Sappelen

Geluk

Stoffel, heet ik. Eigenlijk Christoffel.
Ruth, stelt ze zich voor.
Ze snapt eigenlijk zelf niet zo goed waarom ze nu een praatje aanknoopt met de dakloze man die op station Den Bosch naast haar uit de vuilnisbak aan het eten is.
Het gebeurt gewoon. Ze loopt met haar ziel onder haar arm en Stoffel is daar.
Hij kijkt haar niet aan, maar gooit wel meteen zijn hele levensverhaal eruit terwijl hij aan het foerageren is.
Heb nooit een baan kunnen houden, zegt hij. Ik ben te kwaad. Dat voelen mensen, dat vinden ze te moeilijk. Ben op mijn dertiende al uit huis gegaan. Mijn vader was niet zo'n lieverdje. Ik kon hem niet meer serieus nemen. Niet meer naar hem luisteren. Nu leef ik al dertig jaar op straat. Ik ben veels te eigengereid. Ik kan niet werken voor een baas.
Ja, dat herken ik wel, zegt ze. Ik heb ook zo'n vader. Hij roept altijd dat ik niks waard ben. Dat ik er beter niet had kunnen zijn. En ik heb ook altijd problemen met bazen. Mijn jaarcontract is bijna om en nou willen ze me hier ook weer wegdoen. En dan moet ik bewijzen dat ik wél de moeite waard ben. Ik heb ook mijn trots hè. Ik ben moegestreden. Ik wil dit niet meer.
Ja maar jij zit in het systeem meissie, zegt Stoffel. Jij heb het makkelijk. Besef je dat wel?
Hij kijkt haar indringend aan. Wat donkerbruin vocht drupt uit zijn baard terug de vuilnisbak in.
Beschaamd realiseert ze zich hoe goed ze het heeft.
Je hebt gelijk, zegt ze. Ik heb niks te klagen. Ik wil die baan heel graag, maar ik ben er niet afhankelijk van. Jij hebt het veel zwaarder.
Hier, overhandigt ze hem vijftig euro, volgens mij kun je dit wel gebruiken.
Dank je! zegt hij ingehouden blij.
Ze vervolgt haar weg naar huis en wuift nog even achterom.
Succes! Ik hoop dat het je goed gaat!
Ja, tabee hè, roept Stoffel.
Wat heb ik eigenlijk geluk met dat rare mooie vak van mij, realiseert ze zich. Als ik ergens vastloop, kan ik zo weer een nieuwe baan nemen. Dat is een grote luxe. Wat heb ik toch een hoop mee. Ik kan iets dat niet veel mensen kunnen en ik vind het nog hartstikke leuk ook.
Die avond denkt ze veel na. Over dankbaarheid. Over verandering die in de lucht hangt.
Tectonische platen die aan het schuiven zijn.