Book 2:Marrying My Ex Pervert Assistant✔️

CHAPTER 21

MARRYING MY EX PERVERT ASSISTANT

Dedicated to: Mariella Corpuz, Marme Saldua and Einafitsej Sojerrot

CHAPTER 21

Aries POV

"HE DID THAT?" gulat kong tanong matapos malaman kay Nash na si Alexis ang isa pang tumulong kay Aitana para makapagtago kay Desh noon.

"Yes. He really love your sister that's why he did that. Hindi ko nga lang alam kung love pang matatawag yon. I think that's obsession. Alam mo naman si Abry, basta mabait sa kanya magiging sweet yon." paliwanag pa ni Nash. Napatango tango naman ako.

"Si Dominic? Alam ba nya?" tanong ko pero parang hindi ko na kailangan pang magtanong.

"Yes. Alam nya." pagsagot nya sa tanong ko.

Sinasabi ko na nga ba at alam nya ang nangyayari pero bakit ganon? Bakit wala syang ginawa? Bakit hindi nya man lang sinabi sa amin?

"Then bakit hindi nya sinabi man lang sa amin?" tanong ko pa.

"Dahil hindi pwede. You know him, Aries. At tsaka may problema din naman sya noong mga oras na yon.

"I know but.. look at my sister.." sabi ko at tumingin sa gawi ni Abry na nakatulala lang habang kasama si Grace at Aeydi. Si Aeydi na naapektuhan. tatlong linggo na ang nakalipas at ganyan pa din si Abry. Walang kibo, tulala kahit andyan na sa harapan nya ang anak nya.

"Well.. she just lost Rivera and we all know that she's hurt." sabi nya sa'kin habang nakatingin din kay Abry.

"I know.." napabuntong-hininga ako habang tinitignan ang kapatid ko.

Rivera.. You just give me another reason to hate you for making my sister cry again but i understand the situation. I hope my sister will cope as soon as possible.

Aitana/Abry's POV

4 weeks had passed...

APAT na linggo na ang nakalipas pero nakatatak pa din sa isip ko na hindi ko na makikita pang muli si Desh. Hinding-hindi na at hindi ko alam kung papaano ako mabubuhay ng wala sya.

Pero ang hirap maniwala na wala ka na eh, walang katawan, Desh. Wala. Hindi ko alam kung ano

I don't know how to move on.. I don't know how to let go our memories together. Papaano na si Aeydi? Paano na ang anak namin? Ano ang sasabihin ko? Na wala na ang tatay nya? Na patay na ang tatay nya? Paano ko sasabihin sa anak ko na wala na syang ama?

Mahirap.. Mahirap lalo na at hindi lang ako ang masasaktan-- yung anak ko. Yung anak namin ang masasaktan.

"Why did you leave like this, Desh?" i asked as i wiped my tears.

I don't know how to live without you. Sinanay mo ako eh. Sinanay mo akong nandyan ka para sa amin ng anak mo. Sinanay mo kaming palagi kang nasa likod namin. Tapos in jus one snap— bigla ka na lang nawala?! So unfair, Desh.

Alam mo ba yung naramdaman ko nung nahulog ka sa dagat? Alam mo ba kung gaano kasakit panoorin kang bumagsak sa tubig? Alam mo ba yung feeling na nandoon ako pero wala akong magawa?

"You're so heartless, Desh." i badly want to stop my tears from falling but they just don't stop from falling.

"Mama?" agad kong pinahid ang luha na patuloy pa din sa pagbagsak ng madinig ko ang boses ni Aeydi.

"Yes?" i tried not to stuttered ng tawagin ako ni Aeydi.

"Are you crying?" nag-aalala nyang tanong.

"No. Ofcourse not, baby." ngumiti ako para sabihing okay lang ako. Lumapit naman sya sa akin at hindi ko inaasahang sya mismo ang magpupunas ng luha ko.

"Don't cry mama.. I hate seeing you cry.." hindi ko na napigilan pang umiyak dahil sa sinabi nya. Mas lalo akong napaiyak ng yakapin ako ng anak ko.

"Hushh.. Don't cry.. I love you, mama.." humigpit ang yakap ko sa anak ko.

"I love you too, anak.. Mama loves you too."  sabi ko habang yakap pa din ang anak ko.

"Ma?" tawag nya sa akin. Humiwalay naman ako ng yakap sa kanya at pinunasan ang luha ko.

"Hmm?"

"Can we go on a vacation?" tanong nya. Bagaman nagulat ay ngumiti ako sa kanya.

"Sure anak. I'll fix the papers. We're going to Palawan!! Yehey!" agad naman nagliwanag ang mukha nya at niyakap akong muli.

"Thank you, Mama!" masayang sabi nya.

"Anything for you, baby."

"MABUTI NAMAN at pumayag kang magbakasyon." sabi ni kuya ng sabihan ko syang pupunta kaming Palawan. Sinabihan ko na din sila Sutton at Sharmaine para makasama sila sa amin.

I sight before answering. "I need this besides i want to make my son happy." i give him a small smile.

"You need that. I'm always here for you. We're always here for you, okay?" sabi nya.

"Thank you, kuya." pagpapasalamat ko sa kanya. Niyakap nya naman ako.

"I'll go ahead. Aasikasuhin ko na yung private plane natin, hmmm?" tumango ako at ngumiti.

I'll try Desh.. But i won't give up hangga't hindi nakikita ng dalawa kong mata ang katawan mo.

I promise you that.

To be continued...

_______

Sorry kung napaka slow ng update. Sunod sunod kasi ang modules ko ngayon. Hope you understand. Mwah!