması? Götünden fal açma," Furkan bana gözlerini bile değdirmeden Çağrı'ya ters bir bakış attığında Çağrı'nın dediği şeydeki doğruluk payı beni üzmüştü. Ama o Begüm ile öpüşürken bana sormuştu değil mi? Sıkıntıyla internette gezinirken kesinlikle yanlışlıkla(!) olacak biçimde Furkan'ın soyunma odalarından birinde öpüştüğü kızı bulmuştum. Ve o an olaya odaklandığım için fark edemediğim bir gerçeklik suratıma çarpmıştı: Kız çok güzeldi.

Ama şu an konumuz kesinlikle bu değildi. Doğum günümün üstünden yaklaşık beş gün geçmişti ve ne Furkan ne de Onat benle adam akıllı muhatap dahi olmuyorlardı. Bana neden bu kadar kızdıklarını anlayamamıştım.

 Ben Furkan'a zamanında böyle mi yapmıştım? Evet, yapmıştım hatta onun haberi bile yokken yapmıştım. Ama ben onu seviyordum o ise sadece sıra arkadaşımdı, bana kızması hiçbir türlü haklı çıkmıyordu.

Gerçi aramızdaki bağın hakkını yersem ayıp olurdu, sadece arkadaşım değildi. Yakın sayılabilirdik ve o Eralp ile Alpay'ı cidden sevmiyordu. Belki de o da beni Onat'ın sevdiği gibi, kardeşi gibi, seviyor ve korumak istiyordu. Bu fikrin kalbimi sıkıştırmasına karşılık gözlerimi devirdim ve bu Çağrı tarafından fark edildi.

Ayrıca Onat garip bir şekilde Çağrı'ya bana olduğundan daha çok sinirliydi ve nedenini bana da Çağrı'ya da tam olarak söylemiyordu ama anladığım kadarıyla Onat ve Furkan bana sürpriz yapmak istedikleri gece beni saatlerce aramışlardı. Çağrı ise Eralp'le olduğumu bildiği halde Furkan'a ve ona haber vermemişti, sanırım sebep buydu.

"Bak, bir de sana göz deviriyor, Onatcığım. Ya vallahi suçsuzum, ben bana kızmanı istemedim. " Yaklaşık bir dakika sonra yanımıza geleceklerine emin olduğum Azra ve Dilah'ın varlığına şükrettim. Erkek tribi gerçekten hiç ama hiç çekilmiyordu. Gerçi kız tribi de çekilmiyordu orası tamamen ayrı bir mevzuydu.

"Çağrı, sana öyle bir küserim ki keşke çenem hiç olmasaydı da bu cümleleri Rüya'nın en sevdiği arkadaşlarına kuramasaydım dersin." Tıpkı Dilah gibi konuştuğumda bunun onunla yakın arkadaş olmanın getirdiği bir artı olduğunu düşünerek gülümsedim. Dilah ve Azra bana oldukça normal davranıyorlardı ama onlara hala hiçbir şey anlatmamış olmamamın sonucunda ağzıma bir tane çarpmaları an meselesiydi.