Aphrodite ~Taekook

22

Telefonuma gelen ardı ardına bildirimlerle kaşlarımı çattım. Dağ evinin üçüncü günündeydik ve ben geldiğime ne kadar eğlensek de pişman olmuştum. Deli gibi donuyordum.

İnstagrama girdiğimde kaşlarımı çattım. Yüzlerce hakaret yağdırılırken yenileri de yazılmaya devam ediyordu.

Takipçim birden artarken yorumlarım ve dm kutum hakaretlerle ağza alınmayacak küfürlerle dolmuştu.

Ne olduğunu anlayamazken yutkundum. Twitter'ımda bundan farksız olarak dolarken oraya girdim ve gündemdeki birinci numarada olan adıma baktım.

Sikeyim ne oluyordu? Ünlü bile değildim.

Girdiğim gibi okulda çocuğu dövdüğüm videoyu gördüm. Yüzünü nasıl mahvettiğimi saniye saniye izlerken bir sürü hakaretin ardında sonun aklı olan biri durumu açıklama gereği duyarak bir tweet atmıştı.

Kim eğlence şirketlerinin stajyeri olduğu ortaya çıkan Jeon Jungkook'un bir zorba olduğu öğrenildikten sonra şirketten kovulduğu ortaya çıktı.

Vaov. Linç yiyordum resmen. İnsanlar bilmedikleri konu hakkında konuşmayı severdi. Babamın beni tanımasından nefret ettim. Yüzümde bir gülümseme oluşurken göz yaşım buna ters olarak ekrana düştü. İlgi manyağı biri olarak hakaretler kırıcıydı.

Babamı ararken yavaşça evden dışarı çıkmıştım. Üçüncü çalışta açtı.

"Nasıl beğendin mi sürprizimi?" Diye sordu.

"Yeterli gelmedi. Hala ayaktayım. İnsanların bir kaç hakaretine yıkılacak biri gibi mi görünüyorum? Senin ettiğin hakaretlerin yanında bu küfürler hiç bir şey çünkü. Ama baba..."

"Ah pardon. Ama Bay Jeon bu sefer yeterli derecede düşünmedin. Şah-mat olan sen olacaksın. Şirketinin itibarını etkileyecek. Beni şirketinin başına geçirmek istediğini sanıyordum. Hatta bu yüzden beni de davetlere falan sürüklüyordun."

"Jungkook bu olay unutulur. Senin bu hakaretleri kaldırabilecek bir psikolojin yok. Ah ayrıca diğer olay daha patlak vermemiş. Sabret biraz."

"Öğrenmiş olmalısın. Insanlar sorumsuz bir baba olduğunu düşünecek."

"Aksine ne kadar işkolik biri olduğumu görecek ve oğluna yeterli zaman ayıramadığı için pişman bir baba görecekler. Jungkook ben her şeyi düşündüm. Endişelenme. Sadece git ve her zaman yaptığın gibi ağla. En iyi olduğun konu."

"Ağlamayacağım. Bu sefer değil. Hatta sana yeminim olsun bunun intikamını senin unuttuğun an öyle bir alacağım ki şok olacaksın."

Telefonu kapatırken derin bir nefes aldım. Arkamdan sarılan kollarla kendimi bırakıp daha çok ağlarken Seokjin Hyung yatıştırıcı şeyler söylüyordu.

"Yoruldum." Dedim.

"Biliyorum. Gerçekten farkındayım. Ama söz veriyorum biraz daha idare et. Her şey çok iyi olacak. Senin hayatını biz düzelteceğiz. Yeni ailen biz olacağız tamam mı?" Diye sordu.

Kafamı iki yana sallarken Jimin de hızlıca kollarını bana sarmıştı.

"Dayanamıyorum. Nefes alamıyorum. Yoruldum. Gerçekten daha fazla güçlü kalamıyorum." Dedim ağlayarak. Beni en çok kıran şey baba dediğim insanın böyle bir şeyi özellikle plânlamasıydı. O kadar düşük bir hareketti ki...

"Sakin ol. Diğerleri de geliyor. Tamam mı? Hepimiz senin yanındayız." Jimim

"Yalnız kalmak istiyorum." Dedim ikisinin kollarından kurtulmaya çalışırken.