မင်းရဲ့အလိုတော်အတိုင်း (As Your Wish) ||Completed||

Extra 3 - A Happy Birthday Inside of St. Patrick's Cathedral (ZawGyi)

႐ုတ္တရက္ တခုခုကို စဥ္းစားမိသြားၿပီး ၿပဳံးလိုက္တယ္။

“အိုး တို႔ေတြ ၁၄ လႊာထိ သြားၿပီး အဲ့ အိႏၵိယအမ်ိဳးသမီးႀကီးကို သြားရွာမယ္ေလ မင္း ေခြးမေၾကာက္ဘူးဆိုရင္ေပါ့”

ေရွာင္းက်န႔္က baggage carousel ကို ၾကည့္ေနတာျဖစ္တယ္။ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ အဲ့စကားကိုၾကားေတာ့ လန႔္သြားတယ္။ အဲ့ဒီ့ေနာက္ သူ႕အေတြးေတြ ျပန႔္လြင့္သြားေတာ့တာပဲ။

ဝမ္ရိေပၚအေနနဲ႕က ေရွာင္းက်န႔္ဟာ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ၾကာလို႔ ခရီးပန္းေနတယ္ပဲ ထင္ထားတာျဖစ္တယ္။ သူတို႔ luggage ေတြကို ယူၿပီးတဲ့ေနာက္ သြားဖို႔ ေခၚလိုက္တယ္။

ႏွစ္ေယာက္သားဟာ ကားတစ္စီးကို အငွားယူထားခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ေလဆိပ္မွာပဲ လက္ခံယူခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဝမ္ရိေပၚက သူတို႔ အထုပ္အပိုးေတြကို ကားေနာက္ခန္းထဲ ထည့္လိုက္ၿပီးတာနဲ႕ တည္းမည့္ေနရာ လိပ္စာကို ရိုက္ထည့္လို႔ ထြက္ခြါလာခဲ့ၾကေတာ့တယ္။

“ေနာက္ပိုင္းမွာ မင္း မက္ဟန္တန္ကို ျပန္လာခဲ့ေသးလား?”

ကားဟာ ေလဆိပ္ထဲက ထြက္လာခဲ့ၿပီမို႔ တေလွ်ာက္လုံး တိတ္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န႔္က ဝမ္ရိေပၚကို ေမးလိုက္တာျဖစ္တယ္။

“တ႐ုတ္ကို ျပန္ခါနီး တစ္ေခါက္ ျပန္လာေသးတယ္ ၿပီးေတာ့ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ႏွစ္ခါ ျပန္လာျဖစ္တယ္ ဒါေပမယ့္ မက္ဟန္တန္မွာေတာ့ မေနခဲ့ဘူး”

ဝမ္ရိေပၚက ေျဖၿပီးတဲ့ေနာက္ ျပန္ေမးလိုက္တယ္။

“ဘာျဖစ္လို႔လဲ?”

ေရွာင္းက်န႔္က ခဏေလာက္ စဥ္းစားၿပီးတာနဲ႕ ေျပာလိုက္တယ္။

“ငါ မာမားကိုေခၚၿပီး New York ကို တစ္ခါ ျပန္လာခဲ့ေသးတယ္”

“ဘယ္တုန္းကလဲ?”

“လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္က”

ေရွာင္းက်န႔္က ေျပာၿပီးတာနဲ႕ ျပတင္းေပါက္ဘက္ကို လွည့္ၿပီး သူနဲ႕ လုံးဝ ရင္းႏွီးျခင္းမရွိေတာ့တဲ့ အျပင္က ရႈခင္းကို ၾကည့္လိုက္တယ္။

ေနာက္ထပ္ ၂ ႏွစ္ကုန္သြားခဲ့ျပန္ၿပီဆိုေပမယ့္ New York ဟာ ဘာမွ ႀကီးႀကီးမားမား ေျပာင္းလဲသြားျခင္း မရွိဘူး။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ဟာ တိုးတက္သင့္တဲ့အတိုင္းအတာအထိ တိုးတက္ၿပီးၿပီဆိုရင္ ေျပာင္းလဲမႈဆိုတာလည္း သိသိသာသာ ႏွေးသြားတာမ်ိဳးမလား။ သူနဲ႕ ဝမ္ရိေပၚဟာလည္း သံသရာလည္လို႔ အခု ေနာက္တစ္ေခါက္ ကားထဲမွာ အတူတူ ထိုင္ေနၾကတယ္။ New York ရဲ႕ ရႈပ္ေထြးတဲ့လမ္းေပၚမွာ ပိတ္မိေနရင္း ေရွ႕က မီးပြိုင့္ကို ေစာင့္ေနၾကတယ္။