Het is tien uur 's ochtends. Iedereen is druk aan het werk. In de kantoortuin heerst een vreedzame sfeer.
Dan zwaait de deur open en stormt de CEO binnen met in zijn kielzog een troepje beveiligingsmedewerkers.
En nu allemaal eruit! schreeuwt de CEO, woest met zijn vuisten zwaaiend.
Boeventuig! Ik wil jullie hier niet meer zien!
Alle externe medewerkers worden onder begeleiding het pand uit gebonjourd. Ze mogen niets achterlaten. Ze mogen ook niet bellen of overleggen met de interne medewerkers die achterblijven. De CEO en de beveiligers vertrekken samen met de geschokte consultants.
Na een korte chaos is de afdeling gehalveerd en proberen de overgeblevenen samen te begrijpen wat er net is gebeurd.
Er was gedonder over de Service Level Agreements, zegt Edwin triomfantelijk. De consultants wilden ons het vel over de neus halen. Ze dachten, we hebben nu een vendor lock-in dus we hebben Messing in de tang. Maar dan kennen ze onze CEO nog niet!
Ze heeft de externen leren kennen als fijne professionele collega's. Ze mist ze nu al. Zonder hen kunnen ze dit project nooit tot een goed einde brengen. Ze weet dat de offerte niet zomaar drie keer over de kop is gegaan. Na de eerste aanlevering van de specificaties is er telkens weer een klein beetje bijgekomen. Scope creep.
En Edwin is ook een creep, besluit ze.
JE LEEST
Sappelen
General FictionSappelen is een in de werkelijkheid geworteld verhaal. Ruth de Rijke is slim, trots en stronteigenwijs. Als emotioneel verwaarloosde ADD-er wil ze vastigheid en veiligheid. Ze krijgt flexbaan na flexbaan. Uit angst voor afwijzing verbergt ze haar ge...
