Dyosa ng mga Panget

Chapter Seven

9 days before Valentine's day

Isang malaking problema ang kinahaharap ko ngayon! Kagimbalgimbal ito. Ano na ang gagawin ko?

Dumapo ang mata ko sa picture ni nanay. "'Nay, ano na po? Suggestion naman diyan." Matagal kong tinitigan ang picture ni nanay, nag-aabang na akala mo'y magsasalita ang larawan. Parang tulad lang sa mga nagsasalitang portraits sa Harry Potter.

Bigla namang nag-appear ang ulo ni tatay sa may pinto. "O, anak. Akala ko ba ay pupunta ka sa birthday ng kambal?"

"Tatay..." sininghot ko muna ang sipong tumutulo, "may problema po ako..."

"Ha? Ano anak? Buntis ka? Sino ang ama! Teka kukunin ko ang shotgun ko at puntahan natin ang ama ng dinadala mo!"

"Tatay naman, eh! Ang OA lang..." Ito ang napapala kapag ang mga tatay ay nawiwili sa mga primetime teleserye.

"Joke lang anak. O, eh, ano problema mo at tutulungan ka ni tatay?"

"H-hindi ko po alam ang isusuot ko sa party!" At bigla akong umiyak na parang sinakop ng mga zombies ang Pilipinas at mag-e-end of the world na.

"Asus anak! Ikaw pala itong OA, eh. 'Yun lang ba problema mo?" Lumapit si tatay sa closet ko kung saan nakasabit ang mga damit ko. "Ang dami mo ngang T-shirt at pantalon dito, o."

"Eh, kasi 'tay, espesyal na araw ito ni Red. Kaya dapat maganda ako sa party. Atsaka para mapansin niya ako."

"Teka, ba't naman gusto mong mapansin ka ni Red? Anak, umamin ka..."

"Umamin ng ano po?"

"Bakla ka ba anak at nagkaka-crush ka sa lalaki?"

"Tatay naman, eh! Unica hijang tunay ang anak n'yo ni nanay!"

"Babae ka pala anak?" Napa-pout na lang ako at napahalukipkip. "Biro lang anak. Sige, tutulungan kitang maghanap ng maisusuot."

Nagsimulang mamili si tatay sa mga damit na nakasabit hanggang sa may kinuha siyang isang orange na dress. "Heto anak maganda."

Tinignan ko ang orange na bestida. Naalala kong ibinili ito ni tatay para sa akin noong nakaraang buwan. Hindi ko pa nga iyon naisusuot kasi balak kong gamitin iyon sa birthday ko ngayong February 14, kaso mukhang hindi ko rin ito maisusuot dahil JS Prom din namin sa fourteen. "Sigurado po kayo 'tay?"

"Oo naman anak! Magaling ata manamit si tatay."

Tinitigan ko ang suot na T-shirt ni tatay na dating puti na ngayo'y naging itim na dahil sa grasa at ang kanyang mas faded pa sa faded jeans. Pero kahit ganoon ang suot ni tatay, kahit kasing kulay ng balat niya ang kanyang nangingitim na T-shirt, guwapo pa rin si tatay.

Kaya naman ay madali niya akong nakumbinsi.

"Tiyak na mapapansin ka ng crush mo nito," dagdag pa niya.

Supportive talaga si tatay sa love life ko, ano? Pero alam ko naman na studies pa rin ang priority ko. Pang-inspiration lang ang mga boys.

Isinuot ko na ang damit na orange sa loob ng banyo at saka lumabas. Humarap ako sa malaking salaman at tinitigan ang aking sarili. Hanggang tuhod ang damit at medyo kita ang tig-pipisong laking peklat ko. Naisipan kong gamitin ang emergency concealer na itinatago ko para sa, obviously, emergency. Mahal ang concealer, 'no. Kaya hindi ko ito madalas gamitin para hindi maubos.

Sige, ganoon na lang ang gagawin ko.

Pero parang may kulang sa suot ko...

"Ito anak, pink na headband. Bagay sa orange na dress." Inabot sa akin ni tatay ang headband.