Dyosa ng mga Panget

Chapter Ten

Natawa na lang ito sa akin. "Ang bilis mo namang makapag-isip."

"Baka kasi magbago pa isip mo, eh."

"Ha?"

"Wala. Uhm, si Blue sino'ng ka-date niya?"

"Ba't gusto mong malaman?"

"Wala naman. Na-curious lang ako."

"Ah. Balita ko ay meron. Ka-date daw niya 'yung matagal na niyang crush."

"Talaga? Weh, 'di nga? May pumatol sa kanya?"

"Oo naman. Mabilis nga siyang sinagot no'ng crush niya, eh. Pumayag agad na maging ka-date niya."

Kawawang babae. Hindi niya alam ang pinasukan niyang bangungot. Si Althea kaya 'yon? "Well, goodluck na lang sa kanya."

"Ang sabi pa nga ni Blue, sa prom night, hihingi siya ng permisong ligawan 'yung crush niya."

"Hihingi pa siya ng permiso? Ba't hindi na lang niya ligawan ng diretso?"

"Kasi 'yung crush niya, may pagkamanhid. Hindi raw makahalata na may gusto si Blue sa kanya."

"Ah. Baka naman slow ang babae."

Natawa muli si Red. Bentang-benta sa kanya an mga jokes ko, ah. In fairness, hindi siya mabo-bored sa akin. "Siguro nga."

Narating na namin ang bahay. Niyaya ko siyang tumuloy muna sa bahay para makapagmeryenda, pero tumanggi na itong tumuloy. "Paano, mauuna na ako?"

"Sige," ang sabi ko pa. "Ingat ka sa daan."

Ngumiti lamang ito at saka umalis papuntang bahay nila.

At sa sobrang excitement ko, tumakbo ako papuntang kuwarto at tumalon sa kama. "Yes! Mission accomplished! Yahoo!"

Ang gandang birthdsy gift no'on! Ka-date ko si Red sa prom, sa mismong araw pa ng birthday ko!

Nahimasmasan lang ako matapos kong tumalon, mag-tumbling at sumayaw. Saka ko naman naisip na i-text ang balita. Kinuha ko ang cellphone sa bag at ang mga daliri ko ay akala mo'y may racing na sinalihan sa sobrang bilis ng pagpindot sa screen.

"Niyaya niya akong maging date sa Prom!" ang text ko at si-nend agad kay... teka, bakit kay Blue ko na-send ang text ko?

Wala pang sampung segundo ay nagreply na ito. "Congrats!"

"Congrats din! Balita ko pumayag ang crush mong maging date mo sa prom," ang reply ko naman sa kanya.

"Oo nga, eh."

Wala naman kaganagana ang mga reply niya. "Sige, salamat ha!"

"You're welcome." Sa paraan niya nang pagtext, parang hindi ito masaya para sa akin.

Ano'ng problema niya? Ni hindi man lang niya ako inaway o nilait sa text.

Ano'ng problema ko? Bakit hinahanap-hanap ko ang mga pang-aasar niya?

Kinabukasan, may napansin akong kakaiba. Nang nagkasalubong kami ni Blue sa may corridor, hindi man lang ako pinansin o binati man lang! Parang invisible girl ako sa kanya. May sakit ba siya? O 'di kaya ay nauntog ang ulo, nagka-amnesia at hindi ako nakilala? Kahit pang-aasar mula sa kanya, wala!

Baka may problema siya?

At bakit ganoon na lamang ang concern ko sa kanya? Siguro dahil nitong mga nakaraang araw ay madalas ko siyang ka-text sa gabi, bukod pa kay Pinkie. At marahil ay tumatanaw na ako ng utang na loob sa kanya dahil sa naitulong niya sa akin para sa love team na RAth. (Kailangan ko na talagang makaisip ng bagong pangalan sa tambalan namin ni Red, sa totoo lang.)

Dumating ang tanghali at nasa canteen kami ni Pinkie nang napansin kong mag-isang nakaupo si Blue. Bakit kaya hindi niya kasama si Red? Hindi talaga ako nakatiis at nakita kong nagulat si Pinkie nang umupo ako sa tabi ni Blue.

"Oy, best friend! Ba't nag-iisa ka ata rito?" pabirong tanong ko sa kanya.

Nagulat din siya sa sinabi ko. "Best friend?"

"Ikaw talaga, kunwari ka pa. Eh, best friend ang tingin mo sa akin no'ng labin-dalawang taong gulang ka, eh."

"Naka-drugs ka ba?"

"Itong best friend ko talaga, o. Mukha ba akong high?"

"Mukha kang tanga."

Natawa na lang ako nang malakas. Ewan ko ba, namiss ko ang pang-aasar sa akin ni Blue. Parang tanga lang, ano? Naiinis ako kapag inaasar niya ako. Pero kapag hindi naman, hinahanap-hanap ko naman. "Ba't ba nag-iisa ka riyan?"

"Nag-away kasi sila ni kuya Red," biglang sabat ni Pinkie na umupo naman sa tapat namin.

"Diwata, ang tsismosa mo talaga," saway ni Blue sa kapatid.

"Kuya naman, eh. Alam mo namang hate ko ang pangalang Diwata, tatawagin mo pa akong Diwata." Napa-pout tuloy si Pinkie. "Ikaw naman kasi may kasalanan kung bakit kayo nag-away ni kuya Red. Ikaw kasi, pinaglalaruan mo ang—"

"Ito—mammon, kumain ka!" sabi ni Blue sabay siksik ng mamon sa bunganga ni Pinkie.

Umiling ako na natatawa sa dalawa. Ang cute talaga nilang magkuya. Sumeryoso muli ang mukha ni Blue at bumuntong-hininga.

"Ano ba kasi ang nangyari at nag-away kayo?" tanong ko.

Si Pinkie ang sumagot para kay Blue. "Kasi itong si kuya humingi ng pabor kay kuya Red, kaso hindi pumayag si kuya Red. Kaya hayun, muntik nang magsuntukan ang dalawa kagabi."

Sabi ko nga, reporter si bestfriend Pinkie.

"Para sa isang pabor?" tanong ko.

Sasagot na sana si Blue pero naunahan siya ni Pinkie. "Kasi naman itong si kuya Blue, gustong surpresahin ang ka-date niya sa prom. Kaso hindi pumayag si kuya Red. Kaya nagkagulo kagabi! Grabe, bestie parang nakanood ako ng action movie kagabi, eh. Buti na lang at wala sina Mama at Papa. Kundi, naku! Lagot ang dalawang kuya ko!"

"Eh, bakit naman pinag-awayan n'yo pa iyon? Kung hindi pumayag si Red na tulungan ka, ako na lang. Since natulungan mo rin naman ako sa kanya, tutulungan rin kita sa ka-date mo. Ano bang tulong ang gusto mo?" tanong ko.

Muling ibinuka ni Blue ang bibig niya at sasagot pero mas mabilis talaga si Pinkie kaysa sa kanya. "Eh, mahirap kasi sitwasyon niya. Kasi naman itong si kuya, ayaw pa magpakatotoo, eh!"

Ang gulo. Hindi ko maintindihan ang puno't dulo ng lahat. "Sino ba kasi 'yang ka-date mo? Si Althea ba?"

Sasagot sana si Pinkie nang inunahan na siya ni Blue. "Sige, Diwata, sagutin mo ang tanong ni Kath kung gusto mong maging isang letson," banta nito habang hawak-hawak ang isang pulang mansanas.

Biglang nagtikom ng bibig si Pinkie. Natakot ata si Pinkie sa banta ni Blue.

"Tama na nga 'yan," sabi ko. "Dapat ayusin n'yo na ang gulo n'yo ni Red. Magkapatid kayo, at kambal pa! Hindi kayo dapat nag-aaway."

Hindi naka-imik ang dalawa. Ano kaya ang pinag-awayan nina Red at Blue?

#DyosaNgMgaPanget