Book 2:Marrying My Ex Pervert Assistant✔️

CHAPTER 16

MARRYING MY EX PERVERT ASSISTANT

CHAPTER 16

Fight

Aitana/Abry's POV

"WHAT?!" inis kong sigaw dahil naiirita na ako sa kakatawag ni aswang sa akin.

"Why are you always with him?! Hindi ba't sabi ko na 'wag muna kayo magsasasama kahit kanino?!" sigaw din nya.

"He's a friend!" sigaw ko ulit. Nakalipat na kami ng bahay at nandito kami sa Bahay ni aswang. At nagagalit sya kung bakit palagi kong kasama si Nash— si Nash na tumulong sa amin ng anak nya.

Flashback.

"RUN! TUMAKBO NA KAYO! SUSUNOD AKO!" sigaw ni aswang habang binabaril ang mga kalaban na nakasunod sa amin.

Nalaman kasi nito na paalis na kami ng bahay at kinuha ang pagkakataon na ito para kuhanin ang anak namin.

Mahigpit ang hawak ko sa kamay ni Aeydi habang tumatakbo kami at habang patingin tingin ako sa likod kung may nakasunod ba sa amin.

"Mama..." dinig kong sabi ni Aeydi habang tumatakbo kami.

"We can do it, anak. Malapit na tayo. I won't let them take you. I promise that." sabi ko at nagpatuloy na ulit kami sa pagtakbo Pero agad ding napatigil ng may humarang sa dadaanan namin. Agad kong inilagay sa likod ko si Aeydi

"Akala nyo makakatakas kayo, noh? Pwes hindi!" sabi nung isa, dalawa kasi sila. Umayos naman ako para maghanda sa kanilang pagsugod. Marunong akong makipaglaban dahil naging hobby ko ito noong college kami.

"Mama.." naiiyak na sabi ni Aeydi. Tumingin ako sa kanya at ngumiti.

"Don't worry, son. Everything will gonna be alright just close your eyes." sabi ko sa kanya pero umiling sya.

"Close your eyes, baby. Please.." nagmamakaawa na ang mata ko Pero umiling pa din sya.

"Mom... No.."

"I said close your eyes!" sigaw ko kaya napapikit sya ng wala sa oras. I'm sorry, Aeydi.

Parang mga baliw naman sumugod ang dalawa sa akin, panay ang pagbigay nila ng suntok at sipa na naiiwasan ko. Sipa doon, suntok dito ang ginagawa ko. Napangisi ako matapos ko silang matamaan pareho ngunit nagulat ako ng maglabas ang isa sa kanila ng kutsilyo.

"Matapang ka, miss beautiful ah! Gusto ko yan!" sabi nung isa'ng lalaki na syang may hawak ng kutsilyo at mabilis na sumugod na nasundan naman ng isa pang pagsugod.

"Eww! Ayoko nga! Your faces look shit!" sabi ko sabay dura sa mukha nung nagsalita habang sumusugod din ng suntok. Tumitingin tingin din ako kay Aeydi para masigurong nandoon pa sya at laking pasasalamat ko ng makita ko sya sa isang tabi na naka-upo at nakapikit na umiiyak.

"Palaban ka ah!" sabi nya at mabilis na kumilos na hindi ko nakita dahil sa lalaking nasa harap ko kaya nasugatan nya ako sa kaliwang braso, agad naman akong napa-aray pero nagulat ako ng may umagaw ng kutsilyo doon sa lalaki. Akala ko si aswang pero hindi. It's Nash.

"Nash.." sabi ko, hawak hawak ang sugat ko habang lumalapit ako sa kanya. Dalawa na kaming lumalaban ngayon.

"I was visiting a friend near here then boom! I saw you with this ugly monkeys. Need help?" tanong nya pa habang inaayos ang manggas ng polo nya.

"What do you think?" sabi ko at ako na mismo ang sumugod, naramdaman ko naman na sumugod na din sya. Isa lang ang masasabi ko, magaling sya. Para bang sanay na sanay na sya sa pakikipaglaban.

"Ah!" hiyaw ko matapos hindi mailagan ang isang suntok na tumama sa napaka ganda kong mukha. Napangiwi ako sa sakit noon, nalalasahan ko na din ang dugo at randam ko na ang pamamanhid ng mukha ko. Nanghihina na ako pero kakayanin ko lalo na at kasama ko ang anak ko.

"How dare you puch my face!!" sabi ko at sunod sunod na sinuntok ang mukha nya, susugod ulit sya dala dala ang kanyang kutsilyo, eksperto ko iyong inagaw at ginamit ang paa ko para mapaluhod sya.

"Well sorry for this." sabi ko at walang sabi sabing ginilitan ang leeg nya. Nakita ko namang natapos na din ni Nash ang isa pa kaya agad na hinanap ng mata ko ang anak ko at ganoon na lang ang gulat ko matapos makita itong walang malay.

"Oh My God! Aeythan!" nagmamadaling pumunta ako sa kinaroroonan ng anak ko, hindi na iniisip pa ang pananakit at panghihina ng katawan ko.

"Nash! Nash! Help!" sabi ko habang binubuhat ang anak ko. Sa tingin ko ay nahimatay ang anak ko sa sobrang takot at hindi na nya kinaya pa ang nakikita nya. Akmang tatayo na ako ng manghina ang mga binti ko.

No.. Not now, please... but before everything went black i heard Nash shouting my name.

No.. My son...

End of Flashback.

Tapos ayon natagpuan ko na lang ang sarili ko sa bahay ni aswang, si Aeydi ay natutulog at nagpapalakas pa. Masyado syang natakot at hindi kinaya ng katawan nya, bukod doon ay nalaman kong may asthma ang anak ko kaya ganoon na lamang ang panghihina nya.

"A friend my ass!" sigaw nya habang kumukuha ako ng baso para uminom ng tubig. Nauuhaw ako sa kakitidan ng utak ni aswang.

"Can't you see it? He saved us! He was there!—" he cut me off after i drank the glass of water na kinuha ko.

"Nakikipaglaban ako that time, right?! Basta! Hindi maganda ang pakiramdam ko sa kanya!" sigaw nya.

"You're just jealous! Hindi mo ba pwedeng ilugar iyang selos mo?! We're talking about our son's life here! Our lives!" sigaw ko.

"Yes i am jealous!" sigaw din nya ng makarating naman kami sa sala para mag-away, hindi iniintindi na nandoon ang mga kaibigan namin.

"See!—" pinutol nanaman nya ako.

"But i'm also thinking of our son's safety same as yours!" sigaw nya.

Hindi.. Naiinis ako sa kanya kasi sabi nya susunod sya. Pinanghawakan ko yon eh. Pinanghawak ko yung salita nya. Alam mo yung gusto kong sya ang magliligtas at makakasama kong labanan yung mga yon pero lumipas na ang oras walang dumating na Desh, Nash ang dumating.

"Thinking huh? Really?" sarkastikong tanong ko. Akmang sasagot na sya ng magsalita si Sutton.

"Are you guys fighting?" tanong nya kahit halata naman, agad syang binatukan ni Sharmaine.

"No/Yes!" sabay na sigaw namin ni aswang. Nagkatinginan kami kaya sinamaan namin ng tingin ang isa't isa.

"You're not going to meet him anymore and that's final!" sigaw nya at nagwalk out.

"Psh."

To be continued....

________

hehe sorry for late update guys, I'm still sleepy and feeling tired kasi, hope you understand.